Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002296
">
<
pb
pagenum
="
193
"
xlink:href
="
025/01/197.jpg
"/>
Si mercurius IC ſuſtinetur à cylindro exterioris aëris, igitur cum illo perfe
<
lb
/>
ctum ęquilibria ſunt, igitur
<
expan
abbr
="
cũ
">cum</
expan
>
alio æquali pondere ad libram appenſo aliud
<
lb
/>
<
expan
abbr
="
æquilibriũ
">æquilibrium</
expan
>
facere non poteſt; Supponamus enim
<
expan
abbr
="
Mercuriũ
">Mercurium</
expan
>
IC, eſſe trium li
<
lb
/>
brarum, æquilibrium facit cum cylindro aëris etiam trium
<
expan
abbr
="
librarũ
">librarum</
expan
>
; ſi autem
<
lb
/>
aliud pondus
<
expan
abbr
="
triũ
">trium</
expan
>
librarum in altera lance appendatur, cum hoc Mercurius
<
lb
/>
æquilibrium facere nequit, alioquin ſex libris Mercurius Æquiponderaret
<
lb
/>
quod legibus Staticæ repugnat. </
s
>
<
s
id
="
s.002297
">Et verò Mercurius CI ab aëris cylindro
<
expan
abbr
="
ſu-ſtẽtatus
">ſu
<
lb
/>
ſtentatus</
expan
>
perinde ſe habet, atque ſi eſſet cylindrus vel embolus, qui nullo ne
<
lb
/>
gotio educi & immitti poſſet per
<
expan
abbr
="
fiſtulã
">fiſtulam</
expan
>
; ſed prædictus cylindrus digito v.g.
<
lb
/>
ſuſtentatus fiſtulæ pondus non augeret; & hæc eſt ſecunda ratio; aperto
<
lb
/>
enim foramine in D, inductoque embolo in cavitatem BC, ſi eum digito
<
lb
/>
tantulum attollis, clauſo foramine in D, & fiſtula appendatur,
<
lb
/>
præfatus cylindrus nullum pondus addit fiſtulæ; igitur, nec Mer
<
lb
/>
curius CI, à cylindro aëris ſuſtentatus; cùm vtrimque par ſit
<
lb
/>
ratio. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002298
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſoc.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002299
"> Diceret fortaſsè aliquis, Mercurium contentum Segmento IC
<
lb
/>
gravitate in latera fiſtulæ; ſi enim fiſtula perforetur in L v.g. per foramen
<
lb
/>
Mercurius effluit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002300
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002301
"> Scio, ita aliquos reſpondere; ſed hæc reſponſio, meo ſaltem
<
lb
/>
judicio, nodum non ſolvit; quando enim latera vaſis ita non adhærent
<
lb
/>
contento, quin ea liberè, ſine illo moveri poſſint, de primi ſcilicet, at
<
lb
/>
que attolli, in ea certè corpus contentum non gravitat; quia non ob
<
lb
/>
ſtant, quo minùs illud deorſum eat; hoc autem luculento experimento de
<
lb
/>
monſtro. </
s
>
</
p
>
<
figure
id
="
id.025.01.197.1.jpg
"
xlink:href
="
025/01/197/1.jpg
"
number
="
69
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002302
">Sit Vas BAC oblongum, clauſum in C, apertum
<
lb
/>
in AB, plenum aqua, illudque ex ligno leviſſimo, &
<
lb
/>
valde craſſum; immergatur in aquam, donec ſit in
<
lb
/>
æquilibrio, immerſo ſegmento DC, extante verò
<
lb
/>
Segmento DA, aqua contenta ſegmento DA, extans
<
lb
/>
ſupra ſuperficiem aquæ GDF, eodem modo gravitat
<
lb
/>
in latera vaſis CADB, quo Mercurius in latera præ
<
lb
/>
dictæ fiſtulæ; ſi tamen appendatur vas CA, in hoc
<
lb
/>
ſitu nullum pondus habet, quia ſcilicet ab aqua ſuſti
<
lb
/>
netur; nihilo tamen minus, ſi perforetur latus DB,
<
lb
/>
per foramen effluet aqua, ſicuti Mercurius per fora
<
lb
/>
men apertum in fiſtula effluit. </
s
>
<
s
id
="
s.002303
">Sed alio experimento lu
<
lb
/>
culentiore rem hanc explico: Sit vas HB continens Mercurium FB ſic tu
<
lb
/>
bus ligneus oblongus, ex materia leviſſima, MC, vtrimque pervius, ſi
<
lb
/>
imponatur altera eius extremitas C Mercurio, tantulum ſegmentum im
<
lb
/>
mergetur; infundatur mox aqua in prædictum tubum, per os ſuperius M,
<
lb
/>
donec proximè ad C Mercurij tubo contenti ſuperficies deprimatur, aqua
<
lb
/>
verò tubo infuſa aſſurgat in K ; denique appendatur tubus CM, nullam
<
lb
/>
profecto ponderis vim exerit, quia ſcilicet ſuſtinetur à Mercurio; immo
<
lb
/>
ſi deprimatur infra C, ſurſum extruditur à Mercurio, æquali, vel potiùs
<
lb
/>
eodem aquæ ſegmento ſemper extante; & ſi tantulum attollatur ſupra C, </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>