Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

Page concordance

< >
< >
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="id.002151">
                  <pb xlink:href="035/01/179.jpg" pagenum="139"/>
                  <emph type="italics"/>
                huius compoſitionis quæ adæquat multas trochleas, aut etiam lon­
                  <lb/>
                gißimum vectem maximus eſt vſus. </s>
                <s id="id.002152">
                  <expan abbr="Quandoquidẽ">Quandoquidem</expan>
                cum materia ad
                  <lb/>
                vectem, cuius longitudo vnius ſtadij requireretur, idonea
                  <expan abbr="nuſquã">nuſquam</expan>
                in­
                  <lb/>
                ueniri poßit, plurium tamen trochlearum, ergatarum, ſucularum,
                  <lb/>
                tympanorum, collopum compoſitione apta proportionalium, fiet ma­
                  <lb/>
                china tractabilis, cuius vis maior eſſe poteſt: quam vectis, cuius lon­
                  <lb/>
                gitudo eſſet ſtadij vnius. </s>
                <s id="id.002153">Rei huius ſpecimen luculentum Romæ ex­
                  <lb/>
                hibitum eſt à Dominico Fontana Mili in
                  <expan abbr="Comẽſi">Comenſi</expan>
                diocœſi orto, con­
                  <lb/>
                ſilio, adhortatione, ſumptibus X iſti V. pontificis maximi, in tran­
                  <lb/>
                ſponendo obeliſco, qui Soli primùm à Pherone Rege Ægypti, Helio­
                  <lb/>
                poli antè Troiani belli tempora factus, & dicatus: poſtea à Caio Ca­
                  <lb/>
                ligula Romam tranſuectus Auguſto & Tiberio Cæſaribus ſacer,
                  <lb/>
                temporibus noſtris pænè obrutus ruderibus ædium, quæ circum eum
                  <lb/>
                corruerant, parietinis & cœmentis, nullam tamen iniuriam à tot
                  <lb/>
                Romani nominis hoſtibus paſſus, nulla ex parte exeſus, aut comminu­
                  <lb/>
                tus, magna omnium aduentantium admiratione parte adhuc ſui ali­
                  <lb/>
                qua loco valde inepto conſpicuus, viſebatur. </s>
                <s id="id.002154">Vt totum hoc negotium
                  <lb/>
                geſtum ſit, licet iam à multis doctis viris literarum monumentis
                  <lb/>
                commendatum, ineptißimus tamen ſim, aut eorum, quæ mea ætate
                  <lb/>
                fiunt maxime memorabilium, ignarus, ſi ipſum in huius loci id
                  <lb/>
                exempli maxime poſtulantis illuſtratione, prætermittam, breuiter
                  <lb/>
                ergo commemorabo.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
              <p type="main">
                <s id="id.002155">
                  <emph type="italics"/>
                Primum ſcire oportet, quod obeliſcus eſt vnus ingenti magnitu­
                  <lb/>
                dine lapis, qui ab imo vſque ad ſummum rectis lineis inſtar acus, aut
                  <lb/>
                potius exigui veru in cuſpidem terminatur. </s>
                <s id="id.002156">Varia eſt obeliſcorum
                  <lb/>
                materia, forma, & altitudo. </s>
                <s id="id.002157">Hic de quo agitur ex vno lapide, eoque
                  <lb/>
                durißimo, qui pyrhopæcilos dicitur, quod punctis quibuſdam ignei
                  <lb/>
                coloris diſtinctus ſit, ac varius vndique interluceat, ſine notis hie­
                  <lb/>
                roglyphicis ( quod alijs obeliſcis frequens eſt, per has regibus Ægypti
                  <lb/>
                ſuas res geſtas memoriæ commendantibus ) ſemper eadem forma, ea­
                  <lb/>
                que quadrangulari ex infima ſui parte minus ampla & ſpatioſa, ob
                  <lb/>
                idque pulcherrima, cuius craßitudo, ſi Serlius antiquitatum Roma­
                  <lb/>
                narum ſcriptor rectè metitus eſt, pedibus 9. minutiſque 24. altitu­
                  <lb/>
                do pedibus 85. ſummaque demum craßitudo pedibus 6. & minutis
                  <emph.end type="italics"/>
                  <lb/>
                8.
                  <emph type="italics"/>
                comprehenditur, ad imanque ipſius radicem hæ literæ in epitaphij
                  <lb/>
                ordinem digeſtæ ac diſtributæ legebantur.
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>