Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
Scan
Original
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002388
">
<
pb
pagenum
="
203
"
xlink:href
="
025/01/207.jpg
"/>
nec etiam ab aëre compreſſo, ſive libero, ſive intercepto: alioquin plus aëris
<
lb
/>
compreſſi plus Mercurij attolleret: plus autem eſſet aëris compreſſi adjun
<
lb
/>
cto vaſe P: tunc igitur plus Mercurij attolleretur: cùm tamen minùs attol
<
lb
/>
latur, & profundiùs ſubſidat extans Mercurius CI. </
s
>
<
s
id
="
s.002389
">Iam reſtat, vt quid ſen
<
lb
/>
tias, exponas. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002390
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002391
"> Antequam illud exequar, alia quædam hypotheſis rejicienda
<
lb
/>
eſt: Nempe aliqui volunt, eſſe quoddam corpus tenuiſſimum, aere no
<
lb
/>
ſtro longè ſubtilius (ſunt qui æthera vocent) quod per poros omnium
<
lb
/>
corporum facilè penetret, ſeu permeet: hoc autem adduci volunt à Mer
<
lb
/>
curio deſcendente per poros vitri, donec reſiſtentia partium aëris, quæ
<
lb
/>
vltra conſtipari non poſſunt, vt ſic loquar, niſi à majore pondere, quàm ſit
<
lb
/>
pondus extantis Mercurij CI pondus adæquet ſegmenti Mercurij ex
<
lb
/>
tantis. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002392
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſoc.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc ſententia valde ingenioſa mihi ſemper viſa eſt, cùm totam
<
lb
/>
remiſtam ad circulationem Platonicam reducat: qua fiat ſcilicet, vt dum
<
lb
/>
vnum corpus pello, hoc etiam aliud pellat, & hoc aliud, & ſic deinceps, do
<
lb
/>
nec vltimò pulſum, facto quaſi circuitu, in locum primi pulſi ſuccedat: ſic
<
lb
/>
adduci volunt, aquam, per ſyringam, educto embolo: nempe ſegmentum
<
lb
/>
emboli eductum pellit aëra, & illius
<
expan
abbr
="
locũ
">locum</
expan
>
occupat: hic porro aër pellit
<
expan
abbr
="
aliũ
">alium</
expan
>
,
<
lb
/>
& hic alium: donec tandem vltimò pulſus, ſuperficiem aquæ pellat, & hæc
<
lb
/>
aquam in ſyringam intrudat, in locum ſegmenti emboli educti: atque ita
<
lb
/>
nullus eſt vacui metus, nulla corporum adhæſio, & omnia per communia
<
lb
/>
principia explicantur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002393
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
Hæc mera eſt circulatio Platonica, contra quam tamen inſupe
<
lb
/>
rabiles difficultates militare videntur: & primò quidem contra id, quod vl
<
lb
/>
timo loco dicebas, Chryſocome luculentum facit experimentum: ſi enim
<
lb
/>
ſegmentum emboli, quod ex ſyringa educitur, in alium tubum, cujus cavi
<
lb
/>
tati probè congruat, & alterum extremum clauſum ſit, compreſſo ſcilicet
<
lb
/>
aëre immittas, aqua pariter per ſyringam citra prædictam aëris circulatio
<
lb
/>
nem attollitur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002394
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002395
"> Dicerem attolli ab aëris cylindro incubantis in ſuperficiem
<
lb
/>
aquæ: nec enim, opinor, negabis, dato quod ſegmentum ſyringæ, educto
<
lb
/>
embolo, vacuum maneret, futurum, vt aër in aquam gravitans, eam per ſy
<
lb
/>
ringam ad occupandum vacuum impelleret. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002396
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002397
"> Nihil probas, contra me, hoc enim non facit, quin citra prædi
<
lb
/>
ctam circulationem aëris, educto embolo, aqua attollatur, cùm nulla peni
<
lb
/>
tus circulatio in hoc caſu intercedat: deinde admoto vaſi, in quo aqua
<
expan
abbr
="
cõ-tinetur
">con
<
lb
/>
tinetur</
expan
>
, operculo, vt ſupra dictum eſt, modò mediocris aëris portio inter
<
lb
/>
ſuperficiem aquæ & admotum operculum intercepta remaneat, adducto
<
lb
/>
embolo, attollitur aqua: igitur nec cylindro aëris incubantis, nec per circu
<
lb
/>
lationem attollitur: nec eſt, quod ad prodigioſam illam aëris compreſſio
<
lb
/>
nem confugias, quam ſupra jam rejecimus, neque hic repetere vacat. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002398
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002399
"> Dicent æthera per appoſiti operculi poros intro ſu
<
lb
/>
bire, ac premere ſuperficiem aquæ, vnde non mirum, ſi hæc attol
<
lb
/>
litur. </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>