Lucretius, De rerum natura: Libri Sex, 1566
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001481">
                <pb xlink:href="079/01/227.jpg" pagenum="178"/>
              Ut nunc montibus e magnis decursus aquai
                <lb/>
              Clare citat ad se sitientia saecla ferarum.</s>
              <s id="s.001482">
                <lb/>
              Denique noctivagi silvestria templa tenebant
                <lb/>
              Nympharum, quibus e scibant humore fluenta
                <lb/>
              Lubrica, proluvie larga lavere humida saxa;
                <lb/>
              Humida saxa, super viridi stillantia musco;
                <lb/>
              Et partim plano scatere, atque erumpere campo.</s>
              <s id="s.001483">
                <lb/>
              Nec dum res igni scibant tractare, neque uti
                <lb/>
              Pellibus, & spoliis corpus vestire ferarum:
                <lb/>
              Sed nemora, atque cavos montis, silvasque colebant,
                <lb/>
              Et frutices inter condebant squalida membra,
                <lb/>
              Verbera ventorum vitare, imbresque coacti.</s>
              <s id="s.001484">
                <lb/>
              Nec commune bonum poterant spectare, neque ullis
                <lb/>
              Moribus inter se scibant, nec legibus uti.</s>
              <s id="s.001485">
                <lb/>
              Quod cuique obtulerat praedae fortuna, ferebat,
                <lb/>
              Sponte sua, sibi quisque valere, & vivere doctus.</s>
              <s id="s.001486">
                <lb/>
              Et Venus in silvis iungebat corpora amantum.</s>
              <s id="s.001487">
                <lb/>
              Conciliabat enim vel mutua quamque cupido;
                <lb/>
              Vel violenta viri vis, atque inpensa libido;
                <lb/>
              Vel pretium glandes, atque arbuta, vel pira lecta.</s>
              <s id="s.001488">
                <lb/>
              Et manuum mira freti virtute, pedumque,
                <lb/>
              Consectabantur silvestria saecla ferarum
                <lb/>
              Missilibus saxis, & magno pondere clavae:
                <lb/>
              Multaque vincebant, vitabant pauca latebris:
                <lb/>
              Setigerisque pares subus sic silvestria membra
                <lb/>
              Nuda dabant terrae nocturno tempore capti,
                <lb/>
              Circum se foliis ac frondibus involventes:
                <lb/>
              Nec plangore diem magno, solemque per agros
                <lb/>
              Quaerebant pavidi, palantes noctis in umbris;
                <lb/>
              Sed taciti respectabant, somnoque sepulti,
                <lb/>
              Dum rosea face sol inferret lumina caelo:
                <lb/>
              A parvis quod enim consuerant cernere semper
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>
Impressum