Viviani, Vincenzo, De maximis et minimis, geometrica divinatio : in qvintvm Conicorvm Apollonii Pergaei

Page concordance

< >
Scan Original
201 19
202 20
203 21
204 22
205 23
206 24
207 25
208 26
209 27
210 28
211 29
212 30
213 31
214 32
215 33
216 34
217 35
218 36
219 37
220 38
221 39
222 40
223 41
224 42
225 43
226 44
227 45
228 46
229 47
230 48
< >
page |< < (22) of 347 > >|
20422
THEOR. XIV. PROP. XIX.
Si à puncto, quod eſt in angulo aſymptotali, ductæ ſint re-
ctæ lineæ aſymptotis æquidiſtantes, &
Hyperbolæ occurrentes,
atque ex vnius eductarum occurſu agatur recta, quæ ſectionem,
vel in ipſo tangens puncto, vel alibi ſecans, producta ſecet
quoque eam aſymptoton, cui altera eductarum æqui diſtat;
re-
cta linea iungens hoc idem punctum cum puncto contactus, vel
interſectionis nouiter ductæ lineæ cum Hyperbola, æquidiſtabit
rectæ, quę ab occurſu eiuſdem lineæ cum prædicta aſymptoto
ad datum punctum educitur.
164[Figure 164]
SIt Hyperbole A B C, in cuius angulo aſymptotali E D F ſumptum ſit
quodlibet punctum G, vel extra Hyperbolen, vt in prima, ſecunda,
&
tertia; vel intra, vt in quarta, quinta, & ſexta figura, à quo ductæ
ſint aſymptotis æquidiſtantes G A, G C, ſectioni occurrentes in A, C;
& ex altero occurſuum C ducta ſit quæcunque alia C B E, quæ, vel ſe-
ctionem contingat in C, vt in prima, &
quarta figura, vel alibi ſecet in
B, vt in reliquis, &
producta conueniat cum aſymptoto D E, quæ rectæ
G A ęquidiſtat.
Dico, ſi iungantur A B, E G ipſas inter ſe æquidiſtare.
Nam ducta B H parallela ad F D, productiſque A G, C G vſque ad
aſymptotos in F, L;
& E B C ad aliam aſymptoton D F in I. Erit iuncta
A B iunctæ H F parallela, eſt autem E B æqualis C I;
quare, ob 1113. h. lelas B H, C L, I D, erit quoque E H æqualis ipſi L D, ſiue ęqualis G F;

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index