1tim ſe dilatantes, & ab inuicem recedentes, neceſſariò im
pingant in partes molis, quas ab eodem loco diſterminant,
vt ibidem ipſæ ſuccedant. Non enim abſque impulſu inde
poſſent eas expellere, nec abſque expulſione in earum lo
cum ſuccedere. Cumque impulſus fiat virtute impetus in
alterum vectis extremum impreſſi vbi adhibetur motoris
potentia; ſequitur verè extremitates ipſas KH, partes mo
lis ſibi correſpondentes tanquam pondera ſcindendo diſtra
here, ac mouere, prout Ariſtoteles intendebat.
pingant in partes molis, quas ab eodem loco diſterminant,
vt ibidem ipſæ ſuccedant. Non enim abſque impulſu inde
poſſent eas expellere, nec abſque expulſione in earum lo
cum ſuccedere. Cumque impulſus fiat virtute impetus in
alterum vectis extremum impreſſi vbi adhibetur motoris
potentia; ſequitur verè extremitates ipſas KH, partes mo
lis ſibi correſpondentes tanquam pondera ſcindendo diſtra
here, ac mouere, prout Ariſtoteles intendebat.
Ad ſecundum verò Baldi argumentum reſpondetur, con
cedendo ſæpè cuſpidem cunei, nihil in ſciſſura contingere;
negando tamen propterea nullam ibi vectis rationem inter
cedere. Porrò extremum quo vectis pondera mouet, vt
plurimum non eſt vltimum punctum terminatiuum illius,
ſed ſufficit, vt ſit circa illud, vel ſaltem poſt fulcimentum,
quod intermediat inter pondus, & potentiam: Quare etiam
ſi vltimæ, & extremæ partes cunei, quæ verticem conſe
quuntur quandoque molem ſcindendam ob rimæ latitudi
nem nullo pacto attingant: adhuc tamen explicata ratio du
plicis vectis in illo procedit applicando nimirum, quæ dicta
ſunt de vltimis partibus terminantibus in vertice, ad alias
partes ſequentes, vbi primo fit contactus inter molem, &
cuneum.
cedendo ſæpè cuſpidem cunei, nihil in ſciſſura contingere;
negando tamen propterea nullam ibi vectis rationem inter
cedere. Porrò extremum quo vectis pondera mouet, vt
plurimum non eſt vltimum punctum terminatiuum illius,
ſed ſufficit, vt ſit circa illud, vel ſaltem poſt fulcimentum,
quod intermediat inter pondus, & potentiam: Quare etiam
ſi vltimæ, & extremæ partes cunei, quæ verticem conſe
quuntur quandoque molem ſcindendam ob rimæ latitudi
nem nullo pacto attingant: adhuc tamen explicata ratio du
plicis vectis in illo procedit applicando nimirum, quæ dicta
ſunt de vltimis partibus terminantibus in vertice, ad alias
partes ſequentes, vbi primo fit contactus inter molem, &
cuneum.
Cæterum ſi quis vrgeat ex Guido Vbaldo, potius verti
cem cunei eſſe commune fulcimentum vtriuſque vectis pon
dera verò mediare inter fulcimentum, ac potentiam, ita vt
vectis AB fulta in ipſo B moueat molis partem vbi eſt I,
tanquam onus verſus G. Similiterque vectis CB ibidem
fulta, partem L verſus D. Occurrendum eſt, hoc cum alijs,
quæ Guidus Vbaldus fusè proſequitur, probare quidem
talem pariter vectis rationem competere ipſis AB &
CB; prout conſtituuntur in cuneo: nihil tamen contra
Ariſtotelem concludere; cuius propterea diſcurſum refe
rens Guidus Vbaldus minimè improbat. Nihil enim prohi
bet, quominus idem numero vectis ſecundum diuerſas ra
tiones ad duas, ac diuerſas vectium ſpecies pertineat, vtriuſ-
cem cunei eſſe commune fulcimentum vtriuſque vectis pon
dera verò mediare inter fulcimentum, ac potentiam, ita vt
vectis AB fulta in ipſo B moueat molis partem vbi eſt I,
tanquam onus verſus G. Similiterque vectis CB ibidem
fulta, partem L verſus D. Occurrendum eſt, hoc cum alijs,
quæ Guidus Vbaldus fusè proſequitur, probare quidem
talem pariter vectis rationem competere ipſis AB &
CB; prout conſtituuntur in cuneo: nihil tamen contra
Ariſtotelem concludere; cuius propterea diſcurſum refe
rens Guidus Vbaldus minimè improbat. Nihil enim prohi
bet, quominus idem numero vectis ſecundum diuerſas ra
tiones ad duas, ac diuerſas vectium ſpecies pertineat, vtriuſ-