1
Trans maria alta pedum nisus ut ponere posset;
Et manibus totum circum se vertere caelum.
Nam quod multa fuere in terris semina rerum,
Tempore quo primum tellus animalia fudit:
Nihil tamen est signi, mistas potuisse creari
Inter se pecudes, compactaque membra animantum;
Propterea, quia quae de terris nunc quoque abundant
Herbarum genera, ac fruges, arbustaque laeta;
Non tamen inter se possunt complexa creari.
Res sic quaeque suo ritu procedit; & omnes
Foedere naturae certo discrimina servant.
Et manibus totum circum se vertere caelum.
Nam quod multa fuere in terris semina rerum,
Tempore quo primum tellus animalia fudit:
Nihil tamen est signi, mistas potuisse creari
Inter se pecudes, compactaque membra animantum;
Propterea, quia quae de terris nunc quoque abundant
Herbarum genera, ac fruges, arbustaque laeta;
Non tamen inter se possunt complexa creari.
Res sic quaeque suo ritu procedit; & omnes
Foedere naturae certo discrimina servant.
Et genus humanum multo fuit illud in arvis
Durius, ut decuit, tellus quod dura creasset:
Et maioribus, & solidis magis ossibus intus
Fundatum, & validis aptum per viscera nervis:
Nec facile ex aestu, nec frigore quod caperetur;
Nec novitate cibi, nec labi corporis ulla.
Multaque per caelum solis volventia lustra
Volgivago vitam tractabant more ferarum.
Nec robustus erat curvi moderator aratri
Quisquam; nec scibat ferro molirier arva;
Nec nova defodere in terram virgulta, neque altis
Arboribus veteres decidere falcibus ramos.
Quod sol, atque imbres dederant, quod terra crearat
Sponte sua; satis id placabat pectora donum.
Glandiferas inter curabant corpora quercus
Plerumque: & quae nunc hiberno tempore cernis
Arbita puniceo fieri matura colore;
Plurima tum tellus etiam maiora ferebat.
Multaque praeterea novitas tum florida mundi
Pabula dia tulit, miseris mortalibus ampla.
At sedare sitim fluvy, fontesque vocabant:
Durius, ut decuit, tellus quod dura creasset:
Et maioribus, & solidis magis ossibus intus
Fundatum, & validis aptum per viscera nervis:
Nec facile ex aestu, nec frigore quod caperetur;
Nec novitate cibi, nec labi corporis ulla.
Multaque per caelum solis volventia lustra
Volgivago vitam tractabant more ferarum.
Nec robustus erat curvi moderator aratri
Quisquam; nec scibat ferro molirier arva;
Nec nova defodere in terram virgulta, neque altis
Arboribus veteres decidere falcibus ramos.
Quod sol, atque imbres dederant, quod terra crearat
Sponte sua; satis id placabat pectora donum.
Glandiferas inter curabant corpora quercus
Plerumque: & quae nunc hiberno tempore cernis
Arbita puniceo fieri matura colore;
Plurima tum tellus etiam maiora ferebat.
Multaque praeterea novitas tum florida mundi
Pabula dia tulit, miseris mortalibus ampla.
At sedare sitim fluvy, fontesque vocabant: