Buonamici, Francesco
,
De motu libri X
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
Scan
Original
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 330
331 - 360
361 - 390
391 - 420
421 - 450
451 - 480
481 - 510
511 - 540
541 - 570
571 - 600
601 - 630
631 - 660
661 - 690
691 - 720
721 - 750
751 - 780
781 - 810
811 - 840
841 - 870
871 - 900
901 - 930
931 - 960
961 - 990
991 - 1020
1021 - 1050
1051 - 1055
>
page
|<
<
of 1055
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
>
<
pb
pagenum
="
176
"/>
differentiis eſſe contrarias non neceſſe eſt. </
s
>
<
s
>Si ergo partes contrarium non omnes habeat, neque
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1296
"/>
<
lb
/>
item ea quæ conflatur ex ipſis erunt neceſſariò contraria. </
s
>
<
s
>Neque ſanè neceſſarium eſt argu
<
lb
/>
mentum a partibus ad totum, vt etiam ſi fuerint omnes conſimiles, addo etiam, vniuſmodi, non
<
lb
/>
idcirco idem iudicium de toto fieri poſsit, vt de motu cęli totius & partium, quemadmodum
<
lb
/>
ſuo loco ſignificabitur. </
s
>
<
s
>Et cauſſa varietatis hæc eſt: quoniam totum aliquid formæ præſefert
<
lb
/>
vltra partes, quæ cùm diſtincta ſit à natura partium, diuerſorum quoque attributorum eſt cauſſa
<
lb
/>
in toto. </
s
>
<
s
>propter hanc ergo differentiam formæ, ſeu rationis formalis in eo argumento latet falla
<
lb
/>
cia ſecundum figuram dictionis, quam ſi ſpecificare velis, ita dices. </
s
>
<
s
>Nam totum ſignificat quale
<
lb
/>
aliquid, partes autem hoc ſolum. </
s
>
<
s
>Et planè ſic rectè dubitatio tollitur. </
s
>
<
s
>Cùm cęteroquin illud
<
lb
/>
quod etiam alibi ſtudens euertere conſimilem obiectionem, docebat Alexander Themiſtio teſte,
<
lb
/>
cùm elementum conſtet è pluribus differentiis, calore, frigore, pellucido: ex his nonnullas eſſe
<
lb
/>
contrarias, aliàs verò minimè. </
s
>
<
s
>Igitur quando ex his tùm contrariis, tùm non contrariis compo
<
lb
/>
natur elementum, totum toti non erit contrarium haud ſatisfaciat obiectioni, niſi etiam materia
<
lb
/>
cùm differentiarum cumulo comprehendatur. </
s
>
<
s
>Quid enim prohibet omnes oppoſitas differen
<
lb
/>
tias in duabus partibus collocare, præſertim ſi ex cuiuſlibet differentiæ complexione genus fieri
<
lb
/>
conſtituimus, quod rectè aduertenti ſecundum Poſt. Anal. </
s
>
<
s
>dicere neceſſe eſt, vt ex lucido & opa
<
lb
/>
co cęteris oppoſitionibus ſeuocatis: cur enim hęc contraria non erunt? </
s
>
<
s
>Sic non euitabit oppoſi
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1297
"/>
<
lb
/>
tionem ſubſtantia compoſita. </
s
>
<
s
>Noui hîc ego reclamare D. Thomam & Ioannem Iandunum
<
lb
/>
<
emph
type
="
sup
"/>
a
<
emph.end
type
="
sup
"/>
alioquin hoſtem, ſeu potius irriſorem D. Thomę, cum ipſo
<
expan
abbr
="
conſentientẽ
">conſentientem</
expan
>
in hoc: hunc quidem
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1298
"/>
<
lb
/>
quia non patitur perſuaderi, ſi differentiæ quę pertinent ad eſſentiam, ſint contrarię; quin etiam
<
lb
/>
contraria debeant eſſe compoſita, illum verò quia putat ſufficere ſolam oppoſitionem
<
expan
abbr
="
formarũ
">formarum</
expan
>
<
lb
/>
ad id, vt in ſubſtantia ſit motus. </
s
>
<
s
>Sed de hoc infrà. </
s
>
<
s
>Confirmabat alter ille ſententiam ſuam dua
<
lb
/>
bus argumentationibus. </
s
>
<
s
>Prima quidem, quia differentiæ ſignificant totum cumulum eorum
<
lb
/>
quæ dicuntur in quid, è quo ſpecies eſt conſtituta, vt puta ratione compos, hoc totum quod eſt
<
lb
/>
homo: nam differentia ſemper notat complementum generis, ita vt etiam docuerit Ariſtoteles
<
lb
/>
differentiam ſine genere non poſſe concipi. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
b
<
emph.end
type
="
sup
"/>
Igitur qui dicit rationis compos, etiam neceſſariò
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1299
"/>
<
lb
/>
vnà ſignificat animal, ex quo & ratione compote fit vnum per ſe, ſic vnum, vt etiam contrarium
<
lb
/>
ſit experti rationis. </
s
>
<
s
>Altera verò, quoniam differentiæ contrariæ ſeſe viciſsim reſpiciunt: quare,
<
lb
/>
ſi vnum compoſitum cum ſua differentia concipitur, etiam compar eius (eſt verò id quod ha
<
lb
/>
bet alteram differentiam contrariam) ſub contraria notione concipietur. </
s
>
<
s
>Sic erit vtriuſque ſpe
<
lb
/>
ciei notio contraria: ob
<
expan
abbr
="
eamq́
">eamque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>rem ſpecies ipſæ erunt ponendæ contrariæ. </
s
>
<
s
>Cęterùm vt tota aber
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1300
"/>
<
lb
/>
rat via Iandunus ille? </
s
>
<
s
>Neque enim diſcernit ipſe, differentiis ſupponi quidem genus, ſeu ma
<
lb
/>
teriam, & ideò totam eſſe, non ſanè, vt dici ſolet, ſecundùm materiam: verùm ſecundùm
<
expan
abbr
="
formã
">formam</
expan
>
,
<
lb
/>
& totum virtute & formaliter non extenſiuè, &
<
foreign
lang
="
grc
">ὐλικῶς</
foreign
>
quòd, vt dictum eſt, ipſæ ſpeciem com
<
lb
/>
plent: quare, ſi id ſpectes quod menti obiiciunt differentię, ſignificat tantum, vt partes, cuius
<
expan
abbr
="
etiã
">etiam</
expan
>
<
lb
/>
rei ſignum eſt, quoniam differentiæ ſolę non pronunciantur, neque ſeorſum, quaſi per ſe non ſuf
<
lb
/>
ficiant ad ſpeciem offerendam. </
s
>
<
s
>Neque obſtat, quia totum ſit vnum per ſe,
<
expan
abbr
="
ideoq́
">ideoque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>velut vnum
<
lb
/>
impetrarit, vt ab vno termino ſignificetur, & ita ab vna differentia. </
s
>
<
s
>Nanque etſi vnum eſt, non
<
lb
/>
eſt ſimpliciter & omnibus modis vnum, ſed vt compoſitum, quod quidem eſt vnum re & ſubie
<
lb
/>
cto, rationibus tamen conſtans diuerſis. </
s
>
<
s
>Dictum etenim fuit ab Ariſtotele, cum fiens, tum etiam
<
lb
/>
id quod fit, eſſe compoſitum. </
s
>
<
s
>
<
emph
type
="
sup
"/>
c
<
emph.end
type
="
sup
"/>
nam diſſoluitur eius ratio in rationem ſuorum principiorum.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>
<
arrow.to.target
n
="
marg1301
"/>
<
lb
/>
Et quanuis vnum ſit, & vt vnum ab vno ſignificetur, non eſt officium differentiæ, vt illud, velut
<
lb
/>
vnum ſignificet, ſed nomini ſolius. </
s
>
<
s
>Quare manet diſtincta notio differentiarum,
<
expan
abbr
="
earumq́
">earumque</
expan
>
. </
s
>
<
s
>ſeor
<
lb
/>
ſum propria notio eſt, vt partis in toto. </
s
>
<
s
>Confirmari item poteſt id quod dicimus, quandoqui
<
lb
/>
dem ipſæ differentiæ, vel accipiuntur vt mente ſeuocatæ à genere & materia, atque ita ſignificant
<
lb
/>
<
arrow.to.target
n
="
marg1302
"/>
<
lb
/>
vt formæ, vel etiam denominatiuè: ſic autem degenerant in genus, aut ſpeciem ſubalterna.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
>Vnde conſtat tum non eſſe illarum ſimplicem notionem, quia continent aliquid vt materiam
<
lb
/>
(ſunt enim denominatiua) tùm etiam, quia genus aut per ſe ſpectatur, aut vt ſpeciei pars, atque
<
lb
/>
vt genus quidem, eius eſt vna notio per ſe plena, atque perfecta licet confuſa. </
s
>
<
s
>Proinde vbi dif
<
lb
/>
ferentia ſuſtineat rationem generis, quatenus genus, vnam notionem obtinebit, quòd ſint pars
<
lb
/>
accipiatur, ſiue vt genus, ſiue vt differentia concepta ſit:
<
expan
abbr
="
planũ
">planum</
expan
>
quòd tum ſignificat alteram ſpe
<
lb
/>
ciei partem, non omnes ſimul. </
s
>
<
s
>Itaque differentiæ, quatenus huiuſmodi, multò magis ſignifi
<
lb
/>
cant alteram ſpeciei partem, non omnes, vt ipſe dicebat. </
s
>
<
s
>His ita conſtitutis iam me conuerto ad
<
lb
/>
diluendos cauillos qui contrà allati fuerunt. </
s
>
<
s
>Ac primùm ex proximè præcedentibus patet quid
<
lb
/>
dicendum ſit ad Iandunum, atque ad illam propoſitionem quam ipſe accipiebat. </
s
>
<
s
>Differentias
<
lb
/>
ſignificare totum cumulum eorum ex quibus conſtat ſpecies. </
s
>
<
s
>hoc enim aimus eſſe falſum,
<
lb
/>
ſi intelligatur ſimpliciter:
<
expan
abbr
="
nanq;
">nanque</
expan
>
ita ſignificant totum, quia ſignificant id quod continet quidem
<
lb
/>
omnes alias partes, & id quod eſt totum ſecundum formam: at non ſufficit hoc ad id, vt ſigni
<
lb
/>
ficent vnam notionem totius ſpeciei, vel definitionis ſimpliciter, quia ſpecies & definitio habent </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>