Monantheuil, Henri de, Aristotelis Mechanica, 1599

Page concordance

< >
Scan Original
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
< >
page |< < of 252 > >|
1tur vectis inuerſus. Eſt enim
anſa quælibet ſupernè exi­
ſtens hypomochlium. Et
pondus id quod eſt in lan­
ce. Quantò autem longi­
tudo vectis maior fuerit ab
hypomochlio: tantò ibi fa­
cilius mouet. Hîc autem
ſacoma facit & ponderat
ad æquipondium pondus
ſtateræ.
COMMENTARIVS.
Omnino quidem.] Repetitio eſt aſſumptionum præceden­
tium ſyllogiſmorum ſcilicet,
Statera eſt omnino libra.
&
Statera multæ ſunt libræ.
Semper autem.] Poſtquam oſtenſum eſt ſtateram magna pon­
derare pondera: nunc quæritur quare tantò maiora ponderet: quantò
anſam lanci habet propinquiorem. Ratio eſt quia vectis eſt, & ſic
concluditur.
Quò vectis habet hypomochlium propius ponderi mouendo, eò
maius mouet. Reliquum enim ab hypomochlio longius eſt.
Statera eſt vectis inuerſus. Nam anſa eſt hypomochlium ſu­
perne exiſtens, & id quod lanci imponitur eſt pondus
mouendum, vis mouens eſt æquipondium.
Ergo quò anſa erit propior ponderi, eò ſtatera maiora pondera­
bit pondera.
Hîc autem ſacoma.] Hic locus è Græco in Latinum verbo
ad verbum verſus difficilem, ne dicam nullum ſenſum habet. Vide­
tur tamen Ariſtoteles & appoſitè voluiſſe ſignificare æquipondium
eſſe in ſtatera, vim mouentem, & vnum actu cum ſit, quia tamen
per varias notas diſcurrere poteſt in ſtatera, præſtare ad diuerſa pon­
dera pendenda, quod in altera libræ lance diuerſa ſacomata. Eſt enim

Text layer

  • Dictionary
  • Places

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index
Impressum