Gassendi, Pierre, De proportione qua gravia decidentia accelerantur, 1646

Page concordance

< >
< >
page |< < of 360 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s id="s.001219">
                <pb pagenum="154" xlink:href="028/01/194.jpg"/>
                <emph type="italics"/>
              manifeſtum eſt. </s>
              <s id="s.001220">Non rectè igitur concludis globos eiuſdem
                <lb/>
              naturæ, ſed mole inæqualeis, inæquali velocitate deſcenſuros,
                <lb/>
              ſi penes eorum diametros expenderentur eorum velocitates.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s id="s.001221">Quoniam igitur me tam parùm eſſe perſpicacem,
                <lb/>
              ſagacemque, arguis, vt quod dixi de duobus globis
                <lb/>
              non aduerterim; age diſquiramus, tua-ne perſpicacia,
                <lb/>
              & ſagacitas aduerterit ſatis eam, quam inſtituiſti ani­
                <lb/>
              maduerſionem. </s>
              <s id="s.001222">Ego quidem ſoleo in rebus, quæ di­
                <lb/>
              cuntur graues, grauitatem duplicem (duplexve pon­
                <lb/>
              dus) diſtinguere. </s>
              <s id="s.001223">Vnam appello Simplicem, eam nem­
                <lb/>
              pe, quæ conuenit rei etiam quieſcenti: vt putà qualem
                <lb/>
              habet lapis, dum immotus terram ſuppoſitam pre­
                <lb/>
              mit, aut claua immota ſuppoſitum cuneum. </s>
              <s id="s.001224">Alteram
                <lb/>
              Adiectitiam voco, eam putâ, quæ rei ex motu accele­
                <lb/>
              rato aduenit, & deſinente motu euaneſcit; qualem ſci­
                <lb/>
              licet habet lapis, prout ex alto decidit, aut claua, prout
                <lb/>
              tum decidit, tum robuſta quoque impingitur manu.
                <lb/>
              </s>
              <s id="s.001225">Cùm verò ſimplex grauitas menſura adiectitiæ ſit, qua­
                <lb/>
              tenus pro exceſſu grauitatis ſimplicis, quo vnum cor­
                <lb/>
              pus ſuperat aliud, exceſſus quoque eſt adiectitiæ, ſi
                <lb/>
              vtrumque quidem ex eadem decidat altitudine: ideò
                <lb/>
              ſimplici grauitate duorum corporum pondere inæqua­
                <lb/>
              lium data, habeo adiectitiam vtriuſque ex pari caſu
                <lb/>
              acquiſitam, in eadem ratione, proportioneve, qua ſim­
                <lb/>
              plicem: Adeò vt, ſi ſimplex vnius ſit librarum decem,
                <lb/>
              & alterius centum; vbi adiectitia prioris fuerit centum,
                <lb/>
              poſterioris futura ſit mille. </s>
              <s id="s.001226">Et quia grauitas vtriuſque
                <lb/>
              adiectitia ex effectu, ſeu percuſſione in rem ſubiectam
                <lb/>
              facta cognoſcitur: ideò rem attendo penes percuſſio­
                <lb/>
              nem, quatenus ipſa notior eſt, faciléque intelligitur, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>