Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
List of thumbnails
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
<
1 - 10
11 - 20
21 - 30
31 - 40
41 - 50
51 - 60
61 - 70
71 - 80
81 - 90
91 - 100
101 - 110
111 - 120
121 - 130
131 - 140
141 - 150
151 - 160
161 - 170
171 - 180
181 - 190
191 - 200
201 - 210
211 - 220
221 - 230
231 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002357
">
<
pb
pagenum
="
200
"
xlink:href
="
025/01/204.jpg
"/>
reſiſtit, deſcendere non poteſt infra C, niſi vacuum inducatur, quod expo
<
lb
/>
ſito Naturæ inſtituto repugnat, vt patet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002358
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002359
"> Scire velim, cur particulam illam
<
emph
type
="
italics
"/>
ſaltem Solo,
<
emph.end
type
="
italics
"/>
addi
<
lb
/>
deris, quaſi fortè putes cylindrum illum aëris nonnihil con
<
lb
/>
ferre. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002360
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002361
"> Dicam paulò poſt; ſi enim materia illa tenſa rarior eſt aëre, exter
<
lb
/>
nus aër haud dubiè nonnihil confert, de quo infra; ne rationes contra illam
<
lb
/>
hypotheſim, quam impugno, interrumpam. </
s
>
<
s
id
="
s.002362
">Sit ergo ſenta ratio; Quan
<
lb
/>
do admovetur corpus
<
expan
abbr
="
calidũ
">calidum</
expan
>
ſegmento CD, poſt deſcenſum Mercurij v.g.
<
lb
/>
Lacca liquata, ſeu ferrum candens, Mercurius ſubſidit infra C, igitur
<
lb
/>
non ſuſtinetur à cylindro aëris externi, quod, ni fallor, perſpicuè pro
<
lb
/>
bare poſſum; nam cùm idem maneat cylindrus aëris exterioris, eadem
<
lb
/>
vis illius manet; igitur idem Mercurij ſegmentum IC ſuſtinet; cur ergo
<
lb
/>
deſcendit Mercurius infra C? hoc autem ſequitur, ſive ſegmentum CD
<
lb
/>
vacuum ſit, ſive tenui materia plenum; primum quidem, vt patet; alte
<
lb
/>
rum verò, quia cùm materia illa frigore denſatur, & contrahitur, vel
<
lb
/>
ſecum adducit in illa contractione Mercurij ſuperficiem C, atque ita aër
<
lb
/>
exterior ſegmentum Mercurij extantis non ſuſtinet, ſed hoc materiæ te
<
lb
/>
nui adhæret, & hæc fiſtulæ; vel
<
expan
abbr
="
ſecũ
">ſecum</
expan
>
non adducit, ac proinde fit vacuum; nec
<
lb
/>
Mercurius ſupra C aſſurgit, cùm ſupra illud attolli non poſſit à Cylindro
<
lb
/>
exterioris aëris, cujus pondus idem manet, ac proinde iiſdem viribus
<
lb
/>
pollet. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002363
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc ratio, ne quid diſſimulem, rem mihi prorſus perſuadet;
<
lb
/>
cylindrus enim aëris exterioris, à quo, vt nonnulli volunt, Mercurij ex
<
lb
/>
tantis ſegmentum ſuſtinetur, neque plus, neque minus poteſt ſuſtinere; igi
<
lb
/>
tur ſi ferrum candens admoveatur ſegmento CD, & hoc vacuum ſit; nul
<
lb
/>
la eſt ratio, cur ſuperficies C ſubſidat; ſubſidit tamen; ſi verò nix, vel trita
<
lb
/>
glacies admoveatur CD, & hoc plenum ſit tenui materia, hæc quidem
<
lb
/>
contrahitur, niſi tamen ſecum ſuperficiem C adducat, attollátque, hæc
<
lb
/>
haud dubiè non aſſurgit; cùm à cylindro aëris vltra C attolli non poſſit; ſi
<
lb
/>
autem, eam materia illa ſeſe contrahens ſecum adducat, attollátque; ad
<
lb
/>
ſuſtinendum ſegmentum Mercurij IC adhærentis prædictæ materiæ, vt
<
lb
/>
hæc fiſtulæ, cylindri exterioris æquipondio non eſt opus. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002364
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſoc.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002365
"> Quid ſi dicerem, vitrum ipſum fiſtulæ contrahi præ frigore, &
<
lb
/>
præ calore explicari; ac proinde materiam illam ratione vaſis, modò con
<
lb
/>
trahi, modò explicari, ex quo etiam Mercurij ſuperficies ſubſidat, vel aſ
<
lb
/>
ſurgat? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002366
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc reſponſio nullius momenti eſt vt jam ſupra oſtenſum fuit;
<
lb
/>
ſuppoſito ſegmento CD vacuo, ſi verò ſupponatur plenum ſubtili materia,
<
lb
/>
contrarium omnino accideret; vbi enim laxatur vitrum, cùm plus ſpatij re
<
lb
/>
ſtet, dicta materia
<
expan
abbr
="
totũ
">totum</
expan
>
implere non poteſt, vnde Mercurius aſſurgat opor
<
lb
/>
tet, cùm tamen præ calore ſubſidat; vbi verò vitrum contrahitur, minus ſpa
<
lb
/>
tij ſupereſt intra ſegmentum CD, quod cùm non ſufficiat, tenui materiæ
<
lb
/>
ſuperficiem Mercurij premit, ac proinde hæc ſubſidit, cùm tamen præ figu-</
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>