Pondus adiectum ponderi non facilius mouet.
Dentiducus eſt pondus, & denti vt ponderi mouendo adij
citur.
citur.
Non igitur facilius mouet.
Vtrum quia dens.] Hîc continetur demonſtratio problema
tis. Vbi notandum dentem eximendum, vt melius eximatur, duo an
te exemptionem poſtulare, prius, vt firmè apprehendatur: alterum
vt validè dimoueatur. In quo conſiſtit præcipuè pars exemptionis,
quandoquidem dens in gingiuæ ſuæ gynglimo eſt, vt clauus ligno
infixus. Horum autem prius primum quidem dentiduco attribuit,
vt minoris tamen momenti etiam relinquit digitis manus, vt quo
rum caro mollis vndiquaque dentem melius apprehendat, atque huic
congruat: ſed alterum quod vim poſtulat maiorem ſoli dentiduco
committit. quia ipſe ſit vectis duplicatus. Ratio igitur ſic concludetur.
tis. Vbi notandum dentem eximendum, vt melius eximatur, duo an
te exemptionem poſtulare, prius, vt firmè apprehendatur: alterum
vt validè dimoueatur. In quo conſiſtit præcipuè pars exemptionis,
quandoquidem dens in gingiuæ ſuæ gynglimo eſt, vt clauus ligno
infixus. Horum autem prius primum quidem dentiduco attribuit,
vt minoris tamen momenti etiam relinquit digitis manus, vt quo
rum caro mollis vndiquaque dentem melius apprehendat, atque huic
congruat: ſed alterum quod vim poſtulat maiorem ſoli dentiduco
committit. quia ipſe ſit vectis duplicatus. Ratio igitur ſic concludetur.
Pondus facilius vecte: quam manu ſola mouetur.
Dentiducus eſt duo vectes ſibi inuicem oppoſiti.
Habent
enim in commiſſura hypomochlium, & dens eſt pondus
mouendum.
enim in commiſſura hypomochlium, & dens eſt pondus
mouendum.
Ergo dens dentiduco facilius: quam manu ſola mouebitur.
Sit enim dentiduci.] Lineari demonſtratione oſtenditur præ
cedentis ſyllogiſmi aſſumptio.
cedentis ſyllogiſmi aſſumptio.
Quando verò emotus.] Factis ijs, quæ ante exemptionem
poſtulabat fieri dens eximendus, vltimum quod eſt exemptio melius
fieri à digitis: quam à dentiduco aſſerit Ariſtoteles, nulla tamen ra
tione adhibita, licet in clauis ferreis è ligno eximendis, totum per for
cipem melius abſoluatur negotium. Sed res dißimilis videbitur dili
gentius attendenti. Nam in clauo eximendo iam emoto forceps ex
eminentiori ſui parte vt x vel l parietem, aut lignum attingit, &
punctum contactus fit fulcimentum, & huic totus vt vectis vnus
effectus innititur, vnde etiam clauus flectitur, & contorquetur in
euulſione. quia motus non fit ſecundum rectam: at in dente eximen
do, non datur locus tali coaptationi propter gingiuæ ſubiectæ molli
ciem, & eiuſdem læſionis periculum, & vt daretur dens potius ſic
frangeretur: quam contorqueretur, ſicque è parte tantum eximeretur
magno dolor is augmento, & reliquæ partis incommodo. Itaque rectà
ſurſum educi poſtulat, quod melius fit manu ob apprehenſionis vndi
poſtulabat fieri dens eximendus, vltimum quod eſt exemptio melius
fieri à digitis: quam à dentiduco aſſerit Ariſtoteles, nulla tamen ra
tione adhibita, licet in clauis ferreis è ligno eximendis, totum per for
cipem melius abſoluatur negotium. Sed res dißimilis videbitur dili
gentius attendenti. Nam in clauo eximendo iam emoto forceps ex
eminentiori ſui parte vt x vel l parietem, aut lignum attingit, &
punctum contactus fit fulcimentum, & huic totus vt vectis vnus
effectus innititur, vnde etiam clauus flectitur, & contorquetur in
euulſione. quia motus non fit ſecundum rectam: at in dente eximen
do, non datur locus tali coaptationi propter gingiuæ ſubiectæ molli
ciem, & eiuſdem læſionis periculum, & vt daretur dens potius ſic
frangeretur: quam contorqueretur, ſicque è parte tantum eximeretur
magno dolor is augmento, & reliquæ partis incommodo. Itaque rectà
ſurſum educi poſtulat, quod melius fit manu ob apprehenſionis vndi