Gassendi, Pierre
,
De proportione qua gravia decidentia accelerantur
,
1646
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
>
Scan
Original
181
182
183
184
185
186
187
188
189
190
191
192
193
194
195
196
197
198
199
200
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
>
page
|<
<
of 360
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001219
">
<
pb
pagenum
="
154
"
xlink:href
="
028/01/194.jpg
"/>
<
emph
type
="
italics
"/>
manifeſtum eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.001220
">Non rectè igitur concludis globos eiuſdem
<
lb
/>
naturæ, ſed mole inæqualeis, inæquali velocitate deſcenſuros,
<
lb
/>
ſi penes eorum diametros expenderentur eorum velocitates.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001221
">Quoniam igitur me tam parùm eſſe perſpicacem,
<
lb
/>
ſagacemque, arguis, vt quod dixi de duobus globis
<
lb
/>
non aduerterim; age diſquiramus, tua-ne perſpicacia,
<
lb
/>
& ſagacitas aduerterit ſatis eam, quam inſtituiſti ani
<
lb
/>
maduerſionem. </
s
>
<
s
id
="
s.001222
">Ego quidem ſoleo in rebus, quæ di
<
lb
/>
cuntur graues, grauitatem duplicem (duplexve pon
<
lb
/>
dus) diſtinguere. </
s
>
<
s
id
="
s.001223
">Vnam appello Simplicem, eam nem
<
lb
/>
pe, quæ conuenit rei etiam quieſcenti: vt putà qualem
<
lb
/>
habet lapis, dum immotus terram ſuppoſitam pre
<
lb
/>
mit, aut claua immota ſuppoſitum cuneum. </
s
>
<
s
id
="
s.001224
">Alteram
<
lb
/>
Adiectitiam voco, eam putâ, quæ rei ex motu accele
<
lb
/>
rato aduenit, & deſinente motu euaneſcit; qualem ſci
<
lb
/>
licet habet lapis, prout ex alto decidit, aut claua, prout
<
lb
/>
tum decidit, tum robuſta quoque impingitur manu.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001225
">Cùm verò ſimplex grauitas menſura adiectitiæ ſit, qua
<
lb
/>
tenus pro exceſſu grauitatis ſimplicis, quo vnum cor
<
lb
/>
pus ſuperat aliud, exceſſus quoque eſt adiectitiæ, ſi
<
lb
/>
vtrumque quidem ex eadem decidat altitudine: ideò
<
lb
/>
ſimplici grauitate duorum corporum pondere inæqua
<
lb
/>
lium data, habeo adiectitiam vtriuſque ex pari caſu
<
lb
/>
acquiſitam, in eadem ratione, proportioneve, qua ſim
<
lb
/>
plicem: Adeò vt, ſi ſimplex vnius ſit librarum decem,
<
lb
/>
& alterius centum; vbi adiectitia prioris fuerit centum,
<
lb
/>
poſterioris futura ſit mille. </
s
>
<
s
id
="
s.001226
">Et quia grauitas vtriuſque
<
lb
/>
adiectitia ex effectu, ſeu percuſſione in rem ſubiectam
<
lb
/>
facta cognoſcitur: ideò rem attendo penes percuſſio
<
lb
/>
nem, quatenus ipſa notior eſt, faciléque intelligitur, </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>