Borro, Girolamo
,
De motu gravium et levium
,
1575
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
Scan
Original
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 270
271 - 300
301 - 316
>
page
|<
<
of 316
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
subchap1
>
<
pb
pagenum
="
186
"
xlink:href
="
011/01/206.jpg
"/>
</
subchap1
>
<
subchap1
>
<
p
type
="
head
">
<
s
id
="
s.001303
">HIERONYMVS BORRIVS
<
lb
/>
PETRO VICTORIO. S.</
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.001304
">Homo qui ratione viuit, non ſolum ab aliis inuen
<
lb
/>
ta cognoſcere, amplificare, & meliora reddere, ſed
<
lb
/>
& noua reperire poteſt: acutum enim & efficax
<
lb
/>
humanum ingenium quolibet ancipiti gladio pe
<
lb
/>
netrantius ad omnium vſque medullas pertingit,
<
lb
/>
rerum quę ibi abditæ latitant vim & naturam in
<
lb
/>
troſpicit, vt videat, quid ſint, quid inter illas inter
<
lb
/>
ſit, quid moliantur, & agant: quamobrem, quæ alij non viderint, vi
<
lb
/>
dere cuilibet in promptu eſt. </
s
>
<
s
id
="
s.001305
">Ego, qui homo ſum, tametſi tenui inge
<
lb
/>
nio præditus, multa ſæpenumero, quæ nouitatis ſpeciem quamdam
<
lb
/>
præſeferre videntur mecum ipſe excogito: ea ſimulatque excogitaui
<
lb
/>
ad æquam veritatis lancem expendo quorumdam communium lo
<
lb
/>
corum, quos non aliis, ſed vni mihi meo marte affabre conſtruxi;
<
lb
/>
quorum breuis complexus id omne continet, quod vniuerſi ambitu
<
lb
/>
comprehenditur: ſi ſub aliquo meorum locorum inueniuntur, in
<
lb
/>
apertum prodeunt, non vt mea à me nuper excogitata, ſed vt à peran
<
lb
/>
tiquis illis Philoſophis iam diu inuenta, ex quorum primis fonti
<
lb
/>
bus loci mei communes manarunt: itaque aut ſcribuntur, aut de
<
lb
/>
ſuperiore illo primo loco, quo me nihil omnino ambientem, aut ea
<
lb
/>
dere nihil prorſus cogitantem. </
s
>
<
s
id
="
s.001306
">Franciſcus Medices ad rem medi
<
lb
/>
cam Piſis publicè profitendam acciuit, conſentienti concordique
<
lb
/>
meorum auditorum coronæ his aut non diſſimilibus verbis expen
<
lb
/>
denda proponuntur. </
s
>
<
s
id
="
s.001307
">Hæc Ariſtoteles docuit, illa Plato diſputauit.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001308
">Hæc à Galeno ſcripta, illa ab Hyppocrate poſteritati conſignata fue
<
lb
/>
runt: quibus artibus, tum meæ doctrinæ fidem, tum mihi aucto
<
lb
/>
ritatem conciliaturum facile ſpero: meæ quidem doctrinæ: quia
<
lb
/>
qui me diſputantem audiunt, vel etiam in uiti & reluctantes dicere
<
lb
/>
coguntur, maximam Borrij verbis adhibendam eſſe fidem, quod non
<
lb
/>
ipſe, ſed præſtantiſſimi illi bonarum artium proceres in illius ore
<
lb
/>
loquantur: mihi quia me non ſuperbum, non vanitate inflatum ac
<
lb
/>
tumentem, non ingratum, ſed humilem, modeſtum, ac meis illis præ
<
lb
/>
ceptoribus, de quorum ſapientia ſum quicquid ſum, gratum iudica
<
lb
/>
bunt: quando mea omnis doctrina illis (vt par eſt) accepta refertur.
<
lb
/>
</
s
>
<
s
id
="
s.001309
">At ſi meæ cogitationes ſub meis communibus locis adinuentæ non
<
lb
/>
fuerint, aut tamquam grauiter ſuſpectæ ſtatim ſupprimuntur, aut
<
expan
abbr
="
cõditæ
">con</
expan
>
</
s
>
</
p
>
</
subchap1
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>