Guevara, Giovanni di, In Aristotelis mechanicas commentarii, 1627

Table of figures

< >
< >
page |< < of 303 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap id="N10019">
            <pb pagenum="194" xlink:href="005/01/202.jpg"/>
            <p id="N15B6F" type="head">
              <s id="N15B71">COMMENTARIVS.</s>
            </p>
            <p id="N15B75" type="main">
              <s id="N15B77">Præſens quæſtio circa ſimile admodum inſtrumentum
                <lb/>
              verſatur, ac præcedens, quamuis ad diuerſum om­
                <lb/>
              nino effectum natura ſua ordinatum. </s>
              <s id="N15B7E">Quærit enim
                <lb/>
              Philoſophus quo fiat, vt nuces abſque ictu, facilè inſtru­
                <lb/>
              mento ad id opus fabrefacto, confringantur: quod ſanè in­
                <lb/>
              ſtrumentum forcipi ſimillimum, & ex ligneis regulis com­
                <lb/>
              pactum ipſe videtur ſupponere. </s>
              <s id="N15B89">Eamque mox rationem
                <lb/>
              dubitandi affert; quia abſque ictu ac violenta aliqua per­
                <lb/>
              cuſſione, remiſſius abſolutè quam cum illa corpus compri­
                <lb/>
              mitur; impetus namque ictus aut percuſſionis vires maxi­
                <lb/>
              mè auget in ipſamet motione, ad comprimendum acrius
                <lb/>
              quod percutitur, vt hactenus explicuimus. </s>
              <s id="N15B96">Quare non tam
                <lb/>
              facilè præfato
                <expan abbr="inſtrumẽto">inſtrumento</expan>
              abſque ictu nuces confringi poſſe
                <lb/>
              viderentur, ſicut cum malleo adacto impetu confringuntur.
                <lb/>
              </s>
              <s id="N15BA2">Id quod præterea ex eo confirmat, quia graui ac duro in­
                <lb/>
              ſtrumento, vt eſt ferreus malleus, citius, conſentaneum eſt,
                <lb/>
              fieri confractionem quàm ligneo ac leui, quale hoc de quo
                <lb/>
              agimus in præſenti ſupponitur. </s>
            </p>
            <p id="N15BAB" type="main">
              <s id="N15BAD">Attamen ipſe Philoſophus huiuſmodi difficultatem ac
                <lb/>
              dubitationem ex eodem principio, quo præcedentem quæ­
                <lb/>
              ſtionem ſoluerat, aptiſſimè ac breuiſſimè diluit, inquiens,
                <lb/>
              explicatum inſtrumentum duobus brachijs tanquam duo­
                <lb/>
              bus vectibus contrarijs, ad ſeſe inuicem conuerſis conſtare,
                <lb/>
              vnico fulcimento innixis, quod eſt vtriuſque connexio ac
                <lb/>
              veluti axis: duorum autem vectium compreſſione, vt potè
                <lb/>
              qui magnam vim habeant comprimendi, æquè facile nuces
                <lb/>
              amygdalas, vel id genus alia confringi, ac ictu vel percuſſio­
                <lb/>
              ne cum impetu. </s>
              <s id="N15BC2">Quod vt ad oculos etiam pateat, conſti­
                <lb/>
              tuatur primo inſtrumentum ABCD, cuius brachia ſint AD
                <lb/>
              & CB ſuffulta in connexione vtriuſque vbi E. </s>
              <s id="N15BCA">Nux verò
                <lb/>
                <expan abbr="confringẽda">confringenda</expan>
              locetur inter A & C vbi F, nempe inter extre­
                <lb/>
              ma brachiorum ea parte qua minus diſtant à fulcimento.
                <lb/>
              </s>
              <s id="N15BD5">Potentia verò confringentis applicetur in extremis eorun­
                <lb/>
              dem brachiorum ea parte, qua magis diſtant a fulcimento, </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>