Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Page concordance

< >
Scan Original
61
62
63 39
64 40
65 41
66 42
67 43
68 44
69 45
70 46
71 47
72 48
73 49
74 50
75 51
76 52
77 53
78 54
79 55
80 56
81 57
82 58
83 59
84 60
85 61
86 62
87 63
88 64
89 65
90 66
< >
page |< < (22) of 347 > >|
20422
THEOR. XIV. PROP. XIX.
Si à puncto, quod eſt in angulo aſymptotali, ductæ ſint re-
ctæ lineæ aſymptotis æquidiſtantes, &
Hyperbolæ occurrentes,
atque ex vnius eductarum occurſu agatur recta, quæ ſectionem,
vel in ipſo tangens puncto, vel alibi ſecans, producta ſecet
quoque eam aſymptoton, cui altera eductarum æqui diſtat;
re-
cta linea iungens hoc idem punctum cum puncto contactus, vel
interſectionis nouiter ductæ lineæ cum Hyperbola, æquidiſtabit
rectæ, quę ab occurſu eiuſdem lineæ cum prædicta aſymptoto
ad datum punctum educitur.
164[Figure 164]
SIt Hyperbole A B C, in cuius angulo aſymptotali E D F ſumptum ſit
quodlibet punctum G, vel extra Hyperbolen, vt in prima, ſecunda,
&
tertia; vel intra, vt in quarta, quinta, & ſexta figura, à quo ductæ
ſint aſymptotis æquidiſtantes G A, G C, ſectioni occurrentes in A, C;
& ex altero occurſuum C ducta ſit quæcunque alia C B E, quæ, vel ſe-
ctionem contingat in C, vt in prima, &
quarta figura, vel alibi ſecet in
B, vt in reliquis, &
producta conueniat cum aſymptoto D E, quæ rectæ
G A ęquidiſtat.
Dico, ſi iungantur A B, E G ipſas inter ſe æquidiſtare.
Nam ducta B H parallela ad F D, productiſque A G, C G vſque ad
aſymptotos in F, L;
& E B C ad aliam aſymptoton D F in I. Erit iuncta
A B iunctæ H F parallela, eſt autem E B æqualis C I;
quare, ob 1113. h. lelas B H, C L, I D, erit quoque E H æqualis ipſi L D, ſiue ęqualis G F;

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original
  • Regularized
  • Normalized

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index