Newton, Isaac, Philosophia naturalis principia mathematica, 1713

List of thumbnails

< >
181
181
182
182
183
183
184
184
185
185
186
186
187
187
188
188
189
189
190
190
< >
page |< < of 524 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <subchap1>
              <subchap2>
                <pb xlink:href="039/01/184.jpg" pagenum="156"/>
                <p type="main">
                  <s>
                    <arrow.to.target n="note132"/>
                  nulla prorſus orietur mutatio motus attractorum inter ſe, niſi vel
                    <lb/>
                  ex attractionum acceleratricum inæqualitate, vel ex inclinatione li­
                    <lb/>
                  nearum ad invicem, ſecundum quas attractiones fiunt. </s>
                  <s>Pone ergo
                    <lb/>
                  attractiones omnes acceleratrices in corpus maximum eſſe inter ſe
                    <lb/>
                  reciproce ut quadrata diſtantiarum; &, augendo corporis maximi
                    <lb/>
                  diſtantiam, donec rectarum ab hoc ad reliqua ductarum differen­
                    <lb/>
                  tiæ reſpectu earum longitudinis & inclinationes ad invicem mino­
                    <lb/>
                  res ſint quam datæ quævis, perſeverabunt motus partium Syſtema­
                    <lb/>
                  tis inter ſe abſque erroribus qui non ſint quibuſvis datis minores. </s>
                  <s>
                    <lb/>
                  Et quoniam, ob exiguam partium illarum ab invicem diſtantiam,
                    <lb/>
                  Syſtema totum ad modum corporis unius attrahitur; movebitur
                    <lb/>
                  idem hac attractione ad modum corporis unius; hoc eſt, centro
                    <lb/>
                  ſuo gravitatis deſcribet circa corpus maximum Sectionem aliquam
                    <lb/>
                  Conicam (
                    <emph type="italics"/>
                  viz.
                    <emph.end type="italics"/>
                  Hyperbolam vel Parabolam attractione languida,
                    <lb/>
                  Ellipſin fortiore,) & Radio ad maximum ducto deſcribet areas
                    <lb/>
                  temporibus proportionales, abſque ullis erroribus, niſi quas par­
                    <lb/>
                  tium diſtantiæ (perexiguæ ſane & pro lubitu minuendæ) valeant
                    <lb/>
                  efficere.
                    <emph type="italics"/>
                  q.E.O.
                    <emph.end type="italics"/>
                  </s>
                </p>
                <p type="margin">
                  <s>
                    <margin.target id="note132"/>
                  DE MOTU
                    <lb/>
                  CORPORUM</s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>Simili argumento pergere licet ad caſus magis compoſitos in in­
                    <lb/>
                  finitum. </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Corol.
                    <emph.end type="italics"/>
                  1. In caſu ſecundo; quo propius accedit corpus omnium
                    <lb/>
                  maximum ad Syſtema duorum vel plurium, eo magis turbabuntur
                    <lb/>
                  motus partium Syſtematis inter ſe; propterea quod linearum a cor­
                    <lb/>
                  pore maximo ad has ductarum jam major eſt inclinatio ad invicem,
                    <lb/>
                  majorque proportionis inæqualitas. </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Corol.
                    <emph.end type="italics"/>
                  2. Maxime autem turbabuntur, ponendo quod attractio­
                    <lb/>
                  nes acceleratrices partium Syſtematis verſus corpus omnium maxi­
                    <lb/>
                  mum, non ſint ad invicem reciproce ut quadrata diſtantiarum a
                    <lb/>
                  corpore illo maximo; præſertim ſi proportionis hujus inæqualitas
                    <lb/>
                  major ſit quam inæqualitas proportionis diſtantiarum a corpore
                    <lb/>
                  maximo: Nam ſi vis acceleratrix, æqualiter & ſecundum lineas pa­
                    <lb/>
                  rallelas agendo, nil perturbat motus inter ſe, neceſſe eſt ut ex acti­
                    <lb/>
                  onis inæqualitate perturbatio oriatur, majorque ſit vel minor pro
                    <lb/>
                  majore vel minore inæqualitate. </s>
                  <s>Exceſſus impulſuum majorum,
                    <lb/>
                  agendo in aliqua corpora & non agendo in alia, neceſſario muta­
                    <lb/>
                  bunt ſitum eorum inter ſe. </s>
                  <s>Et hæc perturbatio, addita perturbatio­
                    <lb/>
                  ni quæ ex linearum inclinatione & inæqualitate oritur, majorem
                    <lb/>
                  reddet perturbationem totam. </s>
                </p>
                <p type="main">
                  <s>
                    <emph type="italics"/>
                  Corol.
                    <emph.end type="italics"/>
                  3. Unde ſi Syſtematis hujus partes in Ellipſibus vel Cir­
                    <lb/>
                  culis ſine perturbatione inſigni moveantur; manifeſtum eſt, quod </s>
                </p>
              </subchap2>
            </subchap1>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>