Monantheuil, Henri de
,
Aristotelis Mechanica
,
1599
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 252
>
Scan
Original
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 252
>
page
|<
<
of 252
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
pb
xlink:href
="
035/01/188.jpg
"
pagenum
="
148
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002282
">Vt autem vna libra.]
<
emph
type
="
italics
"/>
Syllogiſmus poſterior ſic eſt.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002283
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Multæ ſimul libræ magna expendunt pondera.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002284
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Statera, cui plures anſæ adiectæ ſunt, vel vna, ſed per plura
<
lb
/>
puncta mobilis, eſt multæ libræ ſimul.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002285
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Ergo ſtatera magna expendet pondera.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
id.002286
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Statera certe multæ ſunt libræ actu & poteſtate. </
s
>
<
s
id
="
id.002287
">Et primum actu
<
lb
/>
cum anſæ ( ſic enim
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
foreign
lang
="
el
">ta\ spa/rtia</
foreign
>
<
emph
type
="
italics
"/>
exprimi debere declarant multi
<
lb
/>
huius contextus loci inter ſe comparati ) plures ſunt in vno ſcapo, vt
<
lb
/>
duæ, quod frequentißimum, vel tres, quod rarius: cuiuſmodi ſunt in
<
lb
/>
A B ſcapo
<
emph.end
type
="
italics
"/>
<
lb
/>
<
figure
id
="
id.035.01.188.1.jpg
"
xlink:href
="
035/01/188/1.jpg
"
number
="
69
"/>
<
lb
/>
<
emph
type
="
italics
"/>
duæ C D, E F
<
lb
/>
quarum pro
<
lb
/>
piore lanci,
<
lb
/>
qui vtuntur,
<
lb
/>
pondera ad
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
craßiorẽ
">craßiorem</
expan
>
tru
<
lb
/>
tinam ſe ex
<
lb
/>
pendere dicunt. </
s
>
<
s
id
="
id.002288
">quod huius notæ longius inter ſe diſtent: qui vero re
<
lb
/>
motiore, ad ſubtiliorem, vt in qua notæ minus diſtent in lateribus
<
lb
/>
ſcapi ſignatæ. </
s
>
<
s
id
="
id.002289
">Deinde poteſtate plures ſunt, cum anſa vna eſt, ſed mi
<
lb
/>
nimè fixa, verum libero modo propius A, modo remotius colloca
<
lb
/>
tur. </
s
>
<
s
id
="
id.002290
">Semper autem in aliquo puncto inter A & B intermedio.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
id.002291
">Vnde eſt quod hîc dicat Ariſtoteles anſam ad partes, vbi eſt æqui
<
lb
/>
pondium, eſſe dimidium ſtateræ, non ſumendo dimidium exactè,
<
lb
/>
quandoquidem extremo, à quo lanx
<
expan
abbr
="
depẽdet
">dependet</
expan
>
ſemper propior ſit. </
s
>
<
s
id
="
id.002292
">Hinc
<
lb
/>
elicitur pulchra regula è qua poſtea ferè omnia, quæ ad ſtateræ ratio
<
lb
/>
nem pertinent, deducuntur. </
s
>
<
s
id
="
id.002293
">quæ eſt eiuſmodi. </
s
>
<
s
id
="
id.002294
">Cum ſcapus integer ad
<
lb
/>
pondus appenſum, rationem eam habet: quam duplum partis, quæ eſt
<
lb
/>
ab anſa verſus lancem ad reliquum: tunc
<
expan
abbr
="
põdus
">pondus</
expan
>
ſcapum vniformem,
<
lb
/>
& omnibus ſuis partibus æqualem in æquilubrio conſtituit. </
s
>
<
s
id
="
id.002295
">Vt eſto
<
lb
/>
ſcapus A B duodecim vnciarum, & pars A F
<
expan
abbr
="
duarũ
">duarum</
expan
>
: huius partis
<
lb
/>
duplum eſt 4. & reliquum 8. </
s
>
<
s
>Quemadmodum ergo 4. ad 8. ſic ſca
<
lb
/>
pus rotus id eſt 12. erit ad pondus, quod per regulam trium inuenie
<
lb
/>
tur eſſe 4. vnciarum. </
s
>
<
s
id
="
id.002296
">Rurſus ſit anſa in D & A D ſit vna vn
<
lb
/>
cia. </
s
>
<
s
id
="
id.002297
">Huius duplum eſt 2. </
s
>
<
s
>Reliquum eſt 10. </
s
>
<
s
>Vt igitur 2. ad 10. ſic 12.
<
lb
/>
totus ſcapus erit ad pondus: quod per regulam trium inuenietur eſſe
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>