Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599
page |< < of 252 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <p type="main">
                <s id="id.002167">
                  <pb xlink:href="035/01/181.jpg" pagenum="141"/>
                  <emph type="italics"/>
                ſuperimpoſita, à quibus perpetuæ intrà extrá que ſuccedentes fulctu­
                  <lb/>
                ræ ſtatuta tigna ſuſtentabant, ſic enim caſui & inflexionibus pro­
                  <lb/>
                ſpectum. </s>
                <s id="id.002168">Tota hæc machina validiſsimis laminis, ferreiſque clauis à
                  <lb/>
                vertice ad calcem religata, plurimis & retinaculis, & ductarijs fu­
                  <lb/>
                nibus vndequaque ſuffulta. </s>
                <s id="id.002169">Quadraginta trochleæ à totidem ergatis
                  <lb/>
                mouendæ faſtigijs dictis alligatæ erant. </s>
                <s id="id.002170">Horum ſingulis homines
                  <lb/>
                quindecim, equi duo deſtinati ſunt, qui ad nutum præfecti ( præerat
                  <lb/>
                autem, cuique ergatæ vnus ) præſto eſſent. </s>
                <s id="id.002171">Præfecti ad ſignum tubæ
                  <lb/>
                vrgebant molitionem, cymbali ſiſtebant. </s>
                <s id="id.002172">Vectes adiuncti ſunt quin­
                  <lb/>
                que ſeptuaginta palmorum longitudine ex validiſsimis trabibus
                  <lb/>
                compacti, tres ab obeliſci fronte: duo à tergo. </s>
                <s id="id.002173">Primo impetu ferrea
                  <lb/>
                quædam lamina, quæ machinam obeliſcum ambientem religabat,
                  <lb/>
                diſrupta eſt, ſed hac vnius horæ ſpatio reſtituta, decem demum im­
                  <lb/>
                pulſibus duos palmos, ac
                  <expan abbr="dimidiū">dimidium</expan>
                in altum obeliſcus eleuatur, ne ta­
                  <lb/>
                men tanta pendente mole ſiniſtrum quid accideret, cunei ſtatim ac
                  <lb/>
                tignorum cæſuræ, quibus obniteretur, ſuppoſitæ. </s>
                <s id="id.002174">Tum deinde aſſeri­
                  <lb/>
                bus ac cylindris, cubi quidam, quibus inſidebat, dimoti, & quædam
                  <lb/>
                traha ſuppoſita. </s>
                <s id="id.002175">Hoc facto, quæ prima ad auellendum molitio acer­
                  <lb/>
                rima fuit, ſuſtenta tamen magnum ad reliquas aggrediendas adiecit
                  <lb/>
                animum. </s>
                <s id="id.002176">Itaque ergatæ, trabes, funes ductarij, cæteraque, vt conue­
                  <lb/>
                niebat, mutata, atque in diuerſam formam compoſita: & ima pars
                  <lb/>
                obeliſci quatuor ergatarum viribus, quæ à tergo mouebantur, cæteris
                  <lb/>
                quæ à fronte erant, funes remittentibus, trahi paulatim cœpit. </s>
                <s id="id.002177">Ipſe
                  <lb/>
                vero apex clementiſsimè vergebat, quouſque famoſiſsima moles om­
                  <lb/>
                nino integra, ac ſine vlla iactura humi decubuit. </s>
                <s id="id.002178">Atque hæc ſecun­
                  <lb/>
                da molitio fuit. </s>
                <s id="id.002179">Poſtea per dictum tumulum ſex ergatarum vi trahi
                  <lb/>
                cœpta eſt, & quia huic ſpectaculo intererat ipſe ſummus pontifex,
                  <lb/>
                huius tanti tantæ molitionis curatoris exactoriſque inſtigante
                  <lb/>
                operarum moras præſentia, breuius quidem, quam cogitari poteſt,
                  <lb/>
                pertracta eſt. </s>
                <s id="id.002180">Atque hæc tertia molitio fuit. </s>
                <s id="id.002181">poſtquam ad aliquot
                  <lb/>
                dies, ne funes nimio calore conflagrarent, ob motum, & aëris æſtuo­
                  <lb/>
                ſam tunc temporis conſtitutionem, ceſſatum eſt, tandem eadem ma­
                  <lb/>
                china, qua auulſus: ſed altiore propter loci eminentiam, externo in­
                  <lb/>
                ternoque chomate munitiſsima, adhibitis ergatis quadraginta ſex,
                  <lb/>
                equis centum quadraginta, hominibus ſexcentis, ex ergatiſque qua­
                  <lb/>
                tuor imam obeliſci partem
                  <expan abbr="trahẽtibus">trahentibus</expan>
                . </s>
                <s id="id.002182">Reliquæ à cuſpide ad medium
                  <emph.end type="italics"/>
                </s>
              </p>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>