Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002205
">
<
pb
pagenum
="
187
"
xlink:href
="
025/01/191.jpg
"/>
candente applicato ſegmento CD extrinſecùs, Mercurius deſcendit in
<
lb
/>
fra C, idem præſtat aër ambiens calidior; hic tamen ſenſim, illud verò
<
lb
/>
temporis ferè momento; idem dico de flamma, de lacca caloris vi molli
<
lb
/>
ta; rareſcit igitur illa materia ſegmento CD contenta; nec enim calor
<
lb
/>
in vacuum agit; premitque ſuperficiem Mercurij C, illamque deprimit,
<
lb
/>
vt ſeſe dilatet, quod certè cuilibet corpori rarefacto competit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002206
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002207
"> Diceret fortè aliquis, vitrum ipſum calore tantulum dilatari,
<
lb
/>
non verò materiam ſegmento CD contentam, cùm nulla inſit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002208
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002209
"> Hoc jam mihi venerat in mentem, ſed, vt tute ſcis, vana eſt ra
<
lb
/>
tionis vmbra, ſeu larva, & mera hallucinatio; quia ſive fiſtula ID ſit laxior,
<
lb
/>
ſive anguſtior, eadem ſemper eſt extantis Mercurij altitudo IC. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002210
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002211
"> An fortè dici poſſet, calorem derivari ex vitro in Mercu
<
lb
/>
rium? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002212
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002213
"> Hoc reverà dici non poteſt: nam eſto id fiat, ac proinde tan
<
lb
/>
tulum incaleſcat & rareſcat Mercurius; inde ſequitur altiùs aſſurgere;
<
lb
/>
quia paulò levior eſt: deinde ſi ſegmento CI, in quo extans Mercurius
<
lb
/>
continetur, ferrum candens admoveatur, non ſubfidit ſuperficies Mercurij
<
lb
/>
C; ſed aliquot bullæ ex Mercurio ſurſum evolant ſiſtunt que in ſuperficie
<
lb
/>
C, idque ſenſim, de quibus infra. </
s
>
<
s
id
="
s.002214
">Manet igitur illa ſexta ratio, adverſus
<
lb
/>
vacuum. </
s
>
<
s
id
="
s.002215
">Septimò, Si intra CD ſit acus pendula magnetica, & magnes ex
<
lb
/>
trinſecus admoveatur, illam movet adducitque ad ſe, vel à ſe repellit; igi
<
lb
/>
tur aut virtus magnetica eſt pura qualitas diffuſa, atque adeò per medium,
<
lb
/>
ac proinde medium illud ſupponitur in ſegmento DC; igitur non eſt va
<
lb
/>
cuum; aut prædicta virtus in corpuſculorum effluvio poſita eſt; ac proinde
<
lb
/>
hæc per poros vitri ſubeunt; igitur alia pariter æquè tenuis materia per
<
lb
/>
eoſdem poros ſubire poterit; non eſt igitur ſegmentum DC vacuum. </
s
>
<
s
id
="
s.002216
">Octa
<
lb
/>
vò, Totum vas ABG, cum fiſtula ID, in hoc eodem ſitu, & ſegmento
<
lb
/>
Mercurij extantis IC, immiſſum eſt à laudato ſupra Autore in dictum re
<
lb
/>
cipiens, eductoque aëre deſcendit Mercurius verſus I; ſubſiſtit tamen ſu
<
lb
/>
pra I, licèt aër per multum temporis, Anthliæ opera, educeretur; ſi autem
<
lb
/>
CD eſſet vacuum & potiori iure ipſum recipiens, nulla eſſet ratio, propter
<
lb
/>
quam ſupra I extaret intra fiſtulam Mercurius; quod enim prædictus Au
<
lb
/>
tor dicit, aëra compreſſum adhuc manere intra recipiens, ac proinde, ſu
<
lb
/>
perficiem Mercurij EF ab eo tantulum premi, atque adeò Mercurium in
<
lb
/>
fiſtula ſupra I attolli; hoc, inquam nemo ſibi perſuadeat, cùm prædictus
<
lb
/>
aër poſt Anthliam tamdiu exercitam valde dilatatus reſter, vt multis expe
<
lb
/>
rimentis probate poſſum. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002217
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002218
"> Cur igitur educto ex recipiente aëre Mercurius in fiſtula
<
lb
/>
deſcendit, nunquam tamen vſque ad I? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002219
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002220
"> Aliam rationem, eamque germanam, ni fallor, affero; nempe
<
lb
/>
ſegmentum CD aliqua materia valde tenſa occupat, quæ cum pro rata re
<
lb
/>
ſiſtat cum aëre intra recipiens contento, & cum Mercurius, ſemoto agen
<
lb
/>
te extrinſeco, in eadem altitudine EIF eſſe debeat, poſito quod materia
<
lb
/>
illa intra fiſtulam tenſa reſiſtat, & ſuperficiem Mercurij retineat, aër verò
<
lb
/>
intra recipiens tënſus ſuperficiem EF ad ſe adducat, corpus enim tenſum </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>