Blancanus, Josephus, Sphaera mvndi, sev cosmographia demonstratiua , ac facile methodo tradita : in qua totius Mundi fabrica, vna cum nouis, Tychonis, Kepleri, Galilaei, aliorumq' ; Astronomorum adinuentis continentur ; Accessere I. Breuis introductio ad geographiam. II. Apparatus ad mathematicarum studium. III. Echometria, idest Geometrica tractatio de Echo. IV. Nouum instrumentum ad Horologia

List of thumbnails

< >
181
181 (154)
182
182 (155)
183
183 (156)
184
184 (157)
185
185 (158)
186
186 (159)
187
187 (160)
188
188 (161)
189
189 (162)
190
190 (163)
< >
page |< < (163) of 300 > >|
190163
LIBER DECIMVSSEPTIMVS
DE FIRMAMENTO,
ET INERRANTIBVS STELLIS.
Locus Firmamenti. Cap. 1.
ABſoluta iam errantium ſyderum regione, ſupereſt, vt ad Firmamentum, quod inerrantium
Stellarum ſedes eſt, aſcendamus.
nec dubium, quin ſupremum hunc locum in hac Mundi
Fabrica eæ ſibi vindicent:
videmus namq; eas ſupra omnes planet@s reuolui, cum illę ab his
occultentur, non contra.
Secundo ex proprio earum motu, qui ardiſſimus eſt, vt videbi-
mus;
ſunt autem illa ſydera cæteris ſuperiora, quorum propriæ motiones ſunt tardiores, vt
alias docuimus.
Quantum autem diſtet Firmamentum à mundi centro, certo affirmare dif-
ficilè eſt;
non enim conſtat an ſupra Saturni circuitum proximè ſtatuendum ſit, cum non-
nulli illud immenſo interuallo ſupra Saturnum extollant.
Quod ſi Saturni gyrum proximè ambiat, erit eius
diſtãtia eadem quæ Saturni maxima.
ſi vero altius euehatur incerta omnino remanebit; Tycho tamen pru-
denter exiſtimat eam continere ſemid.
terræ 14000. incertum præterea eſt num ſtellæ omnes ei affixæ à mun
di centro æquidiſtent;
ſunt enim qui ſuſpicientur, alias alijs eſſe nobis propiores; ac propterea alias alijs ma-
iores apparere.
Dicuntur autem fixæ, quod eaſdem diſtantias, ſitus, & poſitiones, ad inuicem habent, perpe-
tuo ſeruant, v.
g. illæ ſeptem ſtellæ, quæ carrum vulgo appellant perpetuo eandem carri figuram, & eandem
in Firmamento poſitionem conſtanter retinuerunt, vt teſtantur veterum, Hipparchi, Ptolemæi, ac recen-
tiorum omnes obſeruationes inuicem collatæ:
hinc etiam ipſarum regio, ſeu cælum appellari meruit Firma-
mentum.
Plura huiuſmodi exempla habes apud Tychonem tom. 1. pag. 234.
Partitio Stellarum in 48. conſtellationes, ſeu imagines.
IN prima porrò illa aurea, ſed rudi tamen ætate Mundi; vt eleganter cecinit Seneca:
Nondum quiſquam ſydera norat;
Stellis quibus ping@tur æther,
Non erat vſus: nondum Pleiadas,
Hyadas poterant vitare rates;
Non Olenia ſydera Capræ,
Non qua ſequitur, flectitque ſenex
Arctica tardus plaustra Bootes.
Succedentibus poſtea ſeculis primi omnium poetæ veteres initium, quoduis aliud agentes, ſyderali ſcien-
@iæ dedere;
ij enim Stellarum omnium confuſam, ac palantem multitudinem ſuis ludentes fabulis in ordinem
redigere, atque in partes quaſdam diſtribuere cæperunt.
hoc pacto dum ipſi Cynoſuram, aut Helicem in
Vrſas à Ioue conuerſas, &
in cælum translatas eſſe confinxerunt, Stellas complures in duas veluti Prouin-
cias ab alijs diuiſas diſtinxerunt.
idem de Arcturo, Perſeo, & reliquis præſtiterunt. Poetis ſuppetias tule-
runt Nautæ, qui Nauticæ artis neceſſitate compulſi, ac Stellarum cognitione propterea indigi, eas obſer-
uare, ac denominare cæperunt.
ſicque,
Nauita tum Stellis numeros, & nomina fecit.
Quibus poſtea Aſtronomi ſuccurrentes tandem totam Firmamenti faciem in 48. vel 49. in 50. veluti regiones
diſtribuerunt, vt facilius hac diſtinctione, atque ordine in cognitionem omnium Stellarum peruenirent.
has
vero Stellarum figuras appellarunt Aſteriſmos, ſeu conſtellationes, quorum nomina, &
ordines in catalogo
Stellarum infra apparebunt.
ſic legimus Thaletem Mileſium inuentorem fuiſſe Vrſę minoris, ideſt, eam con-
ſtellationem ſtatuiſſe:
Cononem etiam in gratiam Regis Ptolemæi, Bereces comam in cælum tranſtuliſſe:
ideſt, Stellas quaſdam inde denominaſſe: noſtra pariter ætate Galilæus iure inuẽtionis Stellas Mediceas nun-
cupauit.
quo autem conſilio poetæ illi vetuſtiſſimi Heroas illos, aut animalia illa in cælum tranſtulerint, &
quinam, ij fuerint, ne ego longior ſim, vide apud Aratum, Q.
Manilium, & Higinium poetas veteres. an-
siquifſimas porro eſſe haſce ſyderum appellationes apparet ex libro lob antiquiſſimo (quem putant ſacræ
Scripturæ expoſitores eſſe ipſo Moyſe antiquiorem) qui cap.
9. ait, qui facit Arcturum, & Oriona, & Hya-
das.
& Amos cap. 5. facientem Arcturum, & Oriona, apud etiam Heſiodum, & Homerum antiquiſſimos
poetas plurium Aſteriſmorum nomina leguntur.
Heſiodum quidem, qui parum poſt Troiani belli tempo-
ra floruit, in lib.
2. operum, ac dierum plurium conſtellat: meminit, quæ loca infra adducentur, cum de
ortu, &
occaſum ſyderum erit ſermo.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index