Lucretius, De rerum natura: Libri Sex (Vol. I, Text), 1893
page |< < of 258 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap n="5">
            <p type="main">
              <s id="s.001321">
                <pb xlink:href="082/01/187.jpg" pagenum="225"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001322">Luna potest solis radiis percussa nitere
                <lb/>
              inque dies magis
                <emph type="italics"/>
              id
                <emph.end type="italics"/>
              lumen convertere nobis
                <lb/>
              ad speciem, quantum solis secedit ab orbi,
                <lb/>
              donique eum contra pleno bene lumine fulsit
                <lb/>
              atque oriens obitus eius super edita vidit;
                <lb/>
              inde minutatim retro quasi condere lumen. </s>
              <lb/>
              <s id="s.001322a">debet item, quanto propius iam solis ad ignem
                <lb/>
              labitur ex alia signorum parte per orbem;
                <lb/>
              ut faciunt, lunam qui fingunt esse pilai
                <lb/>
              consimilem cursusque viam sub sole tenere.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001323">est etiam quare proprio cum lumine possit
                <lb/>
              volvier et varias splendoris reddere formas.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001324">corpus enim licet esse aliud quod fertur et una
                <lb/>
              labitur omnimodis occursans officiensque
                <lb/>
              nec potis est cerni, quia cassum lumine fertur.</s>
              <lb/>
              <s id="s.001325">versarique potest, globus ut, si forte, pilai
                <lb/>
              dimidia ex parti candenti lumine tinctus,
                <lb/>
              versandoque globum variantis edere formas,
                <lb/>
              donique eam partem, quaecumque est ignibus aucta,
                <lb/>
              ad speciem vertit nobis oculosque patentis ;
                <lb/>
              inde minutatim retro contorquet et aufert
                <lb/>
              luciferam partem glomeraminis atque pilai;
                <lb/>
              ut Babylonica Chaldaeum doctrina refutans
                <lb/>
              astrologorum artem contra convincere tendit,
                <lb/>
              proinde quasi id fieri nequeat quod pugnat uterque
                <lb/>
              aut minus hoc illo sit cur amplectier ausis. </s>
              <lb/>
              <s id="s.001325a">denique cur nequeat semper nova luna creari
                <lb/>
              ordine formarum certo certisque figuris
                <lb/>
              inque dies privos aborisci quaeque creata
                <lb/>
              </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>