Bošković, Ruđer Josip, Theoria philosophiae naturalis redacta ad unicam legem virium in natura existentium

Page concordance

< >
Scan Original
101 49
102 50
103 51
104 52
105 53
106 54
107 55
108 56
109 57
110 58
111 59
112 60
113 61
114 62
115 63
116 64
117 65
118 66
119 67
120 68
121 69
122 70
123 71
124 72
125 73
126 74
127 75
128 76
129 77
130 78
< >
page |< < (152) of 389 > >|
204152THEORIÆ
328. At non minus feliciter ex eadem Theoria, & ex eo-
11Theoriam ex-
hibere egregie
itidem centrum
oſcillationis
Quid ipſum ſit.
dem illo theoremate, fluit determinatio centri oſcillationis.
Pendula breviora citius oſcillant, remotiora lentius. Quare
ubi connexa ſunt inter ſe plura pondera, aliud propius axi o-
ſcillationis, aliud remotius ab ipſo, oſcillatio neque fiet
tam cito, quam requirunt propiora, neque tam lente, quam
remotiora, ſed actio mutua debebit accelerare hæc, retar-
dare illa.
Erit autem aliquod punctum, quod nec accelerabi-
tur, nec retardabitur, ſed oſcillabit, tanquam ſi eſſet ſolum.

Illud dicitur centrum oſcillationis.
Determinatio illius ab Hu-
genio primum eſt facta, ſed precario, &
non demonſtrato prin-
cipio:
tum alii alias itidem obliquas inierunt vias, ac præci-
puas quaſque methodos huc uſque notas perſecutus ſum in Sup-
plementis Stayanis § 4 lib.
3. En autem ejus determinatio-
nem ſimpliciſſimam ope ejuſdem theorematis numeri 313.
329. Sint plures maſſæ, quarum una A in fig. 63, mutuis
22Præparatio ad
lutionem pro-
blematis quæ-
rentis ipſum
centrum.
viribus ſingulæ connexæ cum P, cujus motus ſit impeditus
ſuſpenſione, vel fulcro, &
cum maſſa Q jacente in quavis re-
cta PQ, cujus maſſæ Q motus a mutuo nexu nihil turbetur,
quæ nimirum ſit in centro oſcillationis.
Porro hic cum maſ-
ſas pono in punctis ſpatii A, P, Q, intelligo vel puncta
33Fig. 63. ſingula, vel quævis aggregata punctorum, quæ concipiantur, ut
compenetrata in iis punctis.
Velocitati jam acquiſitæ in de-
ſcenſu nihil obſtabit is nexus, cum ea ſit proportionalis diſtan-
tiæ a puncto ſuſpenſionis P, niſi quatenus per eum nexum re-
trahentur omnes maſſæ a recta tangente ad arcum circuli, ſu-
ſtinente puncto ipſo ſuſpenſionis juxta num.
282 vim mutuam
reſpondentem iis omnibus viribus centrifugis.
Reſoluta gravi-
tate in duas partes, quarum altera agat ſecundum rectam, quæ
jungit maſſam cum P, altera ſit ipſi perpendicularis, idem pun-
ctum P ſuſtinebit etiam priorem illam, poſterior autem de-
terminabit maſſas ad motus AN, QM, perpendiculares ipſis
AP, QP, ac proportionales per num.
301 ſinubus angulorum
APR, QPR, exiſtente PR verticali.
Sed nexus coget deſcri-
bere arcus ſimiles, adeoque proportionales diſtantiis a P.
Quare
ſi ſit AO ſpatium, quod vi gravitatis obliquæ, ſed ex parte im-
peditæ a nexu, revera percurrat maſſa A;
quoniam Q non tur-
batur, adeoque percurrit totum ſuum ſpatium QM;
erit QM
ad AO, ut QP ad AP.
Demum actio ex A in Q ad actionem
ex Q in A proportionalem ON, erit ex theoremate numeri 314
ut eſt QxQP ad AxAP, &
omnes ejuſmodi actiones ab o-
mnibus maſſis in Q debebunt evaneſcere, poſitivis, &
negativis
valoribus ſe mutuo elidentibus.
Ex illis tribus proportionibus,
&
hac æqualitate res omnis ſic facillime expeditur.
330. Dicatur QM = V, ſinus APR =a, ſinus QPR =q.
Erit ex prima proportione q: a: : QM = V: AN = {a/q}xV.

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index