1veram, certamque ſubſtituere, ducendum cenſueras
initium ab ipſa Experientia, tanquam à germano eius
fundamento. Quandoquidem porrò his me affatus
verbis fueras, Primùm ego te, optime Gaſſende, ad claras,
facileis, atque indubitatas Experientias prouoco, & in ijs ar
bitrum te, ac iudicem habere vehementer gaudeo. Prima peti
tur ex impetu, quo globus, aut graue aliud corpus quodcumque
per aerrem sponte naturæ deorsùm cadit, ac percutit, &c.
Quis heic loci non exſpectaſſet pluſquàm vnicam Ex
perientiam? Quis exiſtimaſſet te ex vnica facere primam,
& ſecundam? Quis non credidiſſet à te, niſi omneis, niſi
plurimas, ſaltem plureis vnâ peractas, ob illud, corpus
graue quodcumque? Certè, cùm ſtatim repetens, conſtare
facilè experientiâ dixiſſes corpus graue quodcumque ex
qualibet altitudine per aerrem cadens, & percutiens, vt libet,
&c. non ſperare non potui aliquam aliam Experien
tiam, præter vnicam in Bilance factam, in quam glo
bus cadens, & percutiens, neque eſt corpus graue
quodcumque, neque vt-libet cadit, percutitque. Sed
nimirùm tu talem Fxperientiam, tametſi foret vnica,
tanti faciendam eſſe cenſuiſti, vt eſſet inſtar omnium,
ac veritatem ſic demonſtraret, vt facit ver non vna
hirundo. Et, ſi talem quidem ipſam inueniſſem, qua
lem ſperandam feceras, facilem, claram, indubitatam, ac,
verbo vno vt dicam, veram: abfuiſſem profectò, vt
aliam te importunè rogitarem; fuiſſet illa enim abun
dè, & ſatis. Nunc autem, cùm eam longè ſecus ſe ha
bere compererim, & tu ipſe non auſis ampliùs, qua
lem priùs diuendere, ſicuti mox videndum eſt; quis
non aliam mecum abs te expetiiſſet?
initium ab ipſa Experientia, tanquam à germano eius
fundamento. Quandoquidem porrò his me affatus
verbis fueras, Primùm ego te, optime Gaſſende, ad claras,
facileis, atque indubitatas Experientias prouoco, & in ijs ar
bitrum te, ac iudicem habere vehementer gaudeo. Prima peti
tur ex impetu, quo globus, aut graue aliud corpus quodcumque
per aerrem sponte naturæ deorsùm cadit, ac percutit, &c.
Quis heic loci non exſpectaſſet pluſquàm vnicam Ex
perientiam? Quis exiſtimaſſet te ex vnica facere primam,
& ſecundam? Quis non credidiſſet à te, niſi omneis, niſi
plurimas, ſaltem plureis vnâ peractas, ob illud, corpus
graue quodcumque? Certè, cùm ſtatim repetens, conſtare
facilè experientiâ dixiſſes corpus graue quodcumque ex
qualibet altitudine per aerrem cadens, & percutiens, vt libet,
&c. non ſperare non potui aliquam aliam Experien
tiam, præter vnicam in Bilance factam, in quam glo
bus cadens, & percutiens, neque eſt corpus graue
quodcumque, neque vt-libet cadit, percutitque. Sed
nimirùm tu talem Fxperientiam, tametſi foret vnica,
tanti faciendam eſſe cenſuiſti, vt eſſet inſtar omnium,
ac veritatem ſic demonſtraret, vt facit ver non vna
hirundo. Et, ſi talem quidem ipſam inueniſſem, qua
lem ſperandam feceras, facilem, claram, indubitatam, ac,
verbo vno vt dicam, veram: abfuiſſem profectò, vt
aliam te importunè rogitarem; fuiſſet illa enim abun
dè, & ſatis. Nunc autem, cùm eam longè ſecus ſe ha
bere compererim, & tu ipſe non auſis ampliùs, qua
lem priùs diuendere, ſicuti mox videndum eſt; quis
non aliam mecum abs te expetiiſſet?