Guevara, Giovanni di
,
In Aristotelis mechanicas commentarii
,
1627
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 84
[out of range]
>
<
1 - 30
31 - 60
61 - 84
[out of range]
>
page
|<
<
of 303
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
id
="
N10019
">
<
p
id
="
N1501C
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N15069
">
<
pb
pagenum
="
170
"
xlink:href
="
005/01/178.jpg
"/>
tim ſe dilatantes, & ab inuicem recedentes, neceſſariò im
<
lb
/>
pingant in partes molis, quas ab eodem loco diſterminant,
<
lb
/>
vt ibidem ipſæ ſuccedant. </
s
>
<
s
id
="
N1507D
">Non enim abſque impulſu inde
<
lb
/>
poſſent eas expellere, nec abſque expulſione in earum lo
<
lb
/>
cum ſuccedere. </
s
>
<
s
id
="
N15084
">Cumque impulſus fiat virtute impetus in
<
lb
/>
alterum vectis extremum impreſſi vbi adhibetur motoris
<
lb
/>
potentia; ſequitur verè extremitates ipſas KH, partes mo
<
lb
/>
lis ſibi correſpondentes tanquam pondera ſcindendo diſtra
<
lb
/>
here, ac mouere, prout Ariſtoteles intendebat. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N1508F
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N15091
">Ad ſecundum verò Baldi argumentum reſpondetur, con
<
lb
/>
cedendo ſæpè cuſpidem cunei, nihil in ſciſſura contingere;
<
lb
/>
negando tamen propterea nullam ibi vectis rationem inter
<
lb
/>
cedere. </
s
>
<
s
id
="
N1509A
">Porrò extremum quo vectis pondera mouet, vt
<
lb
/>
plurimum non eſt vltimum punctum terminatiuum illius,
<
lb
/>
ſed ſufficit, vt ſit circa illud, vel ſaltem poſt fulcimentum,
<
lb
/>
quod intermediat inter pondus, & potentiam: Quare etiam
<
lb
/>
ſi vltimæ, & extremæ partes cunei, quæ verticem conſe
<
lb
/>
quuntur quandoque molem ſcindendam ob rimæ latitudi
<
lb
/>
nem nullo pacto attingant: adhuc tamen explicata ratio du
<
lb
/>
plicis vectis in illo procedit applicando nimirum, quæ dicta
<
lb
/>
ſunt de vltimis partibus terminantibus in vertice, ad alias
<
lb
/>
partes ſequentes, vbi primo fit contactus inter molem, &
<
lb
/>
cuneum. </
s
>
</
p
>
<
p
id
="
N150B1
"
type
="
main
">
<
s
id
="
N150B3
">Cæterum ſi quis vrgeat ex Guido Vbaldo, potius verti
<
lb
/>
cem cunei eſſe commune
<
expan
abbr
="
fulcimentũ
">fulcimentum</
expan
>
vtriuſque vectis pon
<
lb
/>
dera verò mediare inter fulcimentum, ac potentiam, ita vt
<
lb
/>
vectis AB fulta in ipſo B moueat molis partem vbi eſt I,
<
lb
/>
tanquam onus verſus G.
<
expan
abbr
="
Similiterq.
">Similiterque</
expan
>
vectis CB ibidem
<
lb
/>
fulta, partem L verſus D. </
s
>
<
s
id
="
N150C9
">Occurrendum eſt, hoc cum alijs,
<
lb
/>
quæ Guidus Vbaldus fusè proſequitur, probare quidem
<
lb
/>
talem pariter vectis rationem competere ipſis AB &
<
lb
/>
CB; prout conſtituuntur in cuneo: nihil tamen contra
<
lb
/>
Ariſtotelem concludere; cuius propterea diſcurſum refe
<
lb
/>
rens Guidus Vbaldus minimè improbat. </
s
>
<
s
id
="
N150D6
">Nihil enim prohi
<
lb
/>
bet, quominus idem numero vectis ſecundum diuerſas ra
<
lb
/>
tiones ad duas, ac diuerſas vectium ſpecies pertineat, vtriuſ-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>