1propter formam in materia acceptam motui ſubiiciatur; quæ
materia priusquam moueatur, formam accipit, natura ſal
tem, & origine, & ſinon tempore prius, materia tamen est
per ſe mobilis, & natura eius eſt, vt moueatur, & prius quam
forma: quia forma non niſi quatenus est in materia mota,
mouetur: & non niſi quatenus materia eſt principium pri
mum, quod patitur: quod ſi materiæ, ad hoc vt motui ſubii
ciatur, neceſſaria forma eſt; hoc non eſt, quia forma ſit mate
riæ ratio ſuſcipiendi motum, ſed quia forma dat materiæ actum
existendi, ſine quo materia moueri nequit; & cum quo moue
ri poteſt: dat etiam forma materiæ inclinationem ad hunc
vel illum motum, ſine qua forma inclinante materia non ma
gis vnum, quam alium motum, & etiam contrarium accipe
re potest; vt ecce materia prima, quæ vi naturaque ſua &
ſurſum, & deorſum recta ferri valet: hæc eadem materia à
grauitatis forma inclinationem habet ad motum deorſum; &
à forma leuitatis fit, vt materia ſuapte natura ad omnem mo
tum accipiendum idonea, ad ſolum motum ſurſum ſit propen
ſa, id tamen non effectiuè, sed formaliter tantum (vt ita di
cam) intelligi debet: forma enim elemento ex materia, &
ex forma concreto dat motum effectiuè: & materiæ eiuſdem
elementi dat motum formaliter: ſi ſic loqui licet, id est for
ma, vt forma motum dat materiæ: & forma, vt efficiens mo
tum dat elemento: aliorum enim more aliquando loqui cogi
mur. Materia igitur ea eſt, quæ ſine inclinatione eidem à for
ma præstita, quemlibet motum, etiam contrarium vi, natu
raque ſua excipere poteſt; à forma verò inclinationem mate
riæ præstante materia habet, vt ad hunc, & non ad illum mo
tum inclinetur. Forma etiam vt forma in quamlibet loci dif
ferentiam ſuopte nixu mouet: sed à materia, cui coniungi-
materia priusquam moueatur, formam accipit, natura ſal
tem, & origine, & ſinon tempore prius, materia tamen est
per ſe mobilis, & natura eius eſt, vt moueatur, & prius quam
forma: quia forma non niſi quatenus est in materia mota,
mouetur: & non niſi quatenus materia eſt principium pri
mum, quod patitur: quod ſi materiæ, ad hoc vt motui ſubii
ciatur, neceſſaria forma eſt; hoc non eſt, quia forma ſit mate
riæ ratio ſuſcipiendi motum, ſed quia forma dat materiæ actum
existendi, ſine quo materia moueri nequit; & cum quo moue
ri poteſt: dat etiam forma materiæ inclinationem ad hunc
vel illum motum, ſine qua forma inclinante materia non ma
gis vnum, quam alium motum, & etiam contrarium accipe
re potest; vt ecce materia prima, quæ vi naturaque ſua &
ſurſum, & deorſum recta ferri valet: hæc eadem materia à
grauitatis forma inclinationem habet ad motum deorſum; &
à forma leuitatis fit, vt materia ſuapte natura ad omnem mo
tum accipiendum idonea, ad ſolum motum ſurſum ſit propen
ſa, id tamen non effectiuè, sed formaliter tantum (vt ita di
cam) intelligi debet: forma enim elemento ex materia, &
ex forma concreto dat motum effectiuè: & materiæ eiuſdem
elementi dat motum formaliter: ſi ſic loqui licet, id est for
ma, vt forma motum dat materiæ: & forma, vt efficiens mo
tum dat elemento: aliorum enim more aliquando loqui cogi
mur. Materia igitur ea eſt, quæ ſine inclinatione eidem à for
ma præstita, quemlibet motum, etiam contrarium vi, natu
raque ſua excipere poteſt; à forma verò inclinationem mate
riæ præstante materia habet, vt ad hunc, & non ad illum mo
tum inclinetur. Forma etiam vt forma in quamlibet loci dif
ferentiam ſuopte nixu mouet: sed à materia, cui coniungi-