193121HOROLOG. OSCILLATOR.
XII.
11Decentro OSCILLA-
TIONIS.
Eædem vero in latus agitari dicantur, cum axis
oſcillationis ad figuræ lineæve planum rectus eſt.
oſcillationis ad figuræ lineæve planum rectus eſt.
XIII.
Quando pondera in rectas lineas duci dicentur,
id ita eſt intelligendum, ac ſi numeri lineæve,
quantitates ponderum rationemque inter ſemutuam
exprimentes, ita ducantur.
id ita eſt intelligendum, ac ſi numeri lineæve,
quantitates ponderum rationemque inter ſemutuam
exprimentes, ita ducantur.
HYPOTHESES.
I.
SI pondera quotlibet, vi gravitatis ſuæ, moveri
incipiant; non poſſe centrum gravitatis ex ipſis
compoſitæ altius, quam ubi incipiente motu repe-
riebatur, aſcendere.
incipiant; non poſſe centrum gravitatis ex ipſis
compoſitæ altius, quam ubi incipiente motu repe-
riebatur, aſcendere.
Altitudo autem in his ſecundum diſtantiam à plano hori-
zontali conſideratur, graviaque ponuntur ad hoc planum,
ſecundum rectas ipſi perpendiculares, deſcendere conari.
Quod idem ab omnibus, qui de centro gravitatis egerunt,
vel ponitur expreſſe, vel à legentibus ſupplendum eſt, cum abs-
que eo centri gravitatis conſideratio locum non habeat.
zontali conſideratur, graviaque ponuntur ad hoc planum,
ſecundum rectas ipſi perpendiculares, deſcendere conari.
Quod idem ab omnibus, qui de centro gravitatis egerunt,
vel ponitur expreſſe, vel à legentibus ſupplendum eſt, cum abs-
que eo centri gravitatis conſideratio locum non habeat.
Ipſa vero hypotheſis noſtra quominus ſcrupulum moveat,
nihil aliud ſibi velle eam oſtendemus, quam quod nemo un-
quam negavit, gravia nempe ſurſum non ferri. Nam primo,
ſi unum quodpiam corpus grave proponamus, illud vi gravi-
tatis ſuæ altius aſcendere non poſſe extra dubium eſt. aſcen-
dere autem tunc intelligitur ſcilicet, cum ejus centrum gra-
vitatis aſcendit. Sed & idem de quotlibet ponderibus, in-
ter ſe per lineas inflexiles conjunctis, concedi neceſſe eſt,
quoniam nihil vetat ipſa tanquam unum aliquod conſiderari.
nihil aliud ſibi velle eam oſtendemus, quam quod nemo un-
quam negavit, gravia nempe ſurſum non ferri. Nam primo,
ſi unum quodpiam corpus grave proponamus, illud vi gravi-
tatis ſuæ altius aſcendere non poſſe extra dubium eſt. aſcen-
dere autem tunc intelligitur ſcilicet, cum ejus centrum gra-
vitatis aſcendit. Sed & idem de quotlibet ponderibus, in-
ter ſe per lineas inflexiles conjunctis, concedi neceſſe eſt,
quoniam nihil vetat ipſa tanquam unum aliquod conſiderari.