Biancani, Giuseppe, Aristotelis loca mathematica, 1615

List of thumbnails

< >
141
141
142
142
143
143
144
144
145
145
146
146
147
147
148
148
149
149
150
150
< >
page |< < of 355 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.003036">
                <pb pagenum="179" xlink:href="009/01/179.jpg"/>
              vectem gerit. </s>
              <s id="s.003037">huius enim extrema L M, à fune tanguntur, & ab eius medio
                <lb/>
              B, onus pendet, & grauitat; & quia funis in M, ſurſum trahitur,
                <expan abbr="ſecumq́">ſecumque</expan>
              ; ex
                <lb/>
              parte illa ſurſum elenat diametrum L M, erit potentia mouens, & eleuans
                <lb/>
              in M. pondus verò intra vectem ad B, medium vectis; quare fulcimentum
                <lb/>
              erit in reliquo extremo L, vbi funis ſuſtinet loculamentum, & vbi diameter,
                <lb/>
              ſeu vectis innititur. </s>
              <s id="s.003038">quare diameter hæc eſt vectis ſecundi generis expoſiti.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.003039">aduerte præterea vectem hunc eſſe mobilem, ſimul cum
                <expan abbr="fulcimẽto">fulcimento</expan>
              , quia dum
                <lb/>
              ex parte M, ſurſum tollitur ſimul cum toto orbiculo, ac loculamento, ſub­
                <lb/>
              ſequitur etiam alterum extremum L, quod fune fulcitur, & in ipſo fune ſur­
                <lb/>
              ſum verſus D, aſcendit; & hoc modo inferius tignum cum onere tandem ad
                <lb/>
              ſuperius tignum ſublatum erit. </s>
              <s id="s.003040">hinc verum dixiſſe Ariſt. conſtat, trochleam
                <lb/>
              ſcilicet idem eſſe, ac vectem. </s>
              <s id="s.003041">quod tamen de ſolo inferiori orbiculo intelli­
                <lb/>
              gi debet, ſuperior enim rotula quamuis vectis fiat, non tamen vires vllas
                <lb/>
              potentiæ tribuit, cum eius hypomoclion ſit in medio, quemadmodum ſupra
                <lb/>
              ad 8. quæſt. </s>
              <s id="s.003042">expoſui. </s>
              <s id="s.003043">Inferior igitur ille eſt, qui mouenti maximo eſt adiu­
                <lb/>
              mento. </s>
              <s id="s.003044">quod ſi ſcire aueas quantum iuuet, reſpondeo ipſum vires potentiæ
                <lb/>
              duplicare; adeo vt ſi quatuor. </s>
              <s id="s.003045">v. g. homines erant neceſſarij ad pondus tol­
                <lb/>
              lendum, auxilio huius ſimplicis trochleæ duo tantum ſufficiant. </s>
              <s id="s.003046">quod ſi ad­
                <lb/>
              dantur duo alij orbiculi, vnus ſuperior, alter inferior, rurſus vires duplica­
                <lb/>
              buntur,
                <expan abbr="eritq́">eritque</expan>
              ; vnus
                <expan abbr="tãtum">tantum</expan>
              homo neceſſarius. </s>
              <s id="s.003047">quod ſi plures aliæ rotulæ tam
                <lb/>
              ſupernè, quàm infernè addantur, vt ſolet in maioribus trochleis, quas ve­
                <lb/>
              teres Polyſpaſtos, ideſt multum trahentes dixerunt, augebuntur vires in in­
                <lb/>
              finitum. </s>
              <s id="s.003048">quod dixi de virium duplicatione conſtat ex 6. & 7. propoſitione
                <lb/>
              Archimedis de Aequip. </s>
              <s id="s.003049">quia enim in vecte noſtro L M, dupla eſt proportio
                <lb/>
              inter L M, & L B, eadem etiam proportio erit inter pondus, & potentiam,
                <lb/>
              quare pondus C, duplum erit potentiæ in M, hoc eſt à minore potentia ſibi
                <lb/>
              ſubdupla ſuſtinebitur: & à quauis adhuc
                <expan abbr="quantumcunq;">quantumcunque</expan>
              maiore eleuabitur.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003050">Qui plura de trochlea deſiderat, adeat Guidi Vbaldi, Mechanica, cuius
                <lb/>
              auxilio fateor me verum ſenſum harum Mechanicarum Ariſt. & præſertim
                <lb/>
              huius loci enucleaſſe. </s>
              <s id="s.003051">quæ ſi cum Piccolominei expoſitione contuleris, vide­
                <lb/>
              bis eum nequaquam cognouiſſe, vbi nam vectis in trochlea lateret, eumque
                <lb/>
              tam ſuperiorem, quàm inferiorem
                <expan abbr="rotulã">rotulam</expan>
              æquè vectem facere; in quo etiam
                <lb/>
              Io. Baptiſta Benedictus pariter erraſſe videtur in ſuis ſpeculationibus, cum
                <lb/>
              inferiores tantummodo vice vectium fungantur, vt probatum eſt.</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003052">
                <expan abbr="Atq;">Atque</expan>
              ex his ſatis mihi videtur textus, ac ſenſus Ariſt. illuſtrari.</s>
            </p>
            <p type="head">
              <s id="s.003053">
                <emph type="italics"/>
              QVÆSTIO XVIIII.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="head">
              <s id="s.003054">
                <emph type="italics"/>
              De Securi.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003055">
                <arrow.to.target n="marg248"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s id="s.003056">
                <margin.target id="marg248"/>
              258</s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.003057">Partim ex ſe, partim ex dictis in 17. quæſt. </s>
              <s id="s.003058">ſatis clara eſt. </s>
              <s id="s.003059">placet au­
                <lb/>
              tem his, quæ de cuneo, & ſecuri dicta ſunt, nonnulla ex Guido Vbal­
                <lb/>
              do loco corollarij adijcere, videlicet. </s>
              <s id="s.003060">Ad huiuſmodi facultatis in­
                <lb/>
              ſtrumentum ea
                <expan abbr="quoq;">quoque</expan>
              omnia commodè referri poſſunt, quæ percuſ­
                <lb/>
              ſione, ſiue impulſu incidunt, diuidunt, perforant,
                <expan abbr="huiuſmodiq́">huiuſmodique</expan>
              ; alia obeunt
                <lb/>
              munera; vt enſes, gladij, mucrones, ſecures, terebræ, & ſimilia: ſerra
                <expan abbr="quoq;">quoque</expan>
                <lb/>
              ad hoc reducitur, dentes enim percutiunt,
                <expan abbr="cuneiq́">cuneique</expan>
              ; inſtar exiſtunt.</s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>