Biancani, Giuseppe
,
Aristotelis loca mathematica
,
1615
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
Scan
Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 355
>
page
|<
<
of 355
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003036
">
<
pb
pagenum
="
179
"
xlink:href
="
009/01/179.jpg
"/>
vectem gerit. </
s
>
<
s
id
="
s.003037
">huius enim extrema L M, à fune tanguntur, & ab eius medio
<
lb
/>
B, onus pendet, & grauitat; & quia funis in M, ſurſum trahitur,
<
expan
abbr
="
ſecumq́
">ſecumque</
expan
>
; ex
<
lb
/>
parte illa ſurſum elenat diametrum L M, erit potentia mouens, & eleuans
<
lb
/>
in M. pondus verò intra vectem ad B, medium vectis; quare fulcimentum
<
lb
/>
erit in reliquo extremo L, vbi funis ſuſtinet loculamentum, & vbi diameter,
<
lb
/>
ſeu vectis innititur. </
s
>
<
s
id
="
s.003038
">quare diameter hæc eſt vectis ſecundi generis expoſiti.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.003039
">aduerte præterea vectem hunc eſſe mobilem, ſimul cum
<
expan
abbr
="
fulcimẽto
">fulcimento</
expan
>
, quia dum
<
lb
/>
ex parte M, ſurſum tollitur ſimul cum toto orbiculo, ac loculamento, ſub
<
lb
/>
ſequitur etiam alterum extremum L, quod fune fulcitur, & in ipſo fune ſur
<
lb
/>
ſum verſus D, aſcendit; & hoc modo inferius tignum cum onere tandem ad
<
lb
/>
ſuperius tignum ſublatum erit. </
s
>
<
s
id
="
s.003040
">hinc verum dixiſſe Ariſt. conſtat, trochleam
<
lb
/>
ſcilicet idem eſſe, ac vectem. </
s
>
<
s
id
="
s.003041
">quod tamen de ſolo inferiori orbiculo intelli
<
lb
/>
gi debet, ſuperior enim rotula quamuis vectis fiat, non tamen vires vllas
<
lb
/>
potentiæ tribuit, cum eius hypomoclion ſit in medio, quemadmodum ſupra
<
lb
/>
ad 8. quæſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003042
">expoſui. </
s
>
<
s
id
="
s.003043
">Inferior igitur ille eſt, qui mouenti maximo eſt adiu
<
lb
/>
mento. </
s
>
<
s
id
="
s.003044
">quod ſi ſcire aueas quantum iuuet, reſpondeo ipſum vires potentiæ
<
lb
/>
duplicare; adeo vt ſi quatuor. </
s
>
<
s
id
="
s.003045
">v. g. homines erant neceſſarij ad pondus tol
<
lb
/>
lendum, auxilio huius ſimplicis trochleæ duo tantum ſufficiant. </
s
>
<
s
id
="
s.003046
">quod ſi ad
<
lb
/>
dantur duo alij orbiculi, vnus ſuperior, alter inferior, rurſus vires duplica
<
lb
/>
buntur,
<
expan
abbr
="
eritq́
">eritque</
expan
>
; vnus
<
expan
abbr
="
tãtum
">tantum</
expan
>
homo neceſſarius. </
s
>
<
s
id
="
s.003047
">quod ſi plures aliæ rotulæ tam
<
lb
/>
ſupernè, quàm infernè addantur, vt ſolet in maioribus trochleis, quas ve
<
lb
/>
teres Polyſpaſtos, ideſt multum trahentes dixerunt, augebuntur vires in in
<
lb
/>
finitum. </
s
>
<
s
id
="
s.003048
">quod dixi de virium duplicatione conſtat ex 6. & 7. propoſitione
<
lb
/>
Archimedis de Aequip. </
s
>
<
s
id
="
s.003049
">quia enim in vecte noſtro L M, dupla eſt proportio
<
lb
/>
inter L M, & L B, eadem etiam proportio erit inter pondus, & potentiam,
<
lb
/>
quare pondus C, duplum erit potentiæ in M, hoc eſt à minore potentia ſibi
<
lb
/>
ſubdupla ſuſtinebitur: & à quauis adhuc
<
expan
abbr
="
quantumcunq;
">quantumcunque</
expan
>
maiore eleuabitur.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003050
">Qui plura de trochlea deſiderat, adeat Guidi Vbaldi, Mechanica, cuius
<
lb
/>
auxilio fateor me verum ſenſum harum Mechanicarum Ariſt. & præſertim
<
lb
/>
huius loci enucleaſſe. </
s
>
<
s
id
="
s.003051
">quæ ſi cum Piccolominei expoſitione contuleris, vide
<
lb
/>
bis eum nequaquam cognouiſſe, vbi nam vectis in trochlea lateret, eumque
<
lb
/>
tam ſuperiorem, quàm inferiorem
<
expan
abbr
="
rotulã
">rotulam</
expan
>
æquè vectem facere; in quo etiam
<
lb
/>
Io. Baptiſta Benedictus pariter erraſſe videtur in ſuis ſpeculationibus, cum
<
lb
/>
inferiores tantummodo vice vectium fungantur, vt probatum eſt.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003052
">
<
expan
abbr
="
Atq;
">Atque</
expan
>
ex his ſatis mihi videtur textus, ac ſenſus Ariſt. illuſtrari.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003053
">
<
emph
type
="
italics
"/>
QVÆSTIO XVIIII.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.003054
">
<
emph
type
="
italics
"/>
De Securi.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003055
">
<
arrow.to.target
n
="
marg248
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.003056
">
<
margin.target
id
="
marg248
"/>
258</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.003057
">Partim ex ſe, partim ex dictis in 17. quæſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003058
">ſatis clara eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.003059
">placet au
<
lb
/>
tem his, quæ de cuneo, & ſecuri dicta ſunt, nonnulla ex Guido Vbal
<
lb
/>
do loco corollarij adijcere, videlicet. </
s
>
<
s
id
="
s.003060
">Ad huiuſmodi facultatis in
<
lb
/>
ſtrumentum ea
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
omnia commodè referri poſſunt, quæ percuſ
<
lb
/>
ſione, ſiue impulſu incidunt, diuidunt, perforant,
<
expan
abbr
="
huiuſmodiq́
">huiuſmodique</
expan
>
; alia obeunt
<
lb
/>
munera; vt enſes, gladij, mucrones, ſecures, terebræ, & ſimilia: ſerra
<
expan
abbr
="
quoq;
">quoque</
expan
>
<
lb
/>
ad hoc reducitur, dentes enim percutiunt,
<
expan
abbr
="
cuneiq́
">cuneique</
expan
>
; inſtar exiſtunt.</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>