1tur vectis inuerſus.
Eſt enim
anſa quælibet ſupernè exi
ſtens hypomochlium. Et
pondus id quod eſt in lan
ce. Quantò autem longi
tudo vectis maior fuerit ab
hypomochlio: tantò ibi fa
cilius mouet. Hîc autem
ſacoma facit & ponderat
ad æquipondium pondus
ſtateræ.
anſa quælibet ſupernè exi
ſtens hypomochlium. Et
pondus id quod eſt in lan
ce. Quantò autem longi
tudo vectis maior fuerit ab
hypomochlio: tantò ibi fa
cilius mouet. Hîc autem
ſacoma facit & ponderat
ad æquipondium pondus
ſtateræ.
Semper autem.] Poſtquam oſtenſum eſt ſtateram magna pon
derare pondera: nunc quæritur quare tantò maiora ponderet: quantò
anſam lanci habet propinquiorem. Ratio eſt quia vectis eſt, & ſic
concluditur.
derare pondera: nunc quæritur quare tantò maiora ponderet: quantò
anſam lanci habet propinquiorem. Ratio eſt quia vectis eſt, & ſic
concluditur.
Quò vectis habet hypomochlium propius ponderi mouendo, eò
maius mouet. Reliquum enim ab hypomochlio longius eſt.
maius mouet. Reliquum enim ab hypomochlio longius eſt.
Statera eſt vectis inuerſus.
Nam anſa eſt hypomochlium ſu
perne exiſtens, & id quod lanci imponitur eſt pondus
mouendum, vis mouens eſt æquipondium.
perne exiſtens, & id quod lanci imponitur eſt pondus
mouendum, vis mouens eſt æquipondium.
Hîc autem ſacoma.] Hic locus è Græco in Latinum verbo
ad verbum verſus difficilem, ne dicam nullum ſenſum habet. Vide
tur tamen Ariſtoteles & appoſitè voluiſſe ſignificare æquipondium
eſſe in ſtatera, vim mouentem, & vnum actu cum ſit, quia tamen
per varias notas diſcurrere poteſt in ſtatera, præſtare ad diuerſa pon
dera pendenda, quod in altera libræ lance diuerſa ſacomata. Eſt enim
ad verbum verſus difficilem, ne dicam nullum ſenſum habet. Vide
tur tamen Ariſtoteles & appoſitè voluiſſe ſignificare æquipondium
eſſe in ſtatera, vim mouentem, & vnum actu cum ſit, quia tamen
per varias notas diſcurrere poteſt in ſtatera, præſtare ad diuerſa pon
dera pendenda, quod in altera libræ lance diuerſa ſacomata. Eſt enim