Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002167
">
<
pb
xlink:href
="
035/01/181.jpg
"
pagenum
="
141
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
ſuperimpoſita, à quibus perpetuæ intrà extrá que ſuccedentes fulctu
<
lb
/>
ræ ſtatuta tigna ſuſtentabant, ſic enim caſui & inflexionibus pro
<
lb
/>
ſpectum. </
s
>
<
s
id
="
id.002168
">Tota hæc machina validiſsimis laminis, ferreiſque clauis à
<
lb
/>
vertice ad calcem religata, plurimis & retinaculis, & ductarijs fu
<
lb
/>
nibus vndequaque ſuffulta. </
s
>
<
s
id
="
id.002169
">Quadraginta trochleæ à totidem ergatis
<
lb
/>
mouendæ faſtigijs dictis alligatæ erant. </
s
>
<
s
id
="
id.002170
">Horum ſingulis homines
<
lb
/>
quindecim, equi duo deſtinati ſunt, qui ad nutum præfecti ( præerat
<
lb
/>
autem, cuique ergatæ vnus ) præſto eſſent. </
s
>
<
s
id
="
id.002171
">Præfecti ad ſignum tubæ
<
lb
/>
vrgebant molitionem, cymbali ſiſtebant. </
s
>
<
s
id
="
id.002172
">Vectes adiuncti ſunt quin
<
lb
/>
que ſeptuaginta palmorum longitudine ex validiſsimis trabibus
<
lb
/>
compacti, tres ab obeliſci fronte: duo à tergo. </
s
>
<
s
id
="
id.002173
">Primo impetu ferrea
<
lb
/>
quædam lamina, quæ machinam obeliſcum ambientem religabat,
<
lb
/>
diſrupta eſt, ſed hac vnius horæ ſpatio reſtituta, decem demum im
<
lb
/>
pulſibus duos palmos, ac
<
expan
abbr
="
dimidiū
">dimidium</
expan
>
in altum obeliſcus eleuatur, ne ta
<
lb
/>
men tanta pendente mole ſiniſtrum quid accideret, cunei ſtatim ac
<
lb
/>
tignorum cæſuræ, quibus obniteretur, ſuppoſitæ. </
s
>
<
s
id
="
id.002174
">Tum deinde aſſeri
<
lb
/>
bus ac cylindris, cubi quidam, quibus inſidebat, dimoti, & quædam
<
lb
/>
traha ſuppoſita. </
s
>
<
s
id
="
id.002175
">Hoc facto, quæ prima ad auellendum molitio acer
<
lb
/>
rima fuit, ſuſtenta tamen magnum ad reliquas aggrediendas adiecit
<
lb
/>
animum. </
s
>
<
s
id
="
id.002176
">Itaque ergatæ, trabes, funes ductarij, cæteraque, vt conue
<
lb
/>
niebat, mutata, atque in diuerſam formam compoſita: & ima pars
<
lb
/>
obeliſci quatuor ergatarum viribus, quæ à tergo mouebantur, cæteris
<
lb
/>
quæ à fronte erant, funes remittentibus, trahi paulatim cœpit. </
s
>
<
s
id
="
id.002177
">Ipſe
<
lb
/>
vero apex clementiſsimè vergebat, quouſque famoſiſsima moles om
<
lb
/>
nino integra, ac ſine vlla iactura humi decubuit. </
s
>
<
s
id
="
id.002178
">Atque hæc ſecun
<
lb
/>
da molitio fuit. </
s
>
<
s
id
="
id.002179
">Poſtea per dictum tumulum ſex ergatarum vi trahi
<
lb
/>
cœpta eſt, & quia huic ſpectaculo intererat ipſe ſummus pontifex,
<
lb
/>
huius tanti tantæ molitionis curatoris exactoriſque inſtigante
<
lb
/>
operarum moras præſentia, breuius quidem, quam cogitari poteſt,
<
lb
/>
pertracta eſt. </
s
>
<
s
id
="
id.002180
">Atque hæc tertia molitio fuit. </
s
>
<
s
id
="
id.002181
">poſtquam ad aliquot
<
lb
/>
dies, ne funes nimio calore conflagrarent, ob motum, & aëris æſtuo
<
lb
/>
ſam tunc temporis conſtitutionem, ceſſatum eſt, tandem eadem ma
<
lb
/>
china, qua auulſus: ſed altiore propter loci eminentiam, externo in
<
lb
/>
ternoque chomate munitiſsima, adhibitis ergatis quadraginta ſex,
<
lb
/>
equis centum quadraginta, hominibus ſexcentis, ex ergatiſque qua
<
lb
/>
tuor imam obeliſci partem
<
expan
abbr
="
trahẽtibus
">trahentibus</
expan
>
. </
s
>
<
s
id
="
id.002182
">Reliquæ à cuſpide ad medium
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>