18XIINOT. LIT. DE M. VITR. POLL
(Addendae Verſiones.)
1) The Architecture of M.
Vitruvius Pollio.
Translated from the original Latin
by W. Newton, Architect. London ſol. maj. Vol. I. 1771. Vol. II. 1791.
by W. Newton, Architect. London ſol. maj. Vol. I. 1771. Vol. II. 1791.
2) Los diez Libros de Architectura de M.
Vitruvio Pollion, traducidos del Latin
y commentados por Don Joſeph Ortiz y Sanz, Presbitero. Madrid. 1797.
ſol. maj.
y commentados por Don Joſeph Ortiz y Sanz, Presbitero. Madrid. 1797.
ſol. maj.
3) Des Marcus Vitravius Pollio Baukunſt.
aus der Römiſchen Urſchriſt über-
ſetzt von Auguſt Rode. II Bände. 4. Leipzig, 1796.)
ſetzt von Auguſt Rode. II Bände. 4. Leipzig, 1796.)
Epitome.
Epitome Vitruvii alia latine Pariſiis edita jam pridem´eſt curante Guil.
Poſtello
1540. 4. ap. Vaſcoſanum, incerti ſed ſortaſſe antiqui ſcriptoris, ut ait Voſſius p. 463.
libri de ſcientiis Mathematicis; quam voluit editioni ſuae ſubjicere Polenus. Abſolvi-
tur capitibus XXX. atque incipit: De artis architectonicae peritia multa oratione
Vitruvius Pollio aliique auctores ſcripſere, verum ne longa eorum diſer@aque’ facun-
dia humilioribus ingeniis alienum ſaceret ſtudium etc. Videndum, ſitne Epitome
Vitruvii a Poſtello edita eadem cum illa Petri Diaconi, de qua@in continuatione Chro-
nici Caſinenſis lib. IV. c. 68. „Petrus Diaconus Solinum de mundi mirabilibus abbre-
viavit. Notarum librum ex parvo ampliavit, et Conrado Imp. dedicavit. Vitru-
vium de Architectura breviavit. Itinerarium ex omnibus veteribus libris collegit. “
Volaterranus Comm. Rer. Urb. IV. extr. ait in monaſterio Bobienſi 1494. repertum
eſſe Codicem, in quo eſſet libellus hoc titulo: Vitruvius de hexagonis, octagonis et
id genus, inter medios rei agrimenſoriae ſcriptores, quorum bonam partem (inerant
etiam Grammatici et alii libelli) ait a Thom. Phaedro in urbem advectam. Vitruvii
Epitome Gallice per Joan. Gardetum, et Dominicum Bertinum, Toloſ. 1559. et Pariſ.
1565. 4. Peraltus quoque Epitomen Vitruvii dedit Pariſ. 1674. 12. 1681. 12. quae in
Anglicam linguam e Gallico translata vidit lucem Lond. 1703. et in Italicam Venet. 1711. 8. Chriſtiani Gueintzii σηταγζαφία Vitruvii, Halae Sax. 1648. prodiit.
11540. 4. ap. Vaſcoſanum, incerti ſed ſortaſſe antiqui ſcriptoris, ut ait Voſſius p. 463.
libri de ſcientiis Mathematicis; quam voluit editioni ſuae ſubjicere Polenus. Abſolvi-
tur capitibus XXX. atque incipit: De artis architectonicae peritia multa oratione
Vitruvius Pollio aliique auctores ſcripſere, verum ne longa eorum diſer@aque’ facun-
dia humilioribus ingeniis alienum ſaceret ſtudium etc. Videndum, ſitne Epitome
Vitruvii a Poſtello edita eadem cum illa Petri Diaconi, de qua@in continuatione Chro-
nici Caſinenſis lib. IV. c. 68. „Petrus Diaconus Solinum de mundi mirabilibus abbre-
viavit. Notarum librum ex parvo ampliavit, et Conrado Imp. dedicavit. Vitru-
vium de Architectura breviavit. Itinerarium ex omnibus veteribus libris collegit. “
Volaterranus Comm. Rer. Urb. IV. extr. ait in monaſterio Bobienſi 1494. repertum
eſſe Codicem, in quo eſſet libellus hoc titulo: Vitruvius de hexagonis, octagonis et
id genus, inter medios rei agrimenſoriae ſcriptores, quorum bonam partem (inerant
etiam Grammatici et alii libelli) ait a Thom. Phaedro in urbem advectam. Vitruvii
Epitome Gallice per Joan. Gardetum, et Dominicum Bertinum, Toloſ. 1559. et Pariſ.
1565. 4. Peraltus quoque Epitomen Vitruvii dedit Pariſ. 1674. 12. 1681. 12. quae in
Anglicam linguam e Gallico translata vidit lucem Lond. 1703. et in Italicam Venet. 1711. 8. Chriſtiani Gueintzii σηταγζαφία Vitruvii, Halae Sax. 1648. prodiit.