Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Table of contents

< >
[191.] THEOR. XLV. PROP. XCI.
[192.] COROLL. I.
[193.] COROLL. II.
[194.] THEOR. XLVI. PROP. XCII.
[195.] THEOR. XLVIII. PROP. XCIII.
[196.] PROBL. XXXIV. PROP. XCIV.
[197.] PROBL. XXXV. PROP. XCV.
[198.] PROBL. XXXVI. PROP. XCVI.
[199.] THEOR. XLVIII. PROP. XCVII.
[200.] COROLL.
[201.] THEOR. IL. PROP. IIC.
[202.] THEOR. L. PROP. IC.
[203.] THEOR. LI. PROP. C.
[204.] PRIMI LIBRI FINIS.
[205.] ADDENDA LIB. I.
[206.] Pag. 74. ad finem Prim. Coroll.
[207.] Ad calcem Pag. 78. COROLL. II.
[208.] Pag. 87. ad finem Moniti.
[209.] Pag. 123. poſt Prop. 77. Aliter idem, ac Vniuerſaliùs.
[210.] COROLL.
[211.] Pag. 131. poſt Prop. 84.
[212.] Pag. 144. ad calcem Prop. 93.
[213.] SCHOLIVM.
[214.] Pag. 147. ad finem Prop. 97.
[215.] FINIS.
[216.] DE MAXIMIS, ET MINIMIS GEOMETRICA DIVINATIO In Qvintvm Conicorvm APOLLONII PERGÆI _IAMDIV DESIDERATVM._ AD SER ENISSIMVM PRINCIPEM LEOPOLDVM AB ETRVRIA. LIBER SECVNDVS. _AVCTORE_ VINCENTIO VIVIANI.
[217.] FLORENTIÆ MDCLIX. Apud Ioſeph Cocchini, Typis Nouis, ſub Signo STELLÆ. _SVPERIORVM PERMISSV._
[218.] SERENISSIMO PRINCIPI LEOPOLODO AB ETRVRIA.
[219.] VINCENTII VIVIANI DE MAXIMIS, ET MINIMIS Geometrica diuinatio in V. conic. Apoll. Pergæi. LIBER SECVNDVS. LEMMA I. PROP. I.
[220.] LEMMA II. PROP. II.
< >
page |< < (16) of 347 > >|
19816& ſectioni occurrentibus in L,I. Conſtat Hyperbolen ex F ad partes H
omnino incedere intra angulum L F I, &
cum ipſa in infinitum extendi
poſſit, cumque in ſecunda figura ſpatium F I B ſit occluſum ad I, &
ad
rectam L B nunquam poſſit prouenire, eò quod ipſa L B ponatur Hyper-
bole G F H aſymptotos:
in tertia verò cum ſpatium F I N ſit vndique oc-
cluſum, neceſſariò, in vtraque figura, deſcripta Hyperbole G F H in ali-
quo puncto datam ſectionem ſecabit.
Sit ergo harum mutua interſectio
punctum M, per quod ductis, vt factum fuit in prima figura, rectis lineis
quæ aſymptotis E D, E C æquidiſtent, ijſdem penitus argumentis, ac in
primo caſu, demonſtrabitur ipſam Hyperbolen in nullo alio puncto quàm
M cum data ſectione A B conuenire.
Quare ſi per punctum in angulo, & c.
Quod erat demonſtrandum.
THEOR. IX. PROP. XIII.
Si in Hyperbola, ſumpta fuerint duo quælibet puncta, à qui-
bus ductæ ſint aſymptotis æquidiſtantes, eiſque occurrentes:
re-
cta linea iungens occurſus;
lineæ, data puncta iungenti, æqui-
diſtabit.
ESto Hyperbole A B, cuius aſymptoti C D, C E, ſumptaque ſint in
ſectione duo quælibet puncta A, B, à quibus ductæ ſint A F, B G,
aſymptotis æquidiſtantes.
Dico iunctas A B, F G, eſſe inter ſe paralle-
las.
Nam vtrinque producta A B vſque-
158[Figure 158] ad aſymptotos in D, &
E. Erit in 118. ſec.
conic.
ma figura, B D æqualis A E:
in ſecun-
da verò, cum ſit A D æqualis B E, ad-
dita communi A B, erit item D B æ-
qualis ipſi A E.
Sed in triangulis D B
G, E A F, anguli ad D, B, æquantur
angulis ad A, &
E, vterque vtrique,
ob paralellas D G, A F, &
B G, E F;
quare triangula D B G, A E F ſunt ſimi-
lia inter ſe, ac propterea vt D B ad B
G, ita A E ad E F, ſed antecedentes
D B, A E ſunt ęquales, vt modò oſten-
dimus, ergo, &
conſequentes B G, E F,
æquales erunt, at ſunt quoque inter ſe
parallelæ, quare, &
F G ipſi A B ęqui-
diſtabit.
Quod, & c.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index