Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
121
121
122
122
123
123
124
124
125
125
126
126
127
127
128
128
129
129
130
130
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001295">
                <pb xlink:href="082/01/183.jpg" pagenum="221"/>
              praebet, ut est oris extremis cumque notata
                <lb/>
              quantaque quantast hinc nobis videatur in alto. </s>
              <s id="s.001296">
                <lb/>
              postremo quoscumque vides hine aetheris ignes;
                <lb/>
              quandoquidem quoscumque in terris cernimus
                <emph type="italics"/>
              ignes
                <emph.end type="italics"/>
              ,
                <lb/>
              dum tremor
                <emph type="italics"/>
              est
                <emph.end type="italics"/>
              clarus, dum cernitur ardor eorum,
                <lb/>
              perparvom quiddam interdum mutare videtur
                <lb/>
              alteram utram in partem filum, quo longius absunt;
                <lb/>
              scire licet perquam pauxillo posse minores
                <lb/>
              esse vel exigua maioris parte brevique.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001297">Illud item non est mirandum, qua ratione
                <lb/>
              tantulus ille queat tantum sol mittere lumen,
                <lb/>
              quod maria ac terras omnis caelumque rigando
                <lb/>
              compleat et calido perfundat cuncta vapore.
                <lb/>
              nam licet hinc mundi patefactum totius unum
                <lb/>
              largifluum fontem scatere atque erumpere lumen,
                <lb/>
              ex omni mundo quia sic elementa vaporis
                <lb/>
              undique conveniunt et sic coniectus eorum
                <lb/>
              confluit, ex uno capite hic ut profluat ardor.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001298">nonne vides etiam quam late parvus aquai
                <lb/>
              prata riget fons interdum campisque redundet ?</s>
              <s id="s.001299">
                <lb/>
              est etiam quoque uti non magno solis ab igni
                <lb/>
              aera percipiat calidis fervoribus ardor,
                <lb/>
              opportunus ita est si forte et idoneus aer,
                <lb/>
              ut queat accendi parvis ardoribus ictus;
                <lb/>
              quod genus interdum segetes stipulamque videmus
                <lb/>
              accedere ex una scintilla incendia passim.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001300"/>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>