Clavius, Christoph, Gnomonices libri octo, in quibus non solum horologiorum solariu[m], sed aliarum quo[quam] rerum, quae ex gnomonis umbra cognosci possunt, descriptiones geometricè demonstrantur

Table of contents

< >
[161.] I. Sole exiſtente in principio ♈.
[162.] II. Sole exiſtente in principio ♎.
[163.] III. Sole exiſtente in principio ♋.
[164.] IIII. Sole exiſtente in principio ♑.
[165.] Arcus ſemidiurni in initijs ſignorum, ad latitudinem grad. 42.
[166.] VI. Mediationes cœli, & anguli terræ, eorumq́; declinationes, orientibus 12. ſignorum Zodiaci initiis, ad latitudinem grad. 42.
[167.] VII. Puncta Eclipticæ in circulo horę 6. conſtituta, eorumq́ue declinationes, orientibus 12. ſignorum Zodiaci principijs, ad latitudinem grad. 42.
[168.] VIII. Puncta Eclipticæ in circulo horę 11. exiſtentia, eorumq́; declinationes, cum principia 12. ſignorum Zodiaci oriuntur, ad latitudinem grad. 42.
[169.] SCHOLIVM.
[170.] SEQVVNTVR TABELLÆ.
[171.] PROBLEMA. 10. PROPOSITIO 10.
[172.] SCHOLIVM.
[173.] PROBLEMA. 11. PROPOSITIO 11.
[174.] SCHOLIVM.
[175.] PROBLEMA 12. PROPOSITIO 12.
[176.] SCHOLIVM.
[177.] DE HOROLOGIIS VERTICALIBVS. PROBLEMA 13. PROPOSITIO 13.
[178.] SCHOLIVM.
[179.] PROBLEMA 14. PROPOSITIO 14.
[180.] SCHOLIVM.
[181.] PROBLEMA 15. PROPOSITIO 15.
[182.] PROBLEMA. 16. PROPOSITIO 16.
[183.] SCHOLIVM.
[184.] PROBLEMA 17. PROPOSITIO 17.
[185.] PROBLEMA 18. PROPOSITIO 18.
[186.] SCHOLIVM.
[187.] PROBLEMA 19. PROPOSITIO 19.
[188.] PROBLEMA 20. PROPOSITIO 20.
[189.] SCHOLIVM.
[190.] PROBLEMA 21. PROPOSITIO 21.
< >
page |< < (186) of 677 > >|
206186GNOMONICES
SCHOLIVM.
ALIOMODO ſigna aſcendentia e@
11Conſtructi@
duatum figu-
rarum ex An-
drea Schonero@
per quas ſigna
aſcendentia de-
ſcribuntur.
145[Figure 145] Andrea Schonero deſcribemus hac ratione.
Deſcribatur circulus A B C D, cuius cen-
trum E, &
duæ diametri ad rectos angu-
los ſe ſecantes A C, B D.
Sumantur de-
inde arcus A F, C G, maximæ declina-
tioni Solis æquales, &
per F, G, ex B,
rectæ emiſſæ ſecent rectam AC, productam
2210 in H, I.
Sumantur rurſus arcus D K, B L,
declinationi maximæ Solis duplicatæ æqua-
les, &
per K, L, rectæ ex B, eductæ ſecent
eandem A C, productam in M, N.
Atque
ex M, centro, interuallo M H, vel M I,
(Nam recta H I, in M, bifariam diuidi-
tur) circulus deſcribatur H B I D, qui per
B, D, tranſibit.
I am diuiſo circulo A B-
C D, in partes 12.
æquales, iungantur quæ-
libet bina puncta à D, vel B, æqualiter re-
3320 mota lineis rectis ſecantibus rectam B D,
in punctis, per quæ ſi ex N, rectæ ducantur
ſecantes circulum H B I D, in punctis, &

per hæc rurſus rectæ ex E, emittantur, erũt
hæ lineæ ſignorum, ita E D, ſit ♈;
E C,
♋;
E B, ♎ E A, ♑; & c. Per hanc
igitur figuram inueniemus intropicis ♋, &

♑, puncta, per quæ lineæ ſignorum aſcen
dentium duci debent, vt docebimus.
DESCRIBATVR rurſum circulus
4430 A B C D, cuius centrum E, &
duæ diame-
tri ſeſe ad angulos rectos ſecãtes A C, B D,
146[Figure 146]55406650

Text layer

  • Dictionary

Text normalization

  • Original

Search


  • Exact
  • All forms
  • Fulltext index
  • Morphological index