Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

List of thumbnails

< >
91
91
92
92
93
93
94
94
95
95
96
96
97
97
98
98
99
99
100
100
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/200.jpg" pagenum="186"/>
              ac marmorum. </s>
              <s>Quarè ſi tribus orbis qua­
                <lb/>
              drantibus argillæ grauitas tribuatur, maxi­
                <lb/>
              mè probabili coniecturâ vti videatur, qui ſi
                <gap/>
                <lb/>
              opinetur.
                <lb/>
                <arrow.to.target n="note87"/>
              </s>
            </p>
            <p type="margin">
              <s>
                <margin.target id="note87"/>
                <emph type="italics"/>
              XXCVII
                <lb/>
              Globus ter­
                <lb/>
              renus in ea
                <lb/>
              hypotheſi in
                <lb/>
              nataturus
                <lb/>
              aquæ vide­
                <lb/>
              tur.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>Quoniam verò aquæ grauitas ad argillæ
                <lb/>
              grauitatem in aëre, vt olim me dicere me­
                <lb/>
              mini, eſt vt 16 ad 27, poſitâ aquæ grauita­
                <lb/>
              te 5 1/3, argillæ grauitas in aere eſt 9: igitur
                <lb/>
              argillæ grauitas in aquâ eſt 3 2/3. Tres itaque
                <lb/>
              partes orbis ſi per 3 2/3 ducantur, erit grauitas
                <lb/>
              11, & vna pars ignis eſt leuitatem habens
                <lb/>
              ——100: ſi addantur, erit globi huius con­
                <lb/>
              flati ex hac variâ corporum miſcellâ leuitas
                <lb/>
              ——89 intrà aquam: ac proinde ſi aqua v­
                <lb/>
              nam in partem ſecederet, tellure translatâ,
                <lb/>
              globus hic innataret, cum leuior ſit aquâ. </s>
              <s>
                <lb/>
              Nam ſi comparetur grauitas abſoluta aquæ
                <lb/>
              ſecundùm molem æqualis toti globo, cum
                <lb/>
              grauitate abſolutâ ipſius globi, reperietur diſ­
                <lb/>
              ferentia 89. Quia enim ignis leuitas ad aquam
                <lb/>
              eſt——100, aquæ grauitas ad ignem eſt +
                <lb/>
              100: quia verò argillæ grauitas ad aquam eſt
                <lb/>
              3 2/3, argillæ grauitas ad ignem eſt 103 2/3 At­
                <lb/>
              qui tres globi partes ex hypotheſi ſunt argil­
                <lb/>
              la, reliqua pars eſt ignis, igitur ſi argillæ gra­
                <lb/>
              uitas 103 2/3 ducatur per 3, erit globi grauitas
                <lb/>
              311: ſi verò aquæ grauitas ad ignem 100 </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>