Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Table of contents

< >
[221.] THEOR. I. PROP. III.
[222.] LEMMA III. PROP. IV.
[223.] THEOR. II. PROP. V.
[224.] THEOR. III. PROP. VI.
[225.] LEMMA IV. PROP. VII.
[226.] THEOR. IV. PROP. VIII.
[227.] THEOR. V. PROP. IX.
[228.] SCHOLIVM.
[229.] THEOR. VI. PROP. X.
[230.] THEOR. VII. PROP. XI.
[231.] THEOR. VIII. PROP. XII.
[232.] THEOR. IX. PROP. XIII.
[233.] THEOR. X. PROP. XIV.
[234.] THEOR. XI. PROP. XV.
[235.] LEMMA V. PROP. XVI.
[236.] COROLL.
[237.] THEOR. XII. PROP. XVII.
[238.] THEOR. XIII. PROP. XVIII.
[239.] THEOR. XIV. PROP. XIX.
[240.] PROBL. I. PROP. XX.
[241.] MONITVM.
[242.] THEOR. XV. PROP. XXI.
[243.] PROBL. II. PROP. XXII.
[244.] PROBL. III. PROP. XXIII.
[245.] MONITVM.
[246.] THEOR. XVI. PROP. XXIV.
[247.] THEOR. XVII. PROP. XXV.
[248.] COROLL.
[249.] THEOR. XIIX. PROP. XXVI.
[250.] COROLL. I.
< >
page |< < (16) of 347 > >|
19816& ſectioni occurrentibus in L,I. Conſtat Hyperbolen ex F ad partes H
omnino incedere intra angulum L F I, &
cum ipſa in infinitum extendi
poſſit, cumque in ſecunda figura ſpatium F I B ſit occluſum ad I, &
ad
rectam L B nunquam poſſit prouenire, eò quod ipſa L B ponatur Hyper-
bole G F H aſymptotos:
in tertia verò cum ſpatium F I N ſit vndique oc-
cluſum, neceſſariò, in vtraque figura, deſcripta Hyperbole G F H in ali-
quo puncto datam ſectionem ſecabit.
Sit ergo harum mutua interſectio
punctum M, per quod ductis, vt factum fuit in prima figura, rectis lineis
quæ aſymptotis E D, E C æquidiſtent, ijſdem penitus argumentis, ac in
primo caſu, demonſtrabitur ipſam Hyperbolen in nullo alio puncto quàm
M cum data ſectione A B conuenire.
Quare ſi per punctum in angulo, & c.
Quod erat demonſtrandum.
THEOR. IX. PROP. XIII.
Si in Hyperbola, ſumpta fuerint duo quælibet puncta, à qui-
bus ductæ ſint aſymptotis æquidiſtantes, eiſque occurrentes:
re-
cta linea iungens occurſus;
lineæ, data puncta iungenti, æqui-
diſtabit.
ESto Hyperbole A B, cuius aſymptoti C D, C E, ſumptaque ſint in
ſectione duo quælibet puncta A, B, à quibus ductæ ſint A F, B G,
aſymptotis æquidiſtantes.
Dico iunctas A B, F G, eſſe inter ſe paralle-
las.
Nam vtrinque producta A B vſque-
158[Figure 158] ad aſymptotos in D, &
E. Erit in 118. ſec.
conic.
ma figura, B D æqualis A E:
in ſecun-
da verò, cum ſit A D æqualis B E, ad-
dita communi A B, erit item D B æ-
qualis ipſi A E.
Sed in triangulis D B
G, E A F, anguli ad D, B, æquantur
angulis ad A, &
E, vterque vtrique,
ob paralellas D G, A F, &
B G, E F;
quare triangula D B G, A E F ſunt ſimi-
lia inter ſe, ac propterea vt D B ad B
G, ita A E ad E F, ſed antecedentes
D B, A E ſunt ęquales, vt modò oſten-
dimus, ergo, &
conſequentes B G, E F,
æquales erunt, at ſunt quoque inter ſe
parallelæ, quare, &
F G ipſi A B ęqui-
diſtabit.
Quod, & c.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index