Bernoulli, Daniel, Hydrodynamica, sive De viribus et motibus fluidorum commentarii

Table of contents

< >
[181.] Scholium 1.
[182.] Scholium 2.
[183.] (C) De Machinis, quæ ab impetu fluidi, veluti vi venti moventur.
[184.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO DECIMA. De affectionibus atque motibus fluidorum elaſti-corum, præcipue autem aëris. §. 1.
[185.] Digreſsio de refractione radiorum per atmoſphæ-ram transeuntium.
[186.] Problema.
[187.] Solutio.
[188.] Problema.
[189.] Solutio.
[190.] Corollarium 1.
[191.] Corollarium 2.
[192.] Problema.
[193.] Solutio.
[194.] De vi aëris condenſati & auræ pulveris pyrii ac-cenſi ad globos projiciendos in uſu ſclopetorum pneumaticorum & tormentorum bellicorum.
[195.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO UNDECIMA. De fluidis in vorticem actis, tum etiam de iis, quæ in vaſis motis continentur. §. 1.
[196.] HYDRODYNAMICÆ SECTIO DUODECIMA. Quæ ſtaticam fluidorum motorum, quam hy-draulico - ſtaticam voco, exhibet. § 1.
[197.] Problema.
[198.] Solutio.
[199.] Corollarium 1.
[200.] Corollarium 2.
[201.] Scholium.
[202.] Corollarium 3.
[203.] Problema.
[204.] Solutio.
[205.] Corollarium.
[206.] Exemplum 1.
[207.] Exemplum 2.
[208.] Exemplum 3.
[209.] Exemplum 4.
[210.] EXPERIMENTA Hydraulico - ſtatica pro Sectione XII. Ad §. §. 3. & 4.
< >
page |< < (176) of 361 > >|
190176HYDRODYNAMICÆ mmθθ + μμtt ad m m θ θ, ex qua ratione artifices judicabunt de firmitate
laterum, quæ pro utroque requiritur.
Regula 8.
§. 17. Quando embolus in antliis retrahitur & aqua in modiolum in-
fluit, non ſolum proprio pondere ſolicitata ſed maximam partem ab embo-
lo attracta, tunc omnis potentia abſoluta in hanc attractionem impenſa caſu
ſupervenit, quia antlia, ſub aquis, ut fit, poſita, ſua ſponte impleretur ſi ſuf-
ficiens huic impletioni tempus concederetur;
nec adeoque attractio illa ita
pertinet ad ejiciendas aquas certa cum velocitate, quin tota vitari poſſit, hoc-
que nomine labor in illam impenſus mihi inutilis dicitur.
Quia vero influxus aquarum partim proprio pondere fit, partim
etiam elevatione emboli, non poteſt diſpendium potentiæ abſolutæ ab effectu
æſtimari:
Quin potius calculus ita eſt ponendus, ut poſitis potentia embo-
lum in certo ſitu elevante = π, velocitate emboli = v, tempuſculoque
quantitatibus π &
v reſpondente d t, dicatur omnis potentia abſoluta in eleva-
tionem emboli impenſa = ſ π v d t vel = ſ π d x, ſi per d x intelligatur ele-
mentum ſpatioli tempuſculo d t percurſi.
Sequitur inde, ſi conſtantis mag-
nitudinis ſit, uti fere eſt conatus, quo embolus elevatur, fore potentiam abſo-
lutam æqualem potentiæ moventi ductæ in ſpatium percurſum:
ſimile autem ra-
tiocinium cum valeat etiam pro depreſſione emboli ſimulque tantum eleve-
tur embolus quantum deprimitur, apparet potenti{as} abſolut{as}, quæ in attrahen-
das expellendaſque alternatim aquas impenduntur, proxime eſſe ut potentiæ
utrobique moventes;
unde diſpendium oritur quod eſt = {π/π + p} X P, factis ſci-
licet potentia elevante = π, potentia deprimente = p &
potentia abſoluta in
elevationem depreſſionemque emboli impenſa = P.
Poteſt aliter diſpendium potentiœ abſolutæ proxime æſtimari ex eo, quod
omnis aſcenſ{us} potentialis aquæ in antliam influentis inutiliter generatus cenſeri
debeat.
Sed ſi iiſdem temporibus, ſive eadem velocitate embolus ſurſum de-
orſumque movetur, erit velocitas quâ aquæ admittuntur ad velocitatem quâ
ejiciuntur reciproce ut foramina reſpondentia, ipſique aſcenſus potentiales utro-
bique erunt in ratione quadrata inverſa foraminum reſpondentium.
Si

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index