Huygens, Christiaan, Christiani Hugenii opera varia; Bd. 2: Opera geometrica. Opera astronomica. Varia de optica

Table of contents

< >
[161.] DE RATIOCINIIS IN LUDO ALEÆ AUCTORE CHRISTIANO HUGENIO.
[162.] CHRISTIANUS HUGENIUS Clariſſimo Viro, D. Francisco Schotenio S. D.
[163.] DE RATIOCINIIS IN LUDO ALEÆ.
[164.] Propositio I. Si a vel b expectem, quorum utrumvis æquè facilè mihi obtingere poſſit, expectatio mea dicenda eſt valere {a + b/2}.
[165.] Propositio II. Si a, b, vel c expectem, quorum unumquodque pari facilitate mihi obtingere poſſit, expectatio mea æſtimanda eſt {a + b + c/3}.
[166.] Propositio III. Si numerus caſuum, quibus mihi eveniet a, ſit p, nu-merus autem caſuum quibus mihi eveniet b ſit q, ſumendo omnes caſus æquè in proclivi eſſe: expectatio mea valebit {pa + pq/p + q}.
[167.] Propositio IV. Ut igitur ad primò propoſitam quæſtionem veniamus, nimirum, de facienda diſtributione inter diverſos colluſores, quando eorum ſortes inæquales ſunt, opus eſt ut a facilioribus incipiamus.
[168.] Propositio V. Panamus unum mihi deficere ludum & colluſori meo tres luſus. Oportet hîc facere diſtributionem.
[169.] Propositio VI. Ponamus mihi deficere duos luſus & colluſori meo tres luſus.
[170.] Propositio VII. Ponamus mihi deficere duos luſus & colluſori me@ quatuor.
[171.] Propositio VIII. Nunc verò ponamus tres eſſe colluſores, quorum pri-mo ut & ſecundo unus luſus deficiat, ſed tertio duo luſus.
[172.] Propositio IX.
[173.] Tabula pro 3 colluſoribus.
[174.] Propositio X. Invenire, quot vicibus ſuſcipere quis poſſit, ut unâ teſſerâ 6 puncta jaciat.
[175.] Propositio XI. Invenire, quot vicibus ſuſcipere quis poſſit, ut dua-bus teſſeris 12 puncta jaciat.
[176.] Propositio XII. Invenire quot teſſeris ſuſcipere quis poſſit, ut primâ vice duos ſenarios jaciat.
[177.] Propositio XIII.
[178.] Propositio XIV.
[179.] Coronidis loco ſubjungantur ſequentia Problemata. Problema I.
[180.] Problema II.
[181.] Problema III.
[182.] Problema IV.
[183.] Problema V.
[184.] FINIS.
[185.] CHRISTIANI HUGENII NOVUS CYCLUS HARMONICUS.
[186.] CHRISTIANI HUGENII NOVUS CYCLUS HARMONICUS. Litteræ D. Hugenii de Cyclo Harmonico.
[187.] Tabulæ Explicatio.
[188.] FINIS.
[189.] CHRISTIANI HUGENII VARIA DE OPTICA.
[190.] CHRISTIANI HUGENII VARIA DE OPTICA. I. Excerpta ex literis Dni Hugenii, Academiæ Regiæ Scientiarum Socii, ad Autorem Diarii Eruditoruns de Catoptrico conſpicillo Dni Newtoni.
< >
page |< < (469) of 568 > >|
199469AD ANIM. HUGENII.
Sit A. Polygonum regulare ſectori inſcriptum. B eidem
ſimile circumſcriptum;
continetur ſeries convergens poly-
gonorum &
c. ut ſit ejus terminatio ſeu circuli ſector Z: ſit
X eodem modo compoſita à terminis C, D, quo Z à ter-
minis A, B;
dico Z & X eſſe indefinitè æquales; ſi non ſint
indefinitè æquales, ſit inter illas indefinita differentia a, &

continuetur ſeries convergens in terminos convergentes I, K,
ita ut eorum differentia ſit minor quam a;
hoc
11
A # B
C # D
E # F
G # H a
I # K
L # M
# Z
# X
enim abſque dubio concipi poteſt, etiamſi hic
omnes quantitates ſint indefinitæ, quoniam
definitis quantitatibus A, B, definitur etiam a,
ſed adhuc reſtat K-1 quantitas indeterminata
in infinitum decreſcens.
Manifeſtum eſt, ſe-
ctorem Z eſſe indefinitè minorem quam K, &

majorem quam I:
item quoniam Zeodem mo-
do componitur ex quantitatibus A, B, quo X.
è quantita-
tibus C, D, &
Z indefinitè minor eſt quam K & major
quam I, patet ex Proprietatibus ſerierum convergentium,
X etiam eſſe indefinitè majorem quàm I, &
minorem quàm
K (eſt enim revera indefinitè major quàm L &
minor quam
M) &
proinde ſunt quatuor quantitates indefinitæ, quarum
maxima &
minima ſunt I, K, intermediæ autem Z & X,
&
ideo differentia extremarum K-I major eſt quàm a diffe-
rentia mediarum, quod eſt abſurdum, ponitur enim minor:
quantitates ergò Z & X non ſunt indefinitè inæquales, &
ideo ſunt indefinitè æquales, quod demonſtrandum erat.

Manifeſtum eſt hanc demonſtrationem eodem modo appli-
cabilem eſſe omni ſeriei convergenti.
In objectionibus 2, 3, & 4, contra ſuas ipſius imaginatio-
nes argumentatur Hugenius:
Ego enim ſatis dilucidè affir-
mo in Scholio propoſit.
5. & in fine prop. 9. Septimam & no-
nam propoſitionem eſſe Particularem, unamquamque ſuo ca-
ſui;
item in Prop. decima (quàm ergo pro generali ſubſti-
tuo) evidenter ſuppono, &
non quæro, illam quantitatem
eo modo compoſitam ex primis, quo ex ſecundis terminis
convergentibus;
ſatis enim ſcio, talem methodum

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index