Lucretius - De rerum natura: Libri Sex

Scan	Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60

1 Dissupat ardoris quasi per vim expressa repente
Semina, quae faciunt nictantia fulgura flammae:
Inde sonus sequitur, qui tardius adficit auris,
Quam quae perveniunt oculos ad lumina nostros.
Scilicet hoc densis fit nubibus, & simul alte
Extructis alijs alias super impete miro.
Ne tibi sit fraudi, quod nos inferne videmus,
Quam sint lata magis, quam sursum extructa quid extent.
Contemplator enim cum montibus adsimulata
Nubila portabunt venti transversa per auras,
Aut ubi per magnos montis cumulata videbis
Insuper esse alijs alia, atque urguere superne
In statione locata sepultis undique ventis:
Tum poteris magnas moles cognoscere eorum;
Speluncasque velut saxis pendentibus structas
Cernere; quas venti cum tempestate coorta
Complerunt, magno indignantur murmure clausi
Nubibus, in caveisque ferarum more minantur.
Nunc hinc, nunc illinc fremitus per nubila mittunt:
Quaerentesque viam circumversantur; & ignis
Semina convolvunt e nubibus; atque ita cogunt
Multa, rotantque eavis flammam fornacibus intus,
Donec divolsa fulserunt nube corusci.

Hac etiam fit uti de causa mobilis ille
Devolet in terram liquidi color aureus ignis;
Semina quod nubes ipsas permulta necesse est
Ignis habere. etenim eum sunt umore sine ullo,
Flammeus est plerumque colos, & splendidus ollis.
Quippe etenim solis de lumine multa necesse est
Concipere, ut merito rubeant, ignesque profundant.
Hasce igitur, cum ventus agens contrusit in unum,
Compressitque locum cogens; expressa profundunt

Page concordance

Text layer

Text normalization

Search

Scan	Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60

Scan	Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60

Scan	Original
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60