1Eſt autem taxus ſeu melis vulpe maior, co
lore cineris, longíſque pilis, rictu fero, &
præacutis dentibus moxdax. Itaque vt ad
mures redeam, vidimus ex his candidiſſimos:
ſenio enim caneſcunt: frigore etiam, tum
cibis candidis, candidi euadunt. Olaus ſac
charo expertum ſe ait: apes nigras eſſe pu
tat, quod vno nutriantur cibo: verſiculores
veſpas, quod variis. Vtcunque ſit, imbecillia
alimento multum mutantur, colore, corpore
ac moribus.
lore cineris, longíſque pilis, rictu fero, &
præacutis dentibus moxdax. Itaque vt ad
mures redeam, vidimus ex his candidiſſimos:
ſenio enim caneſcunt: frigore etiam, tum
cibis candidis, candidi euadunt. Olaus ſac
charo expertum ſe ait: apes nigras eſſe pu
tat, quod vno nutriantur cibo: verſiculores
veſpas, quod variis. Vtcunque ſit, imbecillia
alimento multum mutantur, colore, corpore
ac moribus.
Murium hi
ſtoria.
ſtoria.
Sciuri.
Mare aliqui
bus in locis
cur ſterile.
bus in locis
cur ſterile.
Eſt & illud conſiderandum, quod in mari
non ſecùs, quàm in terra contingit, regiones
eſſe quaſdam in eo ſteriles, alias piſcoſiſſi
mas: nam in quibuſdam pabulum abundat,
in aliis autem non adeſt: tum verò diuerſa
terrarum genera odore, ac ſapore vario aquas
inficiunt, quos piſces aut ſequuntur aut fu
giunt. Littora tamen piſcibus plerunque
abundant ob pabulum, & gurgites, ob ſecu
ritatem. Adeò verò magnum eſt aquarum
diſcrimen in mari, vt iuxta Indiam in Æ
thiopiæ directo paſſuum millibus fermè tre
centis, albeſcat vt lac, alibi cœruleum ſit, ali
bi nigrum, alibi viride. Album, eſt cum are
na alba ſubeſt mari minimè profundo: vi
ride, cùm mediocris fuerit profunditatis: cœ
ruleum cum magnæ, mouetúrque ſed ſi quieſ
cat, color fit argenteus. Vidimus in Verbano
lacu, cùm Lutetiam Pariſiorum proficiſ
ceremur, inter fluctuantes vndas totius la
cus, partem non procul à nobis immotam,
argenteíque coloris, cum reliquum totum
eſſet cœruleum. Cauſa eſt, quòd ventus à
montis cacumine impeditur, nec aliter quàm
vmbra altitudine finitur. Parte verò illa,
quæ vrgebat ad montem (neque enim tran
quillitas ad montis radicem perueniebat)
initium ſumpſit, vbi impetus iuxta rupem
ceſſabat: nam impetu colliſa ad latera per
miſcebat eam, quæ in medio erat. Nigra au
tem fit, quoties arena nigra ſubeſt aquis
haud profundis, aut cùm profunda fuerit
turbulenta.
non ſecùs, quàm in terra contingit, regiones
eſſe quaſdam in eo ſteriles, alias piſcoſiſſi
mas: nam in quibuſdam pabulum abundat,
in aliis autem non adeſt: tum verò diuerſa
terrarum genera odore, ac ſapore vario aquas
inficiunt, quos piſces aut ſequuntur aut fu
giunt. Littora tamen piſcibus plerunque
abundant ob pabulum, & gurgites, ob ſecu
ritatem. Adeò verò magnum eſt aquarum
diſcrimen in mari, vt iuxta Indiam in Æ
thiopiæ directo paſſuum millibus fermè tre
centis, albeſcat vt lac, alibi cœruleum ſit, ali
bi nigrum, alibi viride. Album, eſt cum are
na alba ſubeſt mari minimè profundo: vi
ride, cùm mediocris fuerit profunditatis: cœ
ruleum cum magnæ, mouetúrque ſed ſi quieſ
cat, color fit argenteus. Vidimus in Verbano
lacu, cùm Lutetiam Pariſiorum proficiſ
ceremur, inter fluctuantes vndas totius la
cus, partem non procul à nobis immotam,
argenteíque coloris, cum reliquum totum
eſſet cœruleum. Cauſa eſt, quòd ventus à
montis cacumine impeditur, nec aliter quàm
vmbra altitudine finitur. Parte verò illa,
quæ vrgebat ad montem (neque enim tran
quillitas ad montis radicem perueniebat)
initium ſumpſit, vbi impetus iuxta rupem
ceſſabat: nam impetu colliſa ad latera per
miſcebat eam, quæ in medio erat. Nigra au
tem fit, quoties arena nigra ſubeſt aquis
haud profundis, aut cùm profunda fuerit
turbulenta.
Mare vt lac
album.
album.
Cur nunquam
iuxta Cale
chutum pe
ſtis,
iuxta Cale
chutum pe
ſtis,
Itaque illud idem contingit in piſcibus ex
aqua, quod hominibus ex aëre: referunt enim
in Calechuto Indiæ cum ciuitate, tum regio
ne, nunquam peſtem ſæuire, ob aëris tempe
riem credo, ciborúmque ſalubritatem, ac
forſan victus moderationem: ita in partibus
quibuſdam maris piſces abundant, quòd vi
ctus ibi, & aqua ſint ſaluberrima. Nam de
ratione viuendi non eſt, vt diſputemus in
piſcibus, cùm in ea peccare homini tantum
modò proprium ſit.
aqua, quod hominibus ex aëre: referunt enim
in Calechuto Indiæ cum ciuitate, tum regio
ne, nunquam peſtem ſæuire, ob aëris tempe
riem credo, ciborúmque ſalubritatem, ac
forſan victus moderationem: ita in partibus
quibuſdam maris piſces abundant, quòd vi
ctus ibi, & aqua ſint ſaluberrima. Nam de
ratione viuendi non eſt, vt diſputemus in
piſcibus, cùm in ea peccare homini tantum
modò proprium ſit.
Auium om
nis generis
abundantia,
ſalubritatis
aëris maxi
mum argu
mentum.
Manucodia
ta.
nis generis
abundantia,
ſalubritatis
aëris maxi
mum argu
mentum.
Manucodia
ta.
Eadem ratione, & aër auibus abundat,
alius (vt ita dicam) ſterileſcit. Indicio eſt,
auium omnis generis abundantia duplici
modo ſalubritatis aëris, & quòd ipſæ ſen
tiant maximè aëris qualitates, & quòd pau
lulum etiam ſuppetat. Verùm hoc ſignum
ad regiones referri debet, non ad illarum
partes: eſſe enim poteſt, vt in valle etiam
abundent aues, & tamen ibi grauis erit aër,
camporum, & collium comparatione. Ve
rum colles, & campi optimam obtinebunt
aëris ſalubritatem. Vnde & Moluchis inſu
lis ſub æquinoctio auis mortua in terra, aut
mari colligitur, quæ viuens nunquam videri
ſolet, quoniam pedibus careat, tametſi neget
Ariſtoteles auem vllam pedibus carere. Hæc
igitur, quam ter videre iam contigit, ſola (vt
ita dicam)ob id pedibus caret, quòd in ſubli
mi aëre, atque procul ab omni viſu humano
habitet. Corpus eius, roſtrúmque magnitu
dine, & forma ſimile hirundini, pennæ ala
rum, & caudæ accipitrem magnitudine, dum
alas extendit, ſuperant, æquant verò fermè
aquilam. Pennarum craſſitudinem excogita
re potes, tanta enim eſt, qualem pro auiculæ
paruitate conuenire ratio docet. Sunt igitur
tenuiſſimæ, & perſimiles, præter tenuitatem
pennis pauonum fœminarum ex toto: neque
maſculorum pauonum pennis aſſimilantur,
quòd non ſint oculatæ, vt quæ in maſculi
pauonis cauda cernuntur. Maſculi dorſum
auiculæ huius ſinuatur intus, in eámque ca
uitatem oua fœmina facere, ratio ipſa do
cet, cùm & ipſa fœmina cauum habeat ven
trem, vt ſic vtraque cauitate poſſit oua in
cubare. Maſculo hæret in cauda filum lon
gius tribus palmis coloris nigri, medium in
ter quadratum, rotundúmve, neque craſſum,
neque admodum tenue, verum ei non ab
ſimile, quo crepidas cerdones conſuere ſo
lent. Hoc exiſtimamus dum fœmina oua in
cubat alligari firmius illam maſculo: neque
mirum eſt in aëre perpetuò habitare, nam
cauda, & alis in orbem extenſis, haud du
bium eſt ſpontè ſuſtineri. Viciſſitudo etiamſi
quid eſt laſſitudinis, illam excutere poteſt.
Cibum nullum eſſe puto præter cœli rorem,
qui ſimul ſit cibus, & potus, & ita natura pro
uidiſſe diligenter tanto miraculo videtur, vt
in aëre habitare poſſit. Veſci autem aëre pu
ro haud veriſimile eſt, quòd nimis tenuis ſit.
Veſci animalculis, neque id, quòd ibi non
fiat congregatio ad generationem illorum
haud dubiè neceſſaria: neque in auium ven
tribus illa cernuntur, qualia in hirundi
num: ſed tamen hoc non cogit, cum Ma
nucodiatas ſolo ſenio confici credendum
ſit: at nec vapore, cum infrà copioſior ſit,
vnde deſdendentes viderentur: vapor etiam
nonnunquam pernicioſus eſt, rore igitur
per noctem veſci veriſimile eſt. Vt verò Ma
nucodiata, ita auis eſt, vt nullo modo inha
bitet terram, ita contraria ratione ſtruthio
camelus ſic à terra non diſcedit vnquam, vt
auem dicere non poſſis, niſi ad formam reſ
picias. Nomen, vt reor, ſumpſit, quòd colli,
& crurium longitudine camelum imitetur:
eſt enim homine ipſo paulò procerioris ſta
turæ. Struthio autem paſſerculus dicitur
Græcè, quaſi per ironiam nomine compoſi
to, velut ſi quis pigmæum Gigantem diceret
ſimul, vel homunculum giganteum. Ex
auium genere eſt Struthiocamelus, ſed ca
meli magnitudine collum, roſtrum, oculi,
caput anſeri, ſed pro magnitudine propria
reſpondent, alæ & cauda pennis verſicolo
ribus, cinereis, candidis, nigris: nam tres hi
colores, quòd parum niteant, ſunt in eis
natiui rubei rarus ac vix conſpicuus, & ta
men nulli auium vel ſic: nec vlli auium in
pennis tanta iucunditas aut pulchritudo,
ob id galeas milites non aliis ornant. Quan
quam ſint, qui ob raritatem nunc Manuco
diatæ, tum alas, tum caudam in criſtas fi
gant, addita etiam ſuperſtitione, qui ſecum
alius (vt ita dicam) ſterileſcit. Indicio eſt,
auium omnis generis abundantia duplici
modo ſalubritatis aëris, & quòd ipſæ ſen
tiant maximè aëris qualitates, & quòd pau
lulum etiam ſuppetat. Verùm hoc ſignum
ad regiones referri debet, non ad illarum
partes: eſſe enim poteſt, vt in valle etiam
abundent aues, & tamen ibi grauis erit aër,
camporum, & collium comparatione. Ve
rum colles, & campi optimam obtinebunt
aëris ſalubritatem. Vnde & Moluchis inſu
lis ſub æquinoctio auis mortua in terra, aut
mari colligitur, quæ viuens nunquam videri
ſolet, quoniam pedibus careat, tametſi neget
Ariſtoteles auem vllam pedibus carere. Hæc
igitur, quam ter videre iam contigit, ſola (vt
ita dicam)ob id pedibus caret, quòd in ſubli
mi aëre, atque procul ab omni viſu humano
habitet. Corpus eius, roſtrúmque magnitu
dine, & forma ſimile hirundini, pennæ ala
rum, & caudæ accipitrem magnitudine, dum
alas extendit, ſuperant, æquant verò fermè
aquilam. Pennarum craſſitudinem excogita
re potes, tanta enim eſt, qualem pro auiculæ
paruitate conuenire ratio docet. Sunt igitur
tenuiſſimæ, & perſimiles, præter tenuitatem
pennis pauonum fœminarum ex toto: neque
maſculorum pauonum pennis aſſimilantur,
quòd non ſint oculatæ, vt quæ in maſculi
pauonis cauda cernuntur. Maſculi dorſum
auiculæ huius ſinuatur intus, in eámque ca
uitatem oua fœmina facere, ratio ipſa do
cet, cùm & ipſa fœmina cauum habeat ven
trem, vt ſic vtraque cauitate poſſit oua in
cubare. Maſculo hæret in cauda filum lon
gius tribus palmis coloris nigri, medium in
ter quadratum, rotundúmve, neque craſſum,
neque admodum tenue, verum ei non ab
ſimile, quo crepidas cerdones conſuere ſo
lent. Hoc exiſtimamus dum fœmina oua in
cubat alligari firmius illam maſculo: neque
mirum eſt in aëre perpetuò habitare, nam
cauda, & alis in orbem extenſis, haud du
bium eſt ſpontè ſuſtineri. Viciſſitudo etiamſi
quid eſt laſſitudinis, illam excutere poteſt.
Cibum nullum eſſe puto præter cœli rorem,
qui ſimul ſit cibus, & potus, & ita natura pro
uidiſſe diligenter tanto miraculo videtur, vt
in aëre habitare poſſit. Veſci autem aëre pu
ro haud veriſimile eſt, quòd nimis tenuis ſit.
Veſci animalculis, neque id, quòd ibi non
fiat congregatio ad generationem illorum
haud dubiè neceſſaria: neque in auium ven
tribus illa cernuntur, qualia in hirundi
num: ſed tamen hoc non cogit, cum Ma
nucodiatas ſolo ſenio confici credendum
ſit: at nec vapore, cum infrà copioſior ſit,
vnde deſdendentes viderentur: vapor etiam
nonnunquam pernicioſus eſt, rore igitur
per noctem veſci veriſimile eſt. Vt verò Ma
nucodiata, ita auis eſt, vt nullo modo inha
bitet terram, ita contraria ratione ſtruthio
camelus ſic à terra non diſcedit vnquam, vt
auem dicere non poſſis, niſi ad formam reſ
picias. Nomen, vt reor, ſumpſit, quòd colli,
& crurium longitudine camelum imitetur:
eſt enim homine ipſo paulò procerioris ſta
turæ. Struthio autem paſſerculus dicitur
Græcè, quaſi per ironiam nomine compoſi
to, velut ſi quis pigmæum Gigantem diceret
ſimul, vel homunculum giganteum. Ex
auium genere eſt Struthiocamelus, ſed ca
meli magnitudine collum, roſtrum, oculi,
caput anſeri, ſed pro magnitudine propria
reſpondent, alæ & cauda pennis verſicolo
ribus, cinereis, candidis, nigris: nam tres hi
colores, quòd parum niteant, ſunt in eis
natiui rubei rarus ac vix conſpicuus, & ta
men nulli auium vel ſic: nec vlli auium in
pennis tanta iucunditas aut pulchritudo,
ob id galeas milites non aliis ornant. Quan
quam ſint, qui ob raritatem nunc Manuco
diatæ, tum alas, tum caudam in criſtas fi
gant, addita etiam ſuperſtitione, qui ſecum