Bernoulli, Daniel, Hydrodynamica, sive De viribus et motibus fluidorum commentarii

Table of contents

< >
[181.] Scholium 1.
[182.] Scholium 2.
[183.] (C) De Machinis, quæ ab impetu fluidi, veluti vi venti moventur.
[184.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO DECIMA. De affectionibus atque motibus fluidorum elaſti-corum, præcipue autem aëris. §. 1.
[185.] Digreſsio de refractione radiorum per atmoſphæ-ram transeuntium.
[186.] Problema.
[187.] Solutio.
[188.] Problema.
[189.] Solutio.
[190.] Corollarium 1.
[191.] Corollarium 2.
[192.] Problema.
[193.] Solutio.
[194.] De vi aëris condenſati & auræ pulveris pyrii ac-cenſi ad globos projiciendos in uſu ſclopetorum pneumaticorum & tormentorum bellicorum.
[195.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO UNDECIMA. De fluidis in vorticem actis, tum etiam de iis, quæ in vaſis motis continentur. §. 1.
[196.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO DUODECIMA. Quæ ſtaticam fluidorum motorum, quam hy-draulico - ſtaticam voco, exhibet. § 1.
[197.] Problema.
[198.] Solutio.
[199.] Corollarium 1.
[200.] Corollarium 2.
[201.] Scholium.
[202.] Corollarium 3.
[203.] Problema.
[204.] Solutio.
[205.] Corollarium.
[206.] Exemplum 1.
[207.] Exemplum 2.
[208.] Exemplum 3.
[209.] Exemplum 4.
[210.] EXPERIMENTA Hydraulico - ſtatica pro Sectione XII. Ad §. §. 3. & 4.
< >
page |< < (173) of 361 > >|
187173SECTIO NONA. fiat igitur amplus aut etiam plures tubi conſtruantur aquas transmittentes: ma-
joris eſt momenti hæc annotatio in præſenti caſu, quod multo majus diſpen-
dium ab anguſtia diabetes D oritur, quam in aliis machinis;
fac enim am-
plitudinem hujus diabetes eandem, quæ eſt orificio E, &
pone inſuper æqua-
libus temporis intervallis embolum deprimi, retrahique non perdetur jam ſo-
lum dimidia potentiæ abſolutæ pars, ut aliàs, ſed plane quatuor quintæ partes
inutiles fient.
Quia vero multa ſunt in hâc machina, quæ ſingularem po-
ſtulant calculum, placet illam ſeorſim perluſtrare.
Digreſſus continens aliquas commentationes in Ma-
chinam Hydraulicam quam repræſent at figura 51.
(α) Non poteſt jactus aqueus per E eſſe omnino æquabills, durante
tota emboli agitatione:
Dum enim embolus elevatur, novæ aquæ non acce-
dunt, atque ſic diminuitur quantitas aquæ in catino G E contentæ, aërque
eidem ſuperincumbens dilatatur ac denique elater ipſius diminuitur:
hinc
quoque velocitate continue minori aqua erumpit donec rurſus ab embolo
intruſo acceleretur.
Verum ſi ponatur ſpatium, quod aër in catino occupat longe ma-
jus ſpatio illo ab aqua, quæ durante una emboli elevatione ejicitur, occu-
pato, ceſſat fere tota hæc inæqualitas, poſito embolum uniformiter agitari
&
diu ante fuiſſe agitatum, quæ poſterior hypothſis ideo neceſſaria eſt, quod
primæ agitatione valde differant à ſequentibus.
Igitur brevitatis ergo om-
nibus hiſce hypotheſibus ſatitfaciemus, ideſt, ubique ſtatum, qui dicitur,
permanentiæ ponemus.
(β) Cum igitur primis emboli agitationibus ſenſim augeatur velocitas
aquæ per E effluentis, mox fit ut jactus aqueus velocitatem tantum non in-
tegram attingat;
quo rei ſtatu poſito, patet tantum aquæ depreſſione em-
boli impelli in catinum, quantum ex eodem tota emboli agitatione ejicitur.
Primis autem agitationibus plus intruditur, quam ejicitur, idque non
ideo, ut putavit Dn.
Perrault, quod orificium in E altero in G minus ſit
(idemque enim ſuccederet ſi vel majus eſſet) ſed quod cauſa efficiens non p of-
ſit ſtatim omnem ſuum exerere effectum in ejiciendis aquis.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index