195183
eſſe H B, vt pars vltra B, ſit ad B H, vt numerus
parabolæ vnitate minutus, nempe vt nihil, ad vnita-
tem. Ergo H B, non eſt producenda, ſed à puncto
B, ad C, ducenda eſt linea, quæ vtique quodam-
modo poteſt dici tangere triangulum, quia ipſum
non ſecat.
parabolæ vnitate minutus, nempe vt nihil, ad vnita-
tem. Ergo H B, non eſt producenda, ſed à puncto
B, ad C, ducenda eſt linea, quæ vtique quodam-
modo poteſt dici tangere triangulum, quia ipſum
non ſecat.
PROPOSITIO LI.
Maximum triangulum inſcriptum in quolibet triangulo, eſt
cutus baſis bifariam diuidit diametrum
circum ſcripti.
cutus baſis bifariam diuidit diametrum
circum ſcripti.
ESto triangulum A B C, cuius diameter B D,
quæ ſecetur in F, bifariam à baſe E O, trian-
guli E D O. Dico triangulum E D O, eſſe maxi-
mum omnium inſcriptibilium in triangulo A B C.
Quoniam enim triangulum A B C, ad triangulum
E D O, habet rationem compoſitam ex ratione
A C, ad E O (nempe ex ratione D B, ad B F) &
ex ratione B D, ad D F; & hæ duæ rationes com-
ponunt rationem quadrati B D, ad rectangulum
B F D. Ergo triangulum A B C, erit ad E D O,
vt quadratum D B, ad rectangulum B F D. Sed
rectangulum B F D, eſt maximum omnium rectan-
gulorum factibilium ex partibus B D, in puncto di-
uifæ. Ergo etiam triangulum E D O, erit ma-
ximum omnium inſcriptibilium intra A B C. Quod
& c.
quæ ſecetur in F, bifariam à baſe E O, trian-
guli E D O. Dico triangulum E D O, eſſe maxi-
mum omnium inſcriptibilium in triangulo A B C.
Quoniam enim triangulum A B C, ad triangulum
E D O, habet rationem compoſitam ex ratione
A C, ad E O (nempe ex ratione D B, ad B F) &
ex ratione B D, ad D F; & hæ duæ rationes com-
ponunt rationem quadrati B D, ad rectangulum
B F D. Ergo triangulum A B C, erit ad E D O,
vt quadratum D B, ad rectangulum B F D. Sed
rectangulum B F D, eſt maximum omnium rectan-
gulorum factibilium ex partibus B D, in puncto di-
uifæ. Ergo etiam triangulum E D O, erit ma-
ximum omnium inſcriptibilium intra A B C. Quod
& c.