Cardano, Girolamo
,
De subtilitate
,
1663
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Table of figures
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 168
>
[Figure 151]
Page: 285
[Figure 152]
Page: 289
[Figure 153]
Page: 289
[Figure 154]
Page: 290
[Figure 155]
Page: 301
[Figure 156]
Page: 302
[Figure 157]
Page: 308
[Figure 158]
Page: 310
[Figure 159]
Page: 314
[Figure 160]
Page: 314
[Figure 161]
Page: 314
[Figure 162]
Page: 319
[Figure 163]
Page: 320
[Figure 164]
Page: 334
[Figure 165]
Page: 335
[Figure 166]
Page: 351
[Figure 167]
Page: 360
[Figure 168]
Page: 361
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 168
>
page
|<
<
of 403
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.008295
">
<
pb
pagenum
="
534
"
xlink:href
="
016/01/183.jpg
"/>
coitu, vt de animali illo admirabili iam
<
lb
/>
dictum eſt: vel regione: nam ( vt dixi)
<
lb
/>
tauris Germanicis longa barba prominet,
<
lb
/>
maiuſque eſt corpus, Pæoniis hirſutum, Li
<
lb
/>
bycis quos Lant vocant lingua materna
<
lb
/>
ſua, corpus candidum, vngues nigri, ſeu
<
lb
/>
potius vngulæ corio impenetrabili, atque
<
lb
/>
ob id, & ob pulchritudinem precioſo. </
s
>
<
s
id
="
s.008296
">Eſt
<
lb
/>
autem hoc animal velox ob conſuetudi
<
lb
/>
nem, pabulumque. </
s
>
<
s
id
="
s.008297
">Variantur etiam regio
<
lb
/>
nibus ſerpentum colores. </
s
>
<
s
id
="
s.008298
">In Æthiophia
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1150
"/>
<
lb
/>
enim, & Libya viperæ nigræ ſunt, velut
<
lb
/>
& homines, quod etiam Pauſanias teſtatur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.008299
">Nam cùm pilo careant, aduritur cutis, vt ho
<
lb
/>
minum ab immodico calore, quare non eſt
<
lb
/>
maior ratio de hominibus quòd nigri ſint,
<
lb
/>
his in regionibus, quàm de viperis. </
s
>
<
s
id
="
s.008300
">Va
<
lb
/>
riantur etiam ætate, vt mures, qui caneſ
<
lb
/>
cunt ſenio. </
s
>
<
s
id
="
s.008301
">Et non ſolùm animalia ipſa,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1151
"/>
<
lb
/>
ſed ex ipſis genita ſenectutis extremæ veſti
<
lb
/>
gia oſtendunt: vtin equis, & hominibus,
<
lb
/>
quorum facies cùm ex decrepitis parentibus
<
lb
/>
nati ſunt, rugoſa eſt: vis enim cordis vbi
<
lb
/>
hebetata eſt, contrahit cutim, atque hoc
<
lb
/>
eſt indicium iam debilium membrorum
<
lb
/>
principalium. </
s
>
<
s
id
="
s.008302
">Illud verò ſæpe nos animad
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1152
"/>
<
lb
/>
uertimus. </
s
>
<
s
id
="
s.008303
">Itaque primum mutationis prin
<
lb
/>
cipium eſt ex miſtione diuerſarum ſpecie
<
lb
/>
rum, ſecundum ex regionibus, tertium ex æ
<
lb
/>
tate, & generatione à parentibus nimis
<
lb
/>
iuuenibus, aut ſenio confectis. </
s
>
<
s
id
="
s.008304
">Maxima
<
lb
/>
verò mutatio in regionibus ad Auſtrum, vel
<
lb
/>
Boream tendentibus, inde ab Oriente in Oc
<
lb
/>
cidentem, pòſt in paludibus, aut ſiccis lo
<
lb
/>
cis, vltimò montium, ac planitiei diuerſi
<
lb
/>
tate. </
s
>
<
s
id
="
s.008305
">Libya verò multa monſtra mittit, non
<
lb
/>
ſolùm ob calorem immenſum, & ſiccitatem,
<
lb
/>
ſed ob aquarum penuriam, qua animalia di
<
lb
/>
uerſi generis miſcentur: vt tauri quidam,
<
lb
/>
quos Rhinocerotes eſſe diximus: alij etiam
<
lb
/>
gibbo inſignes, vt cameli, quorum meminit
<
lb
/>
hîc poëta. </
s
>
<
s
id
="
s.008306
">De alce ſuperiùs dictum eſt, &
<
lb
/>
quòd rarò viſa ſit: cuius rei cauſam Pauſa
<
lb
/>
nias docet, dicens: Hominem procul odo
<
lb
/>
ratur, & cùm præſenſerit, in conualles &
<
lb
/>
profundiſſimas ſpeluncas ſe abſcondit: nec
<
lb
/>
illam venari, ob id licet ſolam, ſed caſu,
<
lb
/>
cùm venatores ſpatium mille ſtadiorum
<
lb
/>
alias feras quærentes circumdederint. </
s
>
<
s
id
="
s.008307
">Me
<
lb
/>
diam ille eſſe refert inter ceruum & ca
<
lb
/>
melum, quòd forſan gibbam habent in dor
<
lb
/>
ſo. </
s
>
<
s
id
="
s.008308
">Aut hæc alia eſt ab ea quam Cæſar deſ
<
lb
/>
cripſit. </
s
>
<
s
id
="
s.008309
">Manticora autem non habet certum
<
lb
/>
autorem, ſed poëticæ adiectam exiſtimo.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.008310
">Cteſias, quem Plinius ſequitur, eam deſcri
<
lb
/>
bit, cuius etiam autoritate Ariſtoteles me
<
lb
/>
minit, illi non ſatis fidens. </
s
>
<
s
id
="
s.008311
">Sed non viſam
<
lb
/>
tot luſtris Romanorum, nec à Pauſania, mi
<
lb
/>
rum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.008312
">Indiæ illam tribuunt. </
s
>
<
s
id
="
s.008313
">Sed ( vt dixi)
<
lb
/>
Libya in eodem tractu eſt, & Æthiopia, in
<
lb
/>
quibus tigrides, vt apud nos lupi, abundant.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.008314
">Maculoſa pelle creditur eſſe tigris. </
s
>
<
s
id
="
s.008315
">Nos duas
<
lb
/>
vidimus Florentiæ, quas tigres eſſe dice
<
lb
/>
bant, cùm pardis eſſent ſimiles.
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1153
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008316
">
<
margin.target
id
="
marg1146
"/>
Equi mari
<
lb
/>
ni.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008317
">
<
margin.target
id
="
marg1147
"/>
Tauri pæonij</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008318
">
<
margin.target
id
="
marg1148
"/>
Vri.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008319
">
<
margin.target
id
="
marg1149
"/>
Muflo.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008320
">
<
margin.target
id
="
marg1150
"/>
Lant.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008321
">
<
margin.target
id
="
marg1151
"/>
Viperæ Li
<
lb
/>
bycæ.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008322
">
<
margin.target
id
="
marg1152
"/>
Quomodo
<
lb
/>
cognoſcun
<
lb
/>
tur filij de
<
lb
/>
crepitorum.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008323
">
<
margin.target
id
="
marg1153
"/>
Leo.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.008324
">Naſcitur & Leo eiſdem in locis, fermè
<
lb
/>
animalium quadrupedum audaciſſimum, cu
<
lb
/>
ius oſſa ignem colliſa creduntur excutere:
<
lb
/>
ſunt enim duriſſima & ſolida, ac quaſi abſ
<
lb
/>
que medulla, longo corpore, colore fuluo,
<
lb
/>
acri intuitu, longa cauda quam quatit per
<
lb
/>
ſæpe, pilus non rectus anterius, ſed mollis, ac
<
lb
/>
flexus: corio prorſus impenetrabili: breuior
<
lb
/>
parte poſtrema, capite magno, rictu oris am
<
lb
/>
plo: tanto ceruicis ac dentium robore, vt
<
lb
/>
camelum ore arreptum ferat: tanta fortitu
<
lb
/>
dine, imò audacia potiùs, vt ſolus ducentos
<
lb
/>
aggrediatur equites: vnguibus maximis, ac
<
lb
/>
duriſſimis armatus, rugitus aſper. </
s
>
<
s
id
="
s.008325
">Iracun
<
lb
/>
dum genuit, quia fortiſſimum: atque ob
<
lb
/>
naturam tam calidam, alternis diebus la
<
lb
/>
borat morbo, quibus iacet proſtratus &
<
lb
/>
rugit, non totis diebus, ſed ſtatutis horis: nec
<
lb
/>
omnes forſan, ſed qui captiui detinentur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.008326
">Sed etiam animalia pellibus nobiliora,
<
arrow.to.target
n
="
marg1154
"/>
<
lb
/>
vt lynces, & è muſtelarum genere plurimæ,
<
lb
/>
martes varij, lardironi, viuerræ, piroli, her
<
lb
/>
meli, ginetæ. </
s
>
<
s
id
="
s.008327
">Has Hiſpania mittit, forma
<
lb
/>
& moribus domeſticis muſtelis, quas nos fo
<
lb
/>
dinos vocamus, ſimiles, pelle varia, ac ni
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1155
"/>
<
lb
/>
gris & cinereis alternantibus maculis di
<
lb
/>
ſtincta. </
s
>
<
s
id
="
s.008328
">Sed Zebellinæ, alias ſabellæ, om
<
lb
/>
nium longè precioſiores pulchritudine, ac
<
lb
/>
raritate. </
s
>
<
s
id
="
s.008329
">Has mittunt ſub extremis Septen
<
lb
/>
trionibus Lapones, Soli expoſitæ, pluri
<
lb
/>
mùm depilantur, quòd hæc animalia in
<
lb
/>
vmbra, & vbi Solis vis debilis admodum
<
lb
/>
eſt, degant. </
s
>
<
s
id
="
s.008330
">Creduntur veneris deſiderium
<
lb
/>
mulieribus augere. </
s
>
<
s
id
="
s.008331
">Hæ etiam mardurorum
<
lb
/>
pellibus nobiliores ſunt, molliore & denſio
<
lb
/>
re pilo, quique vtrinque conuerſus ordi
<
lb
/>
nem retineat. </
s
>
<
s
id
="
s.008332
">Vtrumque animal vngulis, &
<
lb
/>
dentibus acutiſſimis, præcipuè ſabellæ:
<
expan
abbr
="
vtrũ-que
">vtrun
<
lb
/>
que</
expan
>
cauda piloſa, ac veluti ſciuro vtitur,
<
lb
/>
tanquam velo, vt ex arbore in arborem ſal
<
lb
/>
tu ſe transferat. </
s
>
<
s
id
="
s.008333
">Abundant autem maximè
<
lb
/>
prope polum, vſque ad tredecim partes,
<
lb
/>
quòd regio illa inhoſpita ſit, & frequens hu
<
lb
/>
milibus ſyluis. </
s
>
<
s
id
="
s.008334
">Pelles quoque ibi pulchrio
<
lb
/>
res & meliores, nec verò numerus horum
<
lb
/>
generibus, ſi ad pellium colores varios reſ
<
lb
/>
picias, & ad llorum naturam moreſque,
<
lb
/>
tanta eſt copia muſtelarum. </
s
>
<
s
id
="
s.008335
">Pelles colli diu
<
lb
/>
turniores plerunque, vt in vulpem
<
expan
abbr
="
viuerrã
">viuerram</
expan
>
,
<
lb
/>
ſardirolo: nam partem eam cute ſolidiore, ob
<
lb
/>
periculum natura muniuit, inde factum eſt,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1156
"/>
<
lb
/>
vt pili diutius contineantur. </
s
>
<
s
id
="
s.008336
">Negauerat A
<
lb
/>
riſtoteles, animalibus iucundos ineſſe odo
<
lb
/>
res, adeoque conſtanter, vt pantheram
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1157
"/>
<
lb
/>
benè olere tantùm quibuſdam animalibus
<
lb
/>
affitmet, non autem verè, neque ab hoc
<
lb
/>
diſſentit Theophraſtus. </
s
>
<
s
id
="
s.008337
">Sed ſtercus anima
<
lb
/>
lium: quoniam multum & humidum erat
<
lb
/>
impedire odoris ſuauitatem poteſt, in plan
<
lb
/>
tis nominata cùm ſit modicum, & ſiccum,
<
lb
/>
atque concoctum. </
s
>
<
s
id
="
s.008338
">Quamobrem animali
<
lb
/>
bus, quibus ſtercus benè olet, modicum eſſe
<
lb
/>
oportet, & ſiccum, vt lacertis magnis, de
<
lb
/>
quibus ſuprà diximus, quos etiam croco
<
lb
/>
dilos vocauimus, & anguibus. </
s
>
<
s
id
="
s.008339
">Igitur vt na
<
lb
/>
tura nihil intactum relinquet, ſtuduit dili
<
lb
/>
genter, vt odoratum animal efficeret, neque
<
lb
/>
vnum, ſed diuerſa ratione. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008340
">
<
margin.target
id
="
marg1154
"/>
Muſtella
<
lb
/>
rum genere.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008341
">
<
margin.target
id
="
marg1155
"/>
Sabellæ pel
<
lb
/>
les.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008342
">
<
margin.target
id
="
marg1156
"/>
Pelles colli
<
lb
/>
cur diutur
<
lb
/>
niores.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
margin
">
<
s
id
="
s.008343
">
<
margin.target
id
="
marg1157
"/>
13. Proble
<
lb
/>
mat. </
s
>
<
s
id
="
s.008344
">40. Lib.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.008345
">6. de planta
<
lb
/>
rum cauſis.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.008346
">Cur anima
<
lb
/>
lia pauca
<
lb
/>
iucundi odo
<
lb
/>
ris.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.008347
">Zibethum igitur finxit feli perſimilem,
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1158
"/>
<
lb
/>
ſed maiorem: animal quod Hiſpania mittit
<
lb
/>
dentibus armatum, etiam ferum valde, quòd
<
lb
/>
nulla temporis longitudine miteſcat. </
s
>
<
s
id
="
s.008348
">Pilo
<
lb
/>
aſperiere, ore
<
expan
abbr
="
oblõgo
">oblongo</
expan
>
, vt meli animali: in hu
<
lb
/>
ius tam maſculi, quàm fœminæ genitali
<
lb
/>
bus folliculum genuit, è quo ſemen ar
<
lb
/>
genteo cochleari excipitur: adeò odoris </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>