Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
171
172
173
174
175
176
177
178
179
180
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
167
"/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1241
"/>
<
lb
/>
& tempori per ſe eſſe obnoxiam, & ex his quæ poſita ſunt exitum patere dicimus ad ea quę con
<
lb
/>
tra hanc ſententiam ipſi dixere. </
s
>
<
s
>Nam cùm opponunt: Mutationem inter contradicentia tem
<
lb
/>
poris puncto fieri: Generationem verò eſſe inter
<
expan
abbr
="
cõtradicentia
">contradicentia</
expan
>
mutationem: ambiguo rationem
<
lb
/>
laborare dicimus, & in aſſumptione latere errorem. </
s
>
<
s
>Etenim mutatio & generatio primi ſigni
<
lb
/>
ficati fit inter contradicentia: at nos alterum accipimus quam ipſi referebant in alterationem, &
<
lb
/>
hanc eſſe inter contradicentia negamus. </
s
>
<
s
>Quod etiam afferunt ad aſſumptionis illius approba
<
lb
/>
tionem, fallax item eſt, & eodem vitio laborat. </
s
>
<
s
>Accipiuntur
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
eſſe & non eſſe vt contradicentia,
<
lb
/>
quod ſanè verum eſt in iis quæ ſunt primi ſignificati: ſed ea quæ ſunt alterius ſignificati, negamus
<
lb
/>
eſſe contradicentia, & inter eſſe & non eſſe primi ſignificati mutationem ſine tempore fieri con
<
lb
/>
cedimus, inter ea quæ ſunt poſterioris ſignificati, veram
<
expan
abbr
="
generationẽ
">generationem</
expan
>
fieri dicimus,
<
expan
abbr
="
eamq́
">eamque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>in tem
<
lb
/>
pore abſolui volumus, quia non opponuntur ſicuti contradicentia, & inter illa medium interce
<
lb
/>
dit, quod eſt eſſe & non eſſe abſolutè, & partim eſſe, partim non eſſe. </
s
>
<
s
>Illi ex eo quòd generatio
<
lb
/>
ſit interens &
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
ens ſimpliciter, quod falſum eſt, efficiunt
<
expan
abbr
="
eã
">eam</
expan
>
eſſe ſubitam, quod
<
expan
abbr
="
itẽ
">item</
expan
>
eſt falſum.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Quocirca aſſumptiones vtræque cum ſyllogiſmi, tùm etiam proſyllogiſmi falſa ſunt, & miror id
<
lb
/>
pleroſque latere ſcriptores; quandò
<
expan
abbr
="
talẽ
">talem</
expan
>
quoque fallaciam notet Ariſtoteles
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
apertiſsimè, vt ni
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1242
"/>
<
lb
/>
hil prætereà poſsit, atque in omni alteratione & generatione ſeorſum idem euenire monſtret.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>
<
arrow.to.target
n
="
marg1243
"/>
<
lb
/>
Adde item Philoſophi locum à Scaligero citatum è 2. primę philoſophiæ lib. 7. quem cùm inter
<
lb
/>
prętatus ſit ille vir, quòd ſic pronunciauerit Ariſtoteles ita coactus ab vſu communi loquendi, &
<
lb
/>
quaſi quadam feſtiuitate ductus, nobis deridiculo certè fuit, cùm is in locis propriis 6. ſ. </
s
>
<
s
>& 7. Phyſ.
<
lb
/>
vbi res ad veritatis
<
expan
abbr
="
accurationiſq́
">accurationiſque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>libellam perpenditur, eadem quoque profeſſus fuerit. </
s
>
<
s
>Quod
<
lb
/>
autem opponebatur ex 5. Phyſ. vel Ariſtotelis ipſius teſtimonio negantis inter generationis ter
<
lb
/>
minos eſſe medium: idcirco non eſſe [inter] in illa, quemadmodum in aliis motibus è medio tol
<
lb
/>
litur duobus modis; Vel quòd accipiantur ortus & interitus in illo ſignificato quæ eſt mutatio
<
lb
/>
de eſſe ad non eſſe ſimpliciter, inter quæ non intercedit medium, ſed ſunt idem re
<
expan
abbr
="
nõ
">non</
expan
>
eſſe rei quę
<
lb
/>
corrumpebatur, & eſſe rei quæ fiebat; itaque nihil aduerſus id quòd vniuerſa generatio
<
expan
abbr
="
mediũ
">medium</
expan
>
<
lb
/>
habeat, & tempore abſoluatur;
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
illa eſt inter contradicentia: cùm extrema item de quodam
<
lb
/>
ſubiecto ſimul negari valeant, vt dum fit homo; neque eſt abſolutè ſemen,
<
expan
abbr
="
neq;
">neque</
expan
>
abſolutè homo.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Itaque hoc modo contingit, vt [inter] ſit quoque in ſubſtantiis: ita
<
expan
abbr
="
.n.
">enim</
expan
>
definitur, in quod prius
<
lb
/>
aptum natura eſt peruenire id quod mutatur ſecundum naturam continuè mutationem patiens;
<
lb
/>
quod ſcilicet dicitur ſecundum materiam, non ſecundum
<
expan
abbr
="
formã
">formam</
expan
>
; & id conſtat ex dictis eſſe quo
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1244
"/>
<
lb
/>
que in generatione: ſi ibi eſt & fieri & factum eſſe; & id quod factum eſt, prius fieret oportebat.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Quapropter vbi conceſſum eſt [inter] ab Ariſtotele contrariis,
<
expan
abbr
="
cõtradicentibus
">contradicentibus</
expan
>
verò negatum;
<
lb
/>
contradicentia propriè ſumpta fuiſſe videntur qui ſunt termini mutationum inter quos nihil eſt
<
lb
/>
omnino; contraria latius, vt etiam ſæpè 1. phyſ. </
s
>
<
s
>cuius rei
<
expan
abbr
="
ſignũ
">ſignum</
expan
>
, quòd etiam inter terminos muta
<
lb
/>
tionis accidentium nihil eſt, vt inter album & non album. </
s
>
<
s
>Proinde perſpicere licet ibi differen
<
lb
/>
tiam non eſſe poſitam inter generationem & alterationem, ſed inter verè contradicentia, & alia
<
lb
/>
oppoſita, in quibus obſeruatur aliqua mutatio per ſe. </
s
>
<
s
>Vel etiam quòd non valet id. </
s
>
<
s
>Non eſt
<
lb
/>
[inter]. Ergo neque medium, neque tempus: quandò [inter] vt aliqui accipiunt, ſignificat
<
lb
/>
interuentum eorum quæ ſunt eiuſdem rationis. </
s
>
<
s
>At dum fit album, etiam in aliquo gradu album
<
lb
/>
eſt, & nominatur album: dum fit homo, poteſt quidem eſſe animal, aut planta, & dum fit domus
<
lb
/>
poſſunt eſſe fundamenta; non eſt
<
expan
abbr
="
autẽ
">autem</
expan
>
homo, aut domus, niſi
<
expan
abbr
="
poſtquã
">poſtquam</
expan
>
generatio
<
expan
abbr
="
cõpleta
">completa</
expan
>
fuerit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Ex hoc efficitur, vt medium ſanè eſſe poſsit in generatione: verùm quia non eſt
<
expan
abbr
="
eiuſdẽ
">eiuſdem</
expan
>
rationis,
<
lb
/>
ibi non ſit inter. </
s
>
<
s
>Hæc nos anteà declarauimus ex 6. Phyſ. Vnde non eſt, quòd de his dubitare
<
lb
/>
oporteat. </
s
>
<
s
>Non igitur tollit dictum Ariſtotelis medium ſimpliciter ex generatione, ſed medium
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1245
"/>
<
lb
/>
eiuſdem rationis. </
s
>
<
s
>At quodcunque illud ſit, ſiue eiuſdem rationis, velut in cęteris motibus, ſiue
<
lb
/>
alterius, vt in ortu; dicimus ex omni medij ratione effici tempus; modo ſit ſecundum mate
<
lb
/>
riam, vt ſignificat illa vox [inter]. Et profectò altero ex his modis cogunt nos dicere ea quæ
<
lb
/>
longo ſermone poſteà decreta fuerunt 6. Phyſ. quanquam mihi magis ſatisfacit ſolutio prior.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Ex eiuſdem quoque principiis euertitur obiectio poſterior quę ſic concludebatur. </
s
>
<
s
>Cuiuſque
<
lb
/>
mutationis terminum
<
expan
abbr
="
tẽporis
">temporis</
expan
>
puncto exiſtere. </
s
>
<
s
>Proptereà cùm generatio ſit terminus alteratio
<
lb
/>
nis; ergo etiam ſequebatur, vt ipſa item puncto temporis abſolueretur. </
s
>
<
s
>Nam dicimus, etſi vera
<
lb
/>
eſt argumenti propoſitio, falſam nihilominus eſſe aſſumptionem, quam quoque multiplicem eſ
<
lb
/>
ſe monemus. </
s
>
<
s
>Cùm generatio generatim talis eſſe ſumatur: at id ſolùm verè pronuncietur, de
<
lb
/>
generatione primi ſignificati, neque id forte per ſe, ſed per accidens. </
s
>
<
s
>ſiquidem ſit finis generatio
<
lb
/>
nis illius quæ eſt mutatio ſecundùm ſubſtantiam per ſe, eius verò quæ fit ſecundum quali
<
lb
/>
tatem per accidens: atque huius eſt ex conſecutione quadam, &, vt ita dicam, organicè, per mo
<
lb
/>
dum .ſ. </
s
>
<
s
>inſtrumenti, illius verò primò & præcipuè. </
s
>
<
s
>Quanquam neque hoc, ſi rectè perpendatur
<
lb
/>
quòd ſit finis alterationis, arcet
<
expan
abbr
="
tẽpus
">tempus</
expan
>
à generatione, quandoquidem terminus eſſe poſsit
<
expan
abbr
="
bifariã
">bifariam</
expan
>
<
lb
/>
vel progreſſus, vel virtutis: ac terminus quidem progreſſus extremum eſt, veluti lineę punctum, </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>