18588NONVS.
tas, alias feruentes, etiã frigidas, hæc eſſe cauſa uidetur, ꝙ omnis ignis in
ſuperiora loca habet ſcandentẽ flãmam, Ergo ſol æthera, qui eſt ſupra ſe ra-
d iis exurens efficit candẽtẽ in quibus locis habet curſum martis ſtella, ita
feruẽs ab ardore ſolis efficitur, Saturni autem ꝙ eſt pro xima extremo mun-
do tangit congelatas cœli regiones, uehemẽter eſt frigida, Ex eo iouis cũ
inter vtriuſ circuitiones habeat curſum, a refrigeratione calore eorum
medio, conuenientes tẽperatiſſimoſ habere videt{ur} effectus De zona. xii. ſi
gno℞ & ſeptẽ aſtrorum contrario eo℞ opere ac curſu, quibus rationibus
& numeris tranſeunt ex ſignis in ſigna & circuitum ſuũ perficiant, vti a præ
ceptoribus accepi, expoſui, nunc de creſcenti lumine lunæ diminutione,
vti traditũ eſt nobis a maioribus, dicã, Beroſus qui a caldeorum ciuitate ſi-
ue natione progreſſus in aſiã, & diſciplinã patefecit, ita eſt profeſſus, pilam
eſſe ex dimidia parte candentẽ, reliqua habere ceruleo colore, Cum aũt cur-
ſum itineris ſui peragens ſubiret orbẽ ſolis, tunc eam radiis & impetu calo-
ris corripi conuerti cãdentẽ, propter eius proprietatẽ luminis ad lumen,
Cum autẽ ea euocata ad ſolis orbes ſuperiora ſpectet, tunc inferiorẽ partem
eius, ꝙ candens nõ ſit propter aeris ſimilitudinem obſcuram uideri, cũ ad
perpendiculum extet ad eius radios totũ lumen ad ſuperiorem ſpeciem re-
tineri, & tunc eam uocari primã, cum præteriens uadit ad orientis cœli par
tes, relaxari ab impetu ſolis, extremã eius partem candentiæ, oppido ꝗ̃ te-
nui linea ad terram mittere ſplẽdorẽ, & ita ex eo eam ſecũdã uocari, Quoti-
diana autẽ uerſationis remiſſione, tertiam, quartã, ĩdies numerari, ſeptimo
die ſol cũ ſit ad occidẽtẽ, luna autẽ inter oriẽtem & occidentẽ medias cœli te
neat regiones, ꝙ dimidia parte cœliſpatio diſtet a ſole, itẽ dimidiam candẽ
tiæ conuerſam habere ad terrã, Inter ſolẽ uero & lunam cum diſtet totũ mũ
di ſpatium & lunæ oriẽtis orbẽ ſol retroſpiciẽs, cum tranſit ad occidentẽ, eã
ꝙ longius abſit a radiis remiſſã, quartadecima die plena rota toti{us} orbis mit
tere ſplẽdorem, reliquoſ dies decreſcẽtia quotidiana ad perfectionẽ luna-
ris menſis verſationibus & curſu a ſole reuocationibus ſubire rotã, radioſ
eius etiam mẽſtruas die℞ efficere rationes. V ti aũt Ariſtar chus ſamius ma-
thematicus uigore magno rõnes uarietatis diſciplinis de eadem reliquit ex
ponam, Non enim latet lunã ſuum propriũ non habere lumẽ, Sed eẽ vti
ſpeculum, & a ſolis ĩpetu recipere ſplendorẽ, Nã luna de ſeptẽ aſtris circu
lum proximum terræ in curſibus minimũ peruagatur, Ita quot mẽſibus
ſub rotã ſolis radioſ primo die anteꝗ̃ preterit latens obſcuratur, & quoni
am eſt cum ſole, noua uocatur, poſtero aũt die quo numeratur, ſecũda, præ
teriens a ſole, uiſitationẽ facit tenuẽ extremæ rotundationis, Cum triduũ re
ceſſit a ſole, creſcit & plus illuminatur, quotidie vero diſcedẽs cum perue-
nit ad diẽ ſeptimũ diſtans a ſole occidẽte, circiter medias cœli regiones, di-
midia lucet, & eius quæ ad ſolẽ pars ſpectat, ea eſt illuminata, Quarto a utẽ
decimo die cũ in diametro ſpatio totius mũdi abſit a ſole ꝑſicitur plena, &
ſuperiora loca habet ſcandentẽ flãmam, Ergo ſol æthera, qui eſt ſupra ſe ra-
d iis exurens efficit candẽtẽ in quibus locis habet curſum martis ſtella, ita
feruẽs ab ardore ſolis efficitur, Saturni autem ꝙ eſt pro xima extremo mun-
do tangit congelatas cœli regiones, uehemẽter eſt frigida, Ex eo iouis cũ
inter vtriuſ circuitiones habeat curſum, a refrigeratione calore eorum
medio, conuenientes tẽperatiſſimoſ habere videt{ur} effectus De zona. xii. ſi
gno℞ & ſeptẽ aſtrorum contrario eo℞ opere ac curſu, quibus rationibus
& numeris tranſeunt ex ſignis in ſigna & circuitum ſuũ perficiant, vti a præ
ceptoribus accepi, expoſui, nunc de creſcenti lumine lunæ diminutione,
vti traditũ eſt nobis a maioribus, dicã, Beroſus qui a caldeorum ciuitate ſi-
ue natione progreſſus in aſiã, & diſciplinã patefecit, ita eſt profeſſus, pilam
eſſe ex dimidia parte candentẽ, reliqua habere ceruleo colore, Cum aũt cur-
ſum itineris ſui peragens ſubiret orbẽ ſolis, tunc eam radiis & impetu calo-
ris corripi conuerti cãdentẽ, propter eius proprietatẽ luminis ad lumen,
Cum autẽ ea euocata ad ſolis orbes ſuperiora ſpectet, tunc inferiorẽ partem
eius, ꝙ candens nõ ſit propter aeris ſimilitudinem obſcuram uideri, cũ ad
perpendiculum extet ad eius radios totũ lumen ad ſuperiorem ſpeciem re-
tineri, & tunc eam uocari primã, cum præteriens uadit ad orientis cœli par
tes, relaxari ab impetu ſolis, extremã eius partem candentiæ, oppido ꝗ̃ te-
nui linea ad terram mittere ſplẽdorẽ, & ita ex eo eam ſecũdã uocari, Quoti-
diana autẽ uerſationis remiſſione, tertiam, quartã, ĩdies numerari, ſeptimo
die ſol cũ ſit ad occidẽtẽ, luna autẽ inter oriẽtem & occidentẽ medias cœli te
neat regiones, ꝙ dimidia parte cœliſpatio diſtet a ſole, itẽ dimidiam candẽ
tiæ conuerſam habere ad terrã, Inter ſolẽ uero & lunam cum diſtet totũ mũ
di ſpatium & lunæ oriẽtis orbẽ ſol retroſpiciẽs, cum tranſit ad occidentẽ, eã
ꝙ longius abſit a radiis remiſſã, quartadecima die plena rota toti{us} orbis mit
tere ſplẽdorem, reliquoſ dies decreſcẽtia quotidiana ad perfectionẽ luna-
ris menſis verſationibus & curſu a ſole reuocationibus ſubire rotã, radioſ
eius etiam mẽſtruas die℞ efficere rationes. V ti aũt Ariſtar chus ſamius ma-
thematicus uigore magno rõnes uarietatis diſciplinis de eadem reliquit ex
ponam, Non enim latet lunã ſuum propriũ non habere lumẽ, Sed eẽ vti
ſpeculum, & a ſolis ĩpetu recipere ſplendorẽ, Nã luna de ſeptẽ aſtris circu
lum proximum terræ in curſibus minimũ peruagatur, Ita quot mẽſibus
ſub rotã ſolis radioſ primo die anteꝗ̃ preterit latens obſcuratur, & quoni
am eſt cum ſole, noua uocatur, poſtero aũt die quo numeratur, ſecũda, præ
teriens a ſole, uiſitationẽ facit tenuẽ extremæ rotundationis, Cum triduũ re
ceſſit a ſole, creſcit & plus illuminatur, quotidie vero diſcedẽs cum perue-
nit ad diẽ ſeptimũ diſtans a ſole occidẽte, circiter medias cœli regiones, di-
midia lucet, & eius quæ ad ſolẽ pars ſpectat, ea eſt illuminata, Quarto a utẽ
decimo die cũ in diametro ſpatio totius mũdi abſit a ſole ꝑſicitur plena, &