Barrow, Isaac - Lectiones opticae & geometricae : in quibus phaenomenon opticorum genuinae rationes investigantur, ac exponuntur: et generalia curvarum linearum symptomata declarantur

Scan	Original
51	33
52	34
53	35
54	36
55	37
56	38
57	39
58	40
59	41
60	42
61	43
62	44
63	45
64	46
65	47
66	48
67	49
68	50
69	51
70	52
71	53
72	54
73	55
74	56
75	57
76	58
77	59
78	60
79	61
80	62

1963 pro modo permanentiæ rerum in ſuo eſſe. At enim dices: ante res
omnes conditas annon tempus fuit? extra mundum, ubi nihil manet,
annon tempus labitur? reſpondeo, ſicut ante conditum mundum
fuit ſpatium, & extra mundum nunc eſt & quidem infinitum cui
Deus coëxiſtit) quatenus petuerunt olim, & poſſunt jam exiſtere
talia tantáque corpora, quæ tum non fuerunt, aut jam non ſunt;
ità priùs mundo, & ſimul cum mundo (licèt extra mundum) tem-
pus fuit, & eſt, quatenus ante mundum exortum potuerunt aliquæ
res in eſſe tamdiu permanere, poſſint jam extra mundum talis per-
manentiæ capaces res exiſtere; potuit _Sol_ multo prius in lucem emer-
ſiſſe; poſſit jam ille, vel alius talis ſpatiis imaginariis aſſulgere.
Tempus igitur non actualem exiſtentiam, at capacitatem tantùm ſeu
poſſibilitatem denotat permanentis exiſtentiæ; ſicut ſpatium capacita-
tem deſignat magnitudinis intercedentis. Sed mirum, ingeres, ſe-
cluſo motu tempus explicari; annon tempus motum implicat? Mi-
nimé dico quoad abſolutam, & intrinſecam naturam ſuam; haud ma-
gìs quàm quietem; à neutro temporis quantitas in ſe dependet; ſeu
currant res, ſeu ſtent; ſeu dormiamus nos, ſive vigilemus æquo
tenore tempus labitur. Finge ſtellas omnes ab incunabulis ſuis fixas
perſtitiſſe; nihil indè quicquam tempori deceſſiſſet; tamdiu quies iſta
perdurâſſet, quamdiu motus hic eſſluxit. Prius, poſterius, ſimul
(quoad ortus rerum & interitus) etiam in illo tranquillo ſtatu fuiſſet
in ſe, potuiſſet à mente magìs perfecta apprehendi. Sed prout ipſæ
magnitudines ſunt abſolutè quantæ, independenter ab omni menſuræ
reſpectu, etſi nos ipſarum quantitates niſi menſuras applicando per-
cipere nequeamus; ità per ſe tempus quantum eſt, etſi quo temporis
quantitas a nobis dignoſcatur, advocandum ſit motûs ſubſidium, ceu
menſuræ quâ temporum quantitates æſtimemus, & inter ſe confera-
mus; adeóque tempus ut menſurabile motum connotat, nec enim,
ſi res omnes immotæ perſtarent, ullo pacto quantum eſſluxiſſet tem-
poris poſſemus internoſcere; rerum ætas indiſcreta nobis, & imper-
ceptibilis cederet. Temporis ſſuxum non perciperemus dico? Imo nec
aliud quippiam, at ſtupore continuo defixi ceu ſtipites conſiſteremus
aut ſaxa. Nihil enim animadvertimus niſi quatenus aliqua mutatio ſen-
ſum aſſiciens nos interpellat, aut interna mentis operatio noſtram
conſcientiam laceſſit, ac excitat. Ex motûs forinſecùs impellentis,
aut intra nos tumultuantis extenſione, vel intenſione diverſos rerum
gradus & quantitates æſtimamus. Ità motûs quantitas, in quantum
a nobis obſervari poteſt, à motûs extenſione dependet;

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
51	33
52	34
53	35
54	36
55	37
56	38
57	39
58	40
59	41
60	42
61	43
62	44
63	45
64	46
65	47
66	48
67	49
68	50
69	51
70	52
71	53
72	54
73	55
74	56
75	57
76	58
77	59
78	60
79	61
80	62

Scan	Original
51	33
52	34
53	35
54	36
55	37
56	38
57	39
58	40
59	41
60	42
61	43
62	44
63	45
64	46
65	47
66	48
67	49
68	50
69	51
70	52
71	53
72	54
73	55
74	56
75	57
76	58
77	59
78	60
79	61
80	62

Scan	Original
51	33
52	34
53	35
54	36
55	37
56	38
57	39
58	40
59	41
60	42
61	43
62	44
63	45
64	46
65	47
66	48
67	49
68	50
69	51
70	52
71	53
72	54
73	55
74	56
75	57
76	58
77	59
78	60
79	61
80	62