191164De Mundi Fabrica,
Numerus Stellarum. Cap. I.
HOc iam veluti apparatu præmiſſo, peruetuſtos illos ſyderum cultores inceſſit cupido multitudines Stel-
larum dignoſcendæ, ac ſi fieri poſſet earum omnium numerum aſſequi. cum igitur iam omnis earum
muititudo eſſetin 48. conſtellationes diſtributa, facilè ijs fuit ſingularum conſtellationum ſtellas enumerare,
ſicque tandem omnium conſtellationum numeros (paruulis tamen non paucis, quæ ægre diſcerni paterant,
omiſſis) in vnam ſuminam redigere; harum autem ſumma fuit 1022. quos quidam alioquin doctiſſimus vir
ſequutus, dum lcripſit omnes omnino ſtellas eſſe tantum 1022. falſus eſt. quod erratum inde cõuincitur, quod
Tycho in ſuo Stellarum catalogo exhibet 100. ferè Stellas a ſe viſas amplius, præter antiquis numeratas, atq;
in ſola Caſſiopea 13. amplius obſeruauit præter recenſitas a maioribus. Cæterum Stellarum numerum eſſe
propemodum humanæ menti infinitum ex Teleſcopio perſpicuum eſt, per ipſum enim non ſolum in lacteo
circulo, & in nebulo ſis ſtellis, innumeræ ſtellulæ deteguntur; verum etiam in quamuis cæli partem per illud
11
Magnitudines # Numeri
Primæ # 15
Secundæ # 45
Tertiæ # 208
Quartæ # 474
Quintæ # 217
Sextæ # 49
Nebuloſæ # 5
Obſcuræ # 9
Summa # 1022
inſpexeris, quam | lurimas oculis alioquin noſtris inuiſibiles, conſpi-
cere licebit. Dum igitur in hoc ſtellarum cenſu verlarentur, aduer-
terunt eas inter ſe, tum apparenti magnitudine, tum colore differt,
quare eas iuxta magnitudinem in ſex claſſes redegere; maximas om-
nium in prima claſſe reponẽtes, quas primæ magnitudinis dixerunt,
quæ ſunt 15. alias prædictis proximè minores, ſecundę c@afſis, ac ma-
gnitudinis fecerunt: eodem modo relinquas in reliquos ordines, ter-
tium, quartum, quintum, & ſextum diſtribuerunt: quas etiam pro-
prijs characteribus diſtinxerunt, quibus in globis aſtronomicis de-
pingendis, ad ſtellarum ordines diſtinguendos, adhibent. Reſpe-
ctu autem coloris, alias claras, alias nebuloſas, alias obſcura ſtatue-
runt: quorum ordo, in ſequenti Tabella exponuntur.
larum dignoſcendæ, ac ſi fieri poſſet earum omnium numerum aſſequi. cum igitur iam omnis earum
muititudo eſſetin 48. conſtellationes diſtributa, facilè ijs fuit ſingularum conſtellationum ſtellas enumerare,
ſicque tandem omnium conſtellationum numeros (paruulis tamen non paucis, quæ ægre diſcerni paterant,
omiſſis) in vnam ſuminam redigere; harum autem ſumma fuit 1022. quos quidam alioquin doctiſſimus vir
ſequutus, dum lcripſit omnes omnino ſtellas eſſe tantum 1022. falſus eſt. quod erratum inde cõuincitur, quod
Tycho in ſuo Stellarum catalogo exhibet 100. ferè Stellas a ſe viſas amplius, præter antiquis numeratas, atq;
in ſola Caſſiopea 13. amplius obſeruauit præter recenſitas a maioribus. Cæterum Stellarum numerum eſſe
propemodum humanæ menti infinitum ex Teleſcopio perſpicuum eſt, per ipſum enim non ſolum in lacteo
circulo, & in nebulo ſis ſtellis, innumeræ ſtellulæ deteguntur; verum etiam in quamuis cæli partem per illud
11
Magnitudines # Numeri
Primæ # 15
Secundæ # 45
Tertiæ # 208
Quartæ # 474
Quintæ # 217
Sextæ # 49
Nebuloſæ # 5
Obſcuræ # 9
Summa # 1022
inſpexeris, quam | lurimas oculis alioquin noſtris inuiſibiles, conſpi-
cere licebit. Dum igitur in hoc ſtellarum cenſu verlarentur, aduer-
terunt eas inter ſe, tum apparenti magnitudine, tum colore differt,
quare eas iuxta magnitudinem in ſex claſſes redegere; maximas om-
nium in prima claſſe reponẽtes, quas primæ magnitudinis dixerunt,
quæ ſunt 15. alias prædictis proximè minores, ſecundę c@afſis, ac ma-
gnitudinis fecerunt: eodem modo relinquas in reliquos ordines, ter-
tium, quartum, quintum, & ſextum diſtribuerunt: quas etiam pro-
prijs characteribus diſtinxerunt, quibus in globis aſtronomicis de-
pingendis, ad ſtellarum ordines diſtinguendos, adhibent. Reſpe-
ctu autem coloris, alias claras, alias nebuloſas, alias obſcura ſtatue-
runt: quorum ordo, in ſequenti Tabella exponuntur.
Stellas autem omnes ſex clafſium claræ dicuntur, ſuntq;
numero
1008. reliquæ vt in Tabella. Nebuloſæ ſunt quaſi particulæ quædam
lactei circuli. Porrò præter has ſtellas animaduerterunt in Firmamento albedinem quandã oblongam à Bo-
rea in Auſtrum inordinatè incedentem, totumq; cælum cingentem quam Galaxiam, ſeu viam lacteam poe-
tæ cognominarunt. pariter propè Antarcticum polum, vt referunt Vectores Indici, conſpiciuntur Nubecu-
læ duæ ſiue maculæ, quæ ſimiles ſunt Nebuloſis Stellis, aut Galaxiæ partibus. quid vero hæc omnia ſint, an-
teactis omnibus ſeculis incompertum fuit. noſtra tamen ætate, admirandi Teleſcopij beneficio, apertè vide-
mus Galaxiam nihil aliud eſſe, quam oblongum ſtellarum agmen adeo exilium, vt nullæ perſe ob @uminis
paruitatem diſtinctè cerni queant, omnes autem ſimul candorem illum lacteum oculis exhibeant. Idem
prorſus contingit Nebuloſis, quas idem inſtrumentum oſtendit eſſe quoſdam ſtellularum greges. Idem exi-
ſtimandum eſt de Maculis ad Antarticum polum ſitis. vide Nuncium ſydereum Galilæi, qui omnium pri-
mus iſthæc Mundo miracula patefecit.
1008. reliquæ vt in Tabella. Nebuloſæ ſunt quaſi particulæ quædam
lactei circuli. Porrò præter has ſtellas animaduerterunt in Firmamento albedinem quandã oblongam à Bo-
rea in Auſtrum inordinatè incedentem, totumq; cælum cingentem quam Galaxiam, ſeu viam lacteam poe-
tæ cognominarunt. pariter propè Antarcticum polum, vt referunt Vectores Indici, conſpiciuntur Nubecu-
læ duæ ſiue maculæ, quæ ſimiles ſunt Nebuloſis Stellis, aut Galaxiæ partibus. quid vero hæc omnia ſint, an-
teactis omnibus ſeculis incompertum fuit. noſtra tamen ætate, admirandi Teleſcopij beneficio, apertè vide-
mus Galaxiam nihil aliud eſſe, quam oblongum ſtellarum agmen adeo exilium, vt nullæ perſe ob @uminis
paruitatem diſtinctè cerni queant, omnes autem ſimul candorem illum lacteum oculis exhibeant. Idem
prorſus contingit Nebuloſis, quas idem inſtrumentum oſtendit eſſe quoſdam ſtellularum greges. Idem exi-
ſtimandum eſt de Maculis ad Antarticum polum ſitis. vide Nuncium ſydereum Galilæi, qui omnium pri-
mus iſthæc Mundo miracula patefecit.
Loca Stellarum in Firmamento. Cap. III.
PRoxima Aſtronomis cura ſucceſſit ſingulis Stellis propria aſſignare loca in Firmamento;
quod præſtite-
runt inueſtigantes longitudines, ac altitudines ſingularum (ſupra autem in tractatu officij Zodiaci, &
107[Figure 107]
eclipticæ dictum eſt, quid ſit vtraque) ex cognita enim longi-
tudine, & latitudine alicuius ſyderis, cognoſcitur determina-
tus ipſius in cælo ſitus, vt ex conſideratione præſenti figuræ
patebit, in qua ecliptica fit B D, circulus A B C D, referat ip-
ſum Firmamentum, in quo ſit Stella E. cuius locum in Firma-
mento oporteat determinare; A C, ſint poli eclipticæ; A, Bo-
reus; C. Auſtrinus. tranſeat igitur per ipſam, & per polos ecli-
pticæ circulus latitudinis A E G C, ſecans eclipticam in G, qui
fit 25. gradus Tauri, ſitque atcus G E, notus, v. g. gr. 40. ad Bo-
ream, qui arcus erit eius ſtellę latitudo Borealis; longitudo au-
tem eiuſdem ſtellæ erit arcus B G, gr. 55. ab initio Arietis com-
putatus: ex quibus cognoſcitur vbinam in cælo ſtella E, fit affi-
xa, ideſt, eius proprius locus in Firmamento, relatus ad Zodia-
ci polos, & ad eclipticam manifeſtatur. Iam ſtella F, ſit in par-
te Auſtrali, circulus eius latitudinis A F C, ſecans eclipticam
in H, 28. gr. Cancri, arcus H F, erit eius lactitudo auſtralis gr.
43. lõgitudo arcus B H, gr. 118. ex quibus eius in cælo ſitus exa-
ctè deſignatur. Inquirunt igitur Aſtronomi ſtellarum præci-
puarum longitudines, & latitudines, vt ex ijs, vera earum loca
in cælo definiant. Primi autem, qui in hanc præclaram curam incubuerunt fuere Ariſtillus, & Timocharis,
qui a morte, Alexandri Magniannis circiter 41. plurimarum ſtellarum loca obſeruarũt: poſtea
runt inueſtigantes longitudines, ac altitudines ſingularum (ſupra autem in tractatu officij Zodiaci, &
tudine, & latitudine alicuius ſyderis, cognoſcitur determina-
tus ipſius in cælo ſitus, vt ex conſideratione præſenti figuræ
patebit, in qua ecliptica fit B D, circulus A B C D, referat ip-
ſum Firmamentum, in quo ſit Stella E. cuius locum in Firma-
mento oporteat determinare; A C, ſint poli eclipticæ; A, Bo-
reus; C. Auſtrinus. tranſeat igitur per ipſam, & per polos ecli-
pticæ circulus latitudinis A E G C, ſecans eclipticam in G, qui
fit 25. gradus Tauri, ſitque atcus G E, notus, v. g. gr. 40. ad Bo-
ream, qui arcus erit eius ſtellę latitudo Borealis; longitudo au-
tem eiuſdem ſtellæ erit arcus B G, gr. 55. ab initio Arietis com-
putatus: ex quibus cognoſcitur vbinam in cælo ſtella E, fit affi-
xa, ideſt, eius proprius locus in Firmamento, relatus ad Zodia-
ci polos, & ad eclipticam manifeſtatur. Iam ſtella F, ſit in par-
te Auſtrali, circulus eius latitudinis A F C, ſecans eclipticam
in H, 28. gr. Cancri, arcus H F, erit eius lactitudo auſtralis gr.
43. lõgitudo arcus B H, gr. 118. ex quibus eius in cælo ſitus exa-
ctè deſignatur. Inquirunt igitur Aſtronomi ſtellarum præci-
puarum longitudines, & latitudines, vt ex ijs, vera earum loca
in cælo definiant. Primi autem, qui in hanc præclaram curam incubuerunt fuere Ariſtillus, & Timocharis,
qui a morte, Alexandri Magniannis circiter 41. plurimarum ſtellarum loca obſeruarũt: poſtea
zoom in
zoom out
zoom area
full page
page width
set mark
remove mark
get reference
digilib