Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
Scan
Original
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002309
">
<
pb
pagenum
="
195
"
xlink:href
="
025/01/199.jpg
"/>
tur cùm cylindrus exterior eandem vim ſemper habeat, æquale ſe
<
lb
/>
gmentum IC ſemper ſuſtinet; ſed hoc experimento repugnat;
<
lb
/>
nam ſi tantulum aëris antequam demittatur Mercurius in fiſtula re
<
lb
/>
linquatur, Mercurius deſcendet infra C; in C autem ſuſtineri de
<
lb
/>
beret; ſi à cylindro aëris exterioris, ſuſtineretur, vt patet; im
<
lb
/>
mo deſcendit infra C non juxta menſuram cylindruli aëris in fiſtula
<
lb
/>
relicti, ſed juxta majorem ; vnde illum aëra multùm dilatari, neceſſe
<
lb
/>
eſt; vnde fortè aliam materiam intra fiſtulam dilatatam eſſe di
<
lb
/>
cemus. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002310
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002311
"> Huc recurrit hypotheſis Autoris ſupra laudati; dicent enim
<
lb
/>
illius ſententiæ aſſertores, illud tantulum aëris intra fiſtulam relicti, poſt deſ
<
lb
/>
cenſum Mercurij liberiorem nanciſci campum, ac proinde cùm ante com
<
lb
/>
preſſus eſſet, explicare ſeſe ac dilatare, & premere ſuperficiem Mercurij,
<
lb
/>
vnde hic infra C deſcendit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002312
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002313
"> Tantam compreſſionem aëris jam ſupra ſatis efficaciter refu
<
lb
/>
tavi; hic tantùm addo, ſi vacuum remanet ſegmentum CD, illam aëris par
<
lb
/>
ticulam ſatis ſpatij habere, vt explicet ſeſe, ac proinde non premere ſuper
<
lb
/>
ficiem Mercurij, ideo enim illam premere dicitur quia nititur explicare ſe
<
lb
/>
ſe, cùm plus æquo compreſſus ſit. </
s
>
<
s
id
="
s.002314
">Si verò ſegmentum CD non eſt
<
expan
abbr
="
vacuũ
">vacuum</
expan
>
,
<
lb
/>
ſed plenum, jam videndum eſt, quare
<
expan
abbr
="
plenũ
">plenum</
expan
>
ſit; ſi aëre dilatato, hæc particu
<
lb
/>
la haud dubiè dilatatur, compreſſa igitur non manet; ſi æthere, vt volunt ali
<
lb
/>
qui, per poros adducto, certè illa, tantùm ætheris, vel ſubtilis materiæ por
<
lb
/>
tio exugitur, ſeu per poros adducitur, quæ ad
<
expan
abbr
="
occupandũ
">occupandum</
expan
>
ſegmentum CD,
<
lb
/>
ne vacuum reſtet, neceſſaria eſt: ſed primus locus cedit intra
<
expan
abbr
="
dictũ
">dictum</
expan
>
ſegmen
<
lb
/>
tum præfatæ aëris portioni; ſi demum eſt alia ſubtilis materia tenſa, potio
<
lb
/>
ri jure prædictus aër tenditur ac dilatatur; igitur compreſſus non ma
<
lb
/>
net, igitur ſuperficiem Mercurij ſegmento CI contenti deorſum non
<
lb
/>
premit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002315
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002316
"> Cur ergo Mercurias deſcendit infra C? neſcio, vtrùm aliam
<
lb
/>
cauſam excogitare quis poſſit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002317
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002318
"> Non deeſt alia cauſa, nempe Mercurij IC pondere prædicta
<
lb
/>
aëris particula dilatatur; vt enim aër Mercurij pondere comprimitur in
<
lb
/>
fontibus quibuſdam arte factis, ita & eodem dilatatur; quid mirum ergo,
<
lb
/>
ſi Mercurius infra C deſcendat? </
s
>
<
s
id
="
s.002319
">hoc autem novo experimento perſpicuè
<
lb
/>
demonſtro; ſi enim fiſtulam BD & vas ABG, non Mercurio, ſed aqua
<
lb
/>
impleas, admotóque digito, extremum B in aquam EF immergas, di
<
lb
/>
gitúmque ſubducas; fiſtula plena manet; ſi autem non prorſus aquâ fiſtu
<
lb
/>
lam impleveris, admotóque digito extremum B immerſeris, ſubduxeríſ
<
lb
/>
que digitum, aqua tantulum deſcendit v. g. ſi dum admotus eſt digitus
<
lb
/>
extremo B immerſo ſuprema ſuperficies aquæ ſit in M, ſubducto digito
<
lb
/>
deſcendit, quaſi in N; hac tamen ratione, vt dum ſuperficies aquæ eſt circa
<
lb
/>
mediam altitudinem ID, puta in C ſegmentum deſcenſus prædictæ ſuper
<
lb
/>
ficiei majus ſit; minus verò, quo dicta ſuperficies accedit propriùs ad D
<
lb
/>
vel ad I. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002320
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc
<
expan
abbr
="
experimẽta
">experimenta</
expan
>
eò jucundiora mihi accidunt, quo
<
expan
abbr
="
illorũcauſas
">illorum cauſas</
expan
>
</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>