Fabri, Honoré
,
Dialogi physici in quibus de motu terrae disputatur
,
1665
Text
Text Image
Image
XML
Thumbnail overview
Document information
None
Concordance
Figures
Thumbnails
Page concordance
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
Scan
Original
201
202
203
204
205
206
207
208
209
210
211
212
213
214
215
216
217
218
219
220
221
222
223
224
225
226
227
228
229
230
<
1 - 30
31 - 60
61 - 90
91 - 120
121 - 150
151 - 180
181 - 210
211 - 240
241 - 248
>
page
|<
<
of 248
>
>|
<
archimedes
>
<
text
>
<
body
>
<
chap
>
<
pb
pagenum
="
204
"
xlink:href
="
025/01/208.jpg
"/>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002400
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002401
"> Sed æquè facilè, immo faciliùs intra ipſam ſyringam æther ille
<
lb
/>
ſubiret per poros: dico faciliùs: quia id fieret citra elevationem aquæ, cui
<
lb
/>
pondus ejuſdem ſeſe opponit, deinde æther ille per poros aquæ
<
lb
/>
facilè ſubiret in locum ab embolo relictum, intra ſyringam. </
s
>
<
s
id
="
s.002402
">Deni
<
lb
/>
que, quo plus eſt aëris intercepti, operculum inter & ſuperfi
<
lb
/>
ciem aquæ, eò faciliùs adducto embolo, aqua per ſyringam attolli
<
lb
/>
tur: ídque multò magis, ſi ſpatium illud ab aëre intercepto occupa
<
lb
/>
tum, canaliculo cum majore vaſe vacuo conjungatur, eo modo, quo ſupra
<
lb
/>
dictum eſt. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002403
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Auguſtin.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002404
"> Sed dic mihi, ſodes, Antime, numquid putas, aquam educto
<
lb
/>
embolo, ideò attolli, quia ab aëris cylindro in ſuperficiem aquæ gravitante
<
lb
/>
attollitur? </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002405
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antim.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002406
"> Dum adduco embolum, totum aquæ pondus ſentio, illius
<
lb
/>
ſcilicet, quæ attollitur: quomodo igitur à dicto aëris cylindro attollitur,
<
lb
/>
aut ſuſtinetur? </
s
>
<
s
id
="
s.002407
">prætereà ſegmentum emboli, quod educitur attollit æqua
<
lb
/>
lem cylindrum aëris: aqua igitur quæ extremæ emboli baſi adhæret, cum
<
lb
/>
embolo adducitur eo modo, quo ſupra dictum: equidem ſi quis per fi
<
lb
/>
ſtulam, ſeu cannam catapultæ longioris, cujus cavitas accuratè ac dili
<
lb
/>
genter tornata ſit, & immiſſæ glandi prorſus æqualis, admoto ore addu
<
lb
/>
cat, vt fieri ſolet, anhelitum, glans ipſa tanto cum impetu adducitur, vt
<
lb
/>
hæc in dentem maximo cum impetu, non tamen ſine periculo impingatur,
<
lb
/>
quia ſcilicet adducto aëre pilam inter & buccam intercepto, totus cylin
<
lb
/>
drus aëris adverſus glandem à tergo gravitationis ſuæ vim exerit: quid
<
lb
/>
mirum ergo, ſi prædictam glandem magna vi impellat? </
s
>
<
s
id
="
s.002408
">hujus rei pericu
<
lb
/>
lum fecit vir jam ſupra, ſed nunquam ſatis laudatus Euſtachius, cum fracti
<
lb
/>
dentis jactura, vt mihi deinde narravit. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002409
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Chryſocom.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002410
"> Sed quæſo te, quid in hac hypotheſi adducti æthe
<
lb
/>
ris in ſegmentum CD tibi diſplicet? </
s
>
<
s
id
="
s.002411
">Mercurius enim in vas deſ
<
lb
/>
cendens extrudit è ſummo vaſe illam aëris portionem, vt ejus locum oc
<
lb
/>
cupet: hæc vt locum inveniat alias pellit, & cùm nihil vacui ſit præ
<
lb
/>
ter ſegmentum CD, & cum eo aër intrudi non poſſit, ſubtilior æther intru
<
lb
/>
ditur. </
s
>
</
p
>
<
p
type
="
main
">
<
s
id
="
s.002412
">
<
emph
type
="
italics
"/>
Antimus.
<
emph.end
type
="
italics
"/>
</
s
>
<
s
id
="
s.002413
"> Multa obſunt huic hypotheſi: Primo veſicæ cyprinæ adeò
<
lb
/>
intumeſcentis, poſtquam Mercurius deſcendit in CI, phænomenon in
<
lb
/>
dicta hypotheſi explicari nequit, cùm tumere non poſſit niſi ab aëre intus
<
lb
/>
compreſſo, vel ambiente dilatato: æther neutrum præſtat. </
s
>
<
s
id
="
s.002414
">Secundo pul
<
lb
/>
pa digiti intus adducta, vis impacti Mercurij, & alia quamplurima, quæ
<
lb
/>
vim illam exuctivam, vt ſic loquar, manifeſtè demonſtrant atque adeò
<
lb
/>
materiam dilatatam in ſegmento CD, præfatæ hypotheſi repugnant:
<
lb
/>
nempe illa materia prædictos effectus impediret potiùs, quàm produce
<
lb
/>
ret. </
s
>
<
s
id
="
s.002416
">Tertio, cùm maxima ſit ætheris copia, Mercurius deſcendens ex C in
<
lb
/>
I, æquè facilè portionem hujus ætheris in fiſtulam intruderet ad occu
<
lb
/>
pandum ſpatium CI, ac cylindrus aëris, vel alia quælibet cauſa in fiſtu
<
lb
/>
lam inclinatam regerit Mercurium, & extrudit æthera ex ſegmento CD,
<
lb
/>
& verò cum totus niſus in eo poſitus ſit, vt ſcilicet intrudatur æther in </
s
>
</
p
>
</
chap
>
</
body
>
</
text
>
</
archimedes
>