Casati, Paolo, Terra machinis mota : dissertationes geometricae, mechanicae physicae hydrostaticae

List of thumbnails

< >
161
161
162
162
163
163
164
164
165
165
166
166
167
167
168
168
169
169
170
170
< >
page |< < of 241 > >|
    <archimedes>
      <text>
        <body>
          <chap>
            <p type="main">
              <s>
                <pb xlink:href="018/01/212.jpg" pagenum="198"/>
              què vniri; ibi verò res tota perficitur, quò
                <lb/>
              ſolis calor pertingere nequit: quamobrem
                <lb/>
              cum in tantá à centro diſtantiâ producantur
                <lb/>
              metalla, totque milliarium craſſitudinem̨
                <lb/>
              permeet calor, haud ægrè venio in doctiſſi­
                <lb/>
              mi Wendelini ſententiam, ſi maximè cum
                <lb/>
              Lunæ libratione cohæreat. </s>
              <s>Sed quoniam
                <lb/>
              ignis ille acerrimus eſt (quò autem tenuior
                <lb/>
              ignis, eò languidior eſt) non adeò multam
                <lb/>
              fortaſsè tenuitatem obtinet, vt eius leuitas ad
                <lb/>
              aquam ſit vt auri grauitas ad aerem, quem­
                <lb/>
              admodum aſſum pſiſtis. </s>
              <s>Animum autem
                <lb/>
              aduertite, vtrùm eam potiùs Rationem ha­
                <lb/>
              beat ignis leuitas ad aëris leuitatem in aquâ,
                <lb/>
              quam habet terræ ſeu argillæ grauitas ad
                <lb/>
              aquæ grauitatem in aere. </s>
            </p>
            <p type="main">
              <s>
                <emph type="italics"/>
              Guld.
                <emph.end type="italics"/>
              </s>
              <s> Si me audieritis, nullas hìc conie­
                <lb/>
              cturas conſectabimur, præter eam, quam
                <lb/>
              olim à nobis conſtitutam nemo facilè infi­
                <lb/>
              cietur, videlicet telluris globum vniuerſum
                <lb/>
              in aere grauitate argillaceâ præditum eſſę.
                <lb/>
                <arrow.to.target n="note93"/>
                <lb/>
              Globi ſoliditatem inueſtigemus, eamquę
                <lb/>
              per ſpecificam argillæ grauitatem ducamus;
                <lb/>
              ex quo innoteſcet abſoluta grauitas globi:
                <lb/>
              Hinc demamus abſolutam aquæ grauitatem,
                <lb/>
              quæ obtinetur ductâ aquæ ſpecificâ grauitate
                <lb/>
              in eius ſoliditatem. </s>
              <s>Reſiduum grauitatis ab­
                <lb/>
              ſolutæ globi diuiſum per reſiduum ſoliditatis </s>
            </p>
          </chap>
        </body>
      </text>
    </archimedes>