Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893

List of thumbnails

< >
121
121
122
122
123
123
124
124
125
125
126
126
127
127
128
128
129
129
130
130
< >
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001308">
                <pb xlink:href="082/01/185.jpg" pagenum="223"/>
              aestiferas usque in partis et fervida signa.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001309">et ratione pari lunam stellasque putandumst,
                <lb/>
              quae volvunt magnos in magnis orbibus annos,
                <lb/>
              aeribus posse alternis e partibus ire.
                <lb/>
              nonne vides etiam diversis nubila ventis
                <lb/>
              diversas ire in partis inferna supernis?</s>
              <s id="s.001310">
                <lb/>
              qui minus illa queant per magnos aetheris orbis
                <lb/>
              aestibus inter se diversis sidera ferri?</s>
              <s id="s.001311">
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001312">At nox obruit ingenti caligine terras,
                <lb/>
              aut ubi de longo cursu sol ultima caeli
                <lb/>
              impulit atque suos efflavit languidus ignis
                <lb/>
              concussos itere et labefactos aere multo,
                <lb/>
              aut quia sub terras cursum convortere cogit
                <lb/>
              vis eadem, supra quae terras pertulit orbem.
                <lb/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001313">Tempore item certo roseam Matuta per oras
                <lb/>
              aetheris auroram differt et lumina pandit,
                <lb/>
              aut quia sol idem, sub terras ille revertens,
                <lb/>
              anticipat caelum radiis accendere temptans,
                <lb/>
              aut quia conveniunt ignes et semina multa
                <lb/>
              confluere ardoris consuerunt tempore certo,
                <lb/>
              quae faciunt solis nova semper lumina gigni;
                <lb/>
              quod genus Idaeis fama est e montibus altis
                <lb/>
              dispersos ignis orienti lumine cerni,
                <lb/>
              inde coire globum quasi in unum et conficere orbem.
                <lb/>
              nec tamen illud in his rebus mirabile debet
                <lb/>
              esse, quod haec ignis tam certo tempore possunt
                <lb/>
              semina confluere et solis reparare nitorem. </s>
              <s id="s.001314">
                <lb/>
              multa videmus enim, certo quae tempore fiunt
                <lb/>
              omnibus in rebus. </s>
              <s id="s.001315">florescunt tempore certo
                <lb/>
              arbusta et certo dimittunt tempore florem. </s>
              <s id="s.001316">
                <lb/>
              nec minus in certo dentes cadere imperat aetas
                <lb/>
              tempore et inpubem molli pubescere veste
                <lb/>
              et pariter mollem malis demittere barbam. </s>
              <s id="s.001317">
                <lb/>
              fulmina postremo nix imbres nubila venti
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>